Srimad Bhagavat Gita - Chapter-10

அத்தியாயம்-10

விபூதியோகம்

ஸ்வாமி குருபரானந்தாவின் உபதேச விளக்கம்

திருத்தம் செய்யப்பட்டது-07-02-2022

முகவுரை:

ஈஸ்வரனே இந்த உலகத்திற்கு உபாதான காரணமாகவும், நிமித்த காரணமாகவும் இருக்கின்றார்.  உபாதான காரணம் என்பது மூன்று காலங்களிலும் இருப்பது, இருந்து கொண்டிருப்பது.  காரியத்தில் உபாதான காரணத்தைத்தான் நாம் பார்க்கின்றோம். உபாதான காரணமாக இருக்கின்ற ஈஸ்வரனே அனைத்திலும் இருக்கின்றார்.  அவரைத்தான் நாம் பார்க்கின்றோம் என்ற அறிவோடு பார்க்க வேண்டும்.  காரியங்கள் என்பது வெறும் மாயை, நாம-ரூபங்களே அவைகள் என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.  உதாரணமாக எல்லா பானைகளிலும் நாம் பார்ப்பது களிமண்தான், விதவிதமான பானைகள் வெறும் நாம-ரூபங்கள்தான் என்பதை நினைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.

ஆனால் இயல்பாக நாம் உலகத்தைத்தான் உண்மையென்ற புத்தியோடு பார்க்கின்றோம்.  ஏன் ஈஸ்வர த்ருஷ்டியை இழந்தோம்? எது அவரை நினைக்க விடாமல், பார்க்க விடாமல் தடுக்கிறது? என்று ஆராய்வோம்.  ஆடை, வீடு  தருகின்ற அடிப்படை பயனை நாம் மறந்து விடுகின்றோம்.  ஆனால்  அதில் அலங்காரங்களை சேர்த்து பயன்படுத்த முயற்சி செய்கிறோம். நாம் அடிப்படை பயனை மறந்து அதிலே ஏற்றி வைத்திருக்கும் நாம-ரூபங்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து அதிலே நம் கவனத்தை செலுத்துகின்றோம். 

நம் கவனம் அதிஷ்டானத்திலிருந்து நாம-ரூபத்திற்கு சென்று விடுகின்றது.  இதேபோன்று பிரபஞ்சம் ஈஸ்வர ஸ்வரூபம்தான்.  ஆனால் நாம் இதை மறந்து விட்டு அதில் ஏற்றி வைத்திருக்கும் நாம-ரூபத்திலே நமது  கவனத்தை செலுத்துகிறோம்.  எப்படி நாம-ரூபத்திலிருந்து அதிஷ்டானத்திற்கு கொண்டு வரவேண்டும் என்று பார்க்க வேண்டும் பகவான் இந்த உலகத்தில் இருக்கும் சில பெருமைகளை எடுத்துக் கொண்டு அதற்கு அதிஷ்டானமாக நான்தான் இருக்கின்றேன் என்று நம் கவனத்தை அவைகளில் கொண்டு வருவதற்கு முயற்சி செய்கிறார். இதனால் நாம் நாம-ரூபத்தில் இருந்து நம் கவனத்தை எடுத்து ஈஸ்வர ஸ்வரூபமாக பார்க்கலாம்.

இந்த அத்தியாயத்தில் மூலம் நம்முடைய கவனம் ஈஸ்வர ரூபத்தை பார்க்கும் பயிற்சியை தொடங்கி வைக்கின்ற பகவான். இதனால் நாம ரூபத்தினால் வரும் பிரச்சனையிலிருந்து விடுபடலாம்.

அவருடைய விபூதிகளைக் கேட்டதனால் அடையும் பலன்கள் இனி பார்க்கலாம்.

1.    உபாஸனார்த்தம் – தியானத்திற்கு –  அவரது பெருமைகளை பலமுறை தியானிப்பதனால் அனைத்தும் ஈஸ்வர ஸ்வரூபமாக பார்க்க முடியும்.  இந்த விபூதியோகம் தியானத்திற்காக விராட் உபாஸனை அறிவுறுத்தப்படுகிறது.

2.    த்வேஷ நிவாரனார்த்தம் – வெறுப்பை நீக்குவதற்காக – இந்த உலகத்தில் இருந்து  நமக்கு இயல்பாகவே சுகத்தை அனுபவிக்க வேண்டும் என்று எண்ணம் இருக்கின்றது.  இதையே உலகத்தின் மீதுள்ள மோகம் கூறப்படுகின்றது. துயரங்கள் நிறைந்த உலகத்தை சுகமாக எண்ணுவதே மோகம் எனப்படுகிறது.  உலகத்தில் உள்ள அனைத்தும் சாதனமாக இருக்கின்றது, ஆனால் அவைகளை சாத்தியமாக எண்ணுவதே மோகம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.  சாஸ்திர அறிவு இருந்தாலும்  உலகத்தை துயரமயமானது என்று நிந்திப்பதற்கு காரணம் அதிலுள்ள மோஹத்தை நீக்குவதற்காகத்தான். இதனால் மோகம் சென்று வெறுப்பு வந்திருக்கும் நிலையில் இந்த விபூதிகள் அதை நீக்கி கொள்ள பயன்படும்.

3.    அபிமான நாஶார்த்தம் – அகங்காரத்தை நீக்குவதற்காக -  நம்மிடம் இருக்கும் திறமையும், புகழும் ஈஸ்வரனுடையதே என்ற அறிவை அடைவோம். அவைகள் என்னுடையது என்ற அகங்காரம் நீங்கி பணிவுடன் இருப்போம்.  இந்த திறமையும், புகழும் என்னுடைய முயற்சியால் அடைந்தது என்று கர்வம் அடைந்திடுவோம். இந்த கர்வத்தை அவைகள்  இறைவனுடையது என்ற அறிவுதான்  நீக்கிவிடும்.

4.    அஸூயா நாஶார்த்தம் – பொறாமை நீக்குவதற்காக  - நம் நெருங்கியவர்களிடம் இருக்கும் திறமையும், புகழும், செல்வமும் கண்டு பொறாமை அடைவோம்.  பொதுவாக எல்லோருக்கும் உள்ளுக்குள் இருந்து கொண்டேதான் இருக்கும்,. ஆனால் அதை வெளிக்காட்டிக் கொள்ளமாட்டோம்.  இதை நீக்க வேண்டும் என்றால் ஈஸ்வரனுடைய அனுகிரஹமும், அவரை பற்றிய அறிவும் இருக்க வேண்டும். இந்த பொறாமை நீங்க வேண்டுமென்றால் அவைகளனைத்தும் பகவானுடையதே என்ற அறிவு வளர வேண்டும்.

5.    மனோ விஶனார்த்தம் – மனதை விரிவுபடுத்துவதற்காக – பொதுவாக நாம் பகவானுக்கு நாம-ரூபத்தைக் கொடுத்து இஷ்ட தேவதையாக வழிபட்டுக் கொண்டிருப்போம். இதனால் மற்ற தேவதைகளை ஏற்றுக்கொள்ளமாட்டோம். அனைத்து இஷ்ட தேவதைகளுக்குள்ளும் ஈஸ்வரன்தான் இருக்கின்றார் என்ற அறிவு வந்துவிட்டால் நம்முடைய மனம் விரிவடைந்து அனைத்து தேவதைகளை ஒரே மனப்பாவத்தோடு பார்ப்போம், வழிபடுவோம்.

6.     த்வந்த்வ நிவ்ருத்தியார்த்தம் – இருமை நீக்குவதற்காக – தர்மமாக மட்டுமல்ல, அதர்மமாகவும் நான் இருக்கின்றேன் என்று சொல்கின்றார்.  பொதுவாக அதர்மத்தை எல்லோரும் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டோம். ஆனால் அதர்மத்தினால் தாக்கப்படாத மனநிலையை அடைய வேண்டும். இதனால் எந்த இருமையாலும் தாக்கப்படமாட்டோம்.

7.     அத்வைத ஸித்தியார்த்தம் – அத்வைதத்தை நிலைநாட்டுவதற்காக – நான் என்றும், உலகம் என்றும் இரண்டு காரணிகள் நம் அறிவில் இருக்கின்றது.  சாஸ்திரம் ஈஸ்வரனை அறிமுகப்படுத்துகின்றது.  இந்த விபூதியினால் ஈஸ்வரன் உலகம் ஒன்றுதான் என்ற அறிவை அடைவோம்.  உடலும், மனமும் நான்தான் என்று கூறும்போது நான் என்பது ஈஸ்வரனோடு ஐக்கியமாகி, ஈஸ்வரன் மட்டும் இருப்பார்.  இதனால் அத்வைதம் சித்திக்கின்றது.  நான் என்ற அகங்காரம் சென்று விடுகின்றது. ஜீவனிடத்தில் இருக்கும் அறிவு ஸ்வரூபமும், ஆத்மஸ்வரூபமும் நான்தான் என்று கூறி ஜீவ-ஈஸ்வர ஐக்கியம் அறிவை கொடுக்கின்றார்.

श्रीभगवानुवाच ।

भूय एव महाबाहो शृणु मे परमं वचः ।

यत्तेऽहं प्रीयमाणाय वक्ष्यामि हितकाम्यया ॥ 1 ॥

ஶ்ரீபகவான் கூறினார்.

ஹே அர்ஜுனா!

ப்ரீயமாணாய – என்னுடைய உபதேசத்தை கேட்டு மகிழ்ந்த உனக்கு

ஶ்ருணு மே பரமம் வசஹ – என்னுடைய மேலான உபதேசத்தை கேள்.

ஹிதகாம்யயா – உன்னுடைய நன்மைக்காக

அஹம் பூய ஏவ வக்ஷ்யாமி – நான் மீண்டும் கூறப்போகிறேன்

பகவான் இவ்வாறு திரும்ப திரும்ப சொல்வதற்கு மூன்று காரணங்கள் உண்டு. அவைகள் 

1. 1. சூட்சுமமாக இருப்பதால், 
2. 2. புரிந்து கொள்வதற்கு மிகவும் கடினமாக இருப்பதாலும், 
3. 3. ஒரு விஷயத்தை சரியாக புரிந்து கொள்ளும்வரை அதையே திரும்ப திரும்ப சொல்லுவது ஆகியவைகளாகும்

ஹே அர்ஜுனா!, என்னுடைய மிக உயர்ந்த பொருள் பொதிந்த சொற்களை கேட்பாயாக.  நான் இதுவரை செய்த உபதேசத்தைக் கேட்டு மகிழ்ந்த உனக்கு உன்னுடைய நன்மைக்காக மீண்டும் கூறப்போகிறேன்.

न मे विदुः सुरगणा प्रभवं न महर्षयः ।

अहमादिर्हि देवानां महर्षीणां च सर्वशः ॥ 2 ॥

ஸுரக3ணா மஹர்ஷய – இந்திரன் போன்ற தேவர்களும், மகரிஷிகளும்

மே ந விது3: ப்ரப4வம் – என்னையும், என்னுடைய பெருமைகளையும் அறிய மாட்டார்கள்.

ப்ரப4வம் – என்னுடைய பெருமை, சக்தி (ஶ்ருஷ்டி, லயம், அனுகிரஹம், நாஶம்), என்னுடைய உண்மையான தோற்றத்தை யாரும் அறியமாட்டார்கள்.

அனைத்து விதத்திலும் தேவர்களுக்கும், மகரிஷிகளுக்கும் நானே காரணமாக இருக்கின்றேன்.

यो ममजमनादिं च वेत्ति लोकमहेश्वरम् ।

असम्मढः स मर्त्येषु सर्वपापैः प्रमुच्यते ॥ 3 ॥

நிர்குண ஸ்வரூபம் – மாயை இல்லாத நிலையிலிருக்கும் ஈஸ்வரன்

சகுண ஸ்வரூபம் – மாயையை தனக்குள் வைத்துக் கொண்டு வெளிப்படும் ரூபம்

யார் என்னை பிறப்பற்றவனாகவும், தோற்றமற்றவனாகவும், என்றும் இருந்து கொண்டிருப்பவனாகவும் அறிகின்றார்களோ, நிர்குண ஸ்வரூபமாக அறிகிறார்களோ உலகத்துக்கு ஈஸ்வரனாகவும், படைப்புக்கு காரணமாகவும் யார் அறிகிறார்களோ அவர்கள் மனிதர்களுக்குள் அறிவாளி, மோக வசப்படாதவன், அனைத்து பாவங்களில் இருந்தும் விடுபடுகின்றான்

बुद्धिर्ज्ञानमसम्मोहः क्षमा सत्यं दमः शमः ।

सुखं दुःखं भवोऽभावो भयं चाभयमेव च ॥ 4 ॥

अहिंसा समता दुष्टिस्तपो दानं यशोऽयशः ।

भवन्ति भावा भूतानां मत्त एव पृथग्विधा ॥ 5 ॥

பு3த்தி4            மிக நுண்ணிய விஷயங்களை புரிந்து கொள்ளும் திறன்

ஞானம்          ஆத்ம தத்துவ ஞானம், ஆத்மாவைப் பற்றிய அறிவு, இந்த அறிவை அடையக்கூடிய சக்தி

அஸம்மோஹ:   தெளிவு, மனதில் எந்தவிட மோஹமும் இல்லாமல், சஞ்சலமும் இல்லாமல் தெளிவாக இருக்கும் சக்தி

க்ஷமா             பொறுமை என்னும் குணம், கடினமான சூழ்நிலையிலும் மனம் அமைதியாக இருத்தல் 

ஸத்யம்         நாம் அறிந்ததை, கேட்டதை, பார்த்ததை அப்படியே பேசுதல்

த3மஹ          புலனடக்கம், விஷயங்களிலிருந்து புலன்களிடமிருந்து விலக்கி கொள்ளுதல்

ஶமஹ           மன அமைதி, மனவடக்கம், இந்திரிய விஷயங்களிலிருந்து விலக்கி கொள்ளுதல்

ஸுக2ம்         சுகம், இன்பம்

து3:க2ம்         துயரம், துன்பம்

ப4வஹ         பிறப்பு, தோன்றுதல்

அப4வஹ    இறப்பு, அழிதல்

பயம்               பயம் என்ற உணர்வு

அபயம்          பயமின்மை

அஹிம்ஸா யாரையும் துன்புறாத்தமல் இருத்தல்

ஸமதா          சமமான மனபா4வம், எல்லா நிலைகளிலும் மனம் சமமாக பாவிக்கும் தன்மையும்

துஷ்டி            திருப்தி, மனநிறைவு, போதும் என்ற மனப்பான்மை, கிடைத்ததில் திருப்தியோடு இருத்தல், தன்னிடத்தில் இருப்பதிலும் திருப்தியோடு இருத்தல்

தபஹ            உடலுக்கும், மனதுக்கும் நாமாக விரும்பி கொடுக்கும் ஆக்க பூர்வமான கஷ்டம், துன்பம் அதன் மூலம் அவைகளை பலப்படுத்துதல், ஒழுங்குபடுத்துதல்

தானம்          மற்றவர்களுக்கு கொடுக்க வேண்டும் என்ற குணம்

யஶ:               புகழ், தர்மவழியிலே அடைந்த புகழ், நற்பண்புகளாலே அடைந்த புகழ்

அயஶ:          இகழ்ச்சி, அதர்மவழியில் சென்றதால் அடையும் நிலை

மனமும் என்னுடைய படைப்பு, அதில் தோன்றும் உணர்வுகளும் என்னுடைய படைப்பு என்று உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். எல்லா ஜீவராசிகளுக்கும் மேற்கூறிய வெவ்வேறான பாவனைகளும், உணர்வுகளும் என்னிடமிருந்துதான் தோன்றுகின்றது. அவரவர்களின் கர்மபலன்களுக்கேற்ப மனதில் இந்த பாவனைகளும், உணர்வுகளும் தோன்றுகின்றது. மனதிலிருக்கின்ற அனைத்து பாவனைகளும், உணர்ச்சிகளும் அவரவர் கர்மபலனுக்கேற்றவாறு என்னால் தோற்றுவிக்கப்பட்டன.  அதேபோல அவர்களுடைய ஸ்தூல உடலமைப்பும் தோன்றியிருக்கின்றது

महर्षयः सप्त पूर्वे चत्वारो मनवस्तथा ।

सद्भावा मानसा जाता येषां लोक इमाः प्रजाः ॥ 6 ॥

ஏழு ரிஷிகளும் என்னிடமிருந்துதான் தோன்றினார்கள். முதலில் தோன்றிய நான்கு ரிஷிகளும், அவ்வாறே மனுக்களும் என்னிடமிருந்துதான் தோன்றினார்கள்.  இவர்கள் என்னுடைய ஸ்வரூபம் இவர்கள் அனைவரும் மனதிலிருந்து தோன்றியவர்கள். இவர்களுடைய, மனுக்களுடைய இந்த உலகில் இருக்கும் ஜீவராசிகள் தோன்றின.

एतां विभूतिं योगं च मम यो वेत्ति तत्त्वतः ।

सोऽविकम्पेन योगेन युज्यते नात्र संशयः ॥ 7 ॥

யோகம் – சக்தி – மாயையை குறிக்கின்றது. இது எப்பொழுதும் ஏதாவது ஒன்றை சார்ந்துதான் இருக்கும்.

விபூ4தி – ஈஸ்வர சக்தி வெளிப்பாடு

சக்தி என்பது கண்ணுக்கு தெரியாதது, ஆனால் அதன் வெளிப்பாட்டை அறிய முடியும். யார் என்னுடைய யோகசக்தியையும், அந்த சக்தியின் வெளிப்பாட்டையும் சரியாக அறிகின்றானோ.  அவன் யோகத்துடன் கூடியவனாக ஆகிறான். உறுதியான ஆத்ம ஞானத்தை அடைகிறான். இந்த விஷயத்தில் சிறிதளவும் சந்தேகமில்லை

अहं सर्वस्य प्रभवो मत्तः सर्वं प्रवर्तते ।

इति मत्वा भजन्ते मां बुधा भावसमन्विताः ॥ 8 ॥

மூன்று விஷயங்களை தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். அவைகள் 

1. இந்த உலகம் ஈஸ்வரனிடமிருந்து தோன்றியது, 

2. ஈஸ்வரனே உலகமாக காட்சியளிக்கிறார், 

3.இந்த உலகம் வெறும் தோற்றமேயன்றி உண்மையானதல்ல

ஆகியவைகளாகும்.

அஹம் ஸர்வஸ்ய ப்ரப4வஹ – ஈஸ்வரனாகிய நான் உலகத்திலுள்ள அனைத்தும் தோன்றுவதற்கு காரணமாக இருக்கிறேன்.

மத்தஹ ஸர்வம் ப்ரவர்த்தே – என்னிடத்திலிருந்தே அனைத்தும் தோன்றியுள்ளது.

இதி மத்வா – இவ்விதம் அறிந்து கொண்டு

பு3தா4: - அறிவுடைய பக்தர்கள்

மாம் பஜந்தே – என்னை வழிபடுகின்றார்கள், நாடுகின்றார்கள்

இவர்கள் என்னைத் தவிர வேறெதை அடைந்தாலும் அவைகள் நிலையற்றது என்று புரிந்து கொண்டவர்கள்.

பா4வஸமன்விதாஹா – பக்தியுடன் கூடியவர்களாக இவர்கள் இருக்கின்றார்கள்

அபி4நிவேஶம் – ஏதாவது ஒன்றின் மீது தீராது ஆசை கொண்டிருத்தல், அடைந்தே தீர வேண்டும் என்ற உறுதியான எண்ணம்

मच्चित्ता मद्गतप्राणा बोधयन्तः परस्परम् ।

कथयन्तश्च मां नित्यं तुष्यन्ति च रमन्ति च ॥ 9 ॥

மத் சிந்தா – இடைவிடாது என்னையே நினைத்து கொண்டிருப்பவர்கள், என்னிடமே மனதை செலுத்துபவர்கள், 

பார்க்கும் அனைத்துமே ஈஸ்வரஸ்வரூபமாகவே நினைப்பதால் இவ்வாறு என்னை இடைவிடாது நினைத்து கொண்டிருக்க முடிகிறது.

மத்3க3தப்ராணா     - எனக்காகவே வாழ்கிறார்கள், அவர்களுடைய புலன்களெல்லாம் என்னை நோக்கியே இருக்கின்றது. புலன்களை எனக்காகவே பயன்படுத்துகிறார்கள்

போத4யந்த பரஸ்பரம் – தங்களுக்குள் என்னுடைய தத்துவத்தை, பெருமைகளை பற்றி போதித்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.  ஈஸ்வரனைப் பற்றி அறிந்த அறிவையும், அனுபவத்தையும் மற்றவர்களிடம் பகிர்ந்து கொள்வார்கள்.

கத2யந்தஶ்ய மாம் நித்யம் -  என்னைப் பற்றியே எப்பொழுதும் பேசிக் கொண்டு இருப்பார்கள். பகவானின் கல்யாண குணங்களை, பெருமைகளை மட்டும் எப்போதும் பேசிக் கொண்டிருப்பார்கள்.

துஷ்யந்தி ச – இவ்வாறு மகிழ்ச்சியுடன் செயல்பட்டுக் கொண்டிருப்பார்கள்

ரமந்தி ச – மேலும் தன்னிடத்திலே இன்புற்றிருப்பார்கள்.

हेषां सततयुक्तानां भजतां प्फ़ीतिपूर्वकम् ।

ददामि बुद्धियोगं तं येन मामुपयन्ति ते ॥ 10 ॥

இந்த பக்தர்கள் என்றென்றும் எல்லா ஆசைகளிலிருந்தும் விலகி பகவானிடம் அன்பு செலுத்திக் கொண்டிருப்பார்கள், ஈஸ்வரன் மீது உறுதியான பக்தியுடையவர்கள். பேரன்போடு வழிபடுபவர்கள், எந்தவித வேண்டுதல் இல்லாமல் அன்பு மட்டுமே வைத்திருப்பார்கள். இப்படிபட்ட பக்தர்களுக்கு எந்த ஞானத்தால் பிரம்மத்தை, என்னை அடையமுடியுமோ அந்த ஆத்ம ஞானத்தை அளிக்கிறேன்.

तेषामेवानुकम्पार्थमहमज्ञानजं तमः ।

नाशयाम्यात्मभावस्थो ज्ञानदीपेन भास्वता ॥ 11 ॥

தேஷாம் ஏவ அனுகம்பார்த2ம் – அவர்களுக்கு என்னுடைய கருணையினால்

அஹம் அக்ஞானஜம் தம நாஶயாம் – அறியாமையினால் உண்டான இருளை, மோஹத்தை நீக்குகிறேன்.

ஆத்ம பா4வஸ்த2ஹ – அவர்களுடைய உள்ளத்தில் இருந்து கொண்டு

ஞானதீ3பேன பா4ஸ்வதா – ஒளிமயமான அறிவினால் இருளாக இருக்கின்ற அறியாமையை நீக்குகிறேன்.

பக்தி என்கின்ற எண்ணெயினால்தான் தீபமாகிய அறிவு வளரும்.  தீபம் தொடர்ந்து எரிவதற்கு லேசான காற்று தேவைப்படுவது போல, தீவிர முமுக்ஷுத்வம் கிடைக்கும். ஈஸ்வரனை அடைய வேண்டும் என்ற காற்று தேவை. விளக்கு எரிய உதவும் திரியாக தவ வாழ்க்கை இருக்கிறது.  வேகமாக வீசும் காற்றிலிருந்து தீபம் அணையாமல் இருப்பதற்கு செய்யும் பாதுகாப்பு போல நம்முடைய இந்திரியங்களை வெளிவிஷயங்களில் செல்லாமல் தடுப்பு போட வேண்டும்.

நாம் வாழ்க்கையில் எதை அடைந்தாலும் அது இரண்டு வகையாக பிரிக்கலாம்.

1.   இல்லாததை அடைதல்,

2.   இருப்பதையே அடைதல்.

அதேபோல இழந்ததை அடைதல் என்று இரண்டு வகையாக பிரிக்கலாம். 

1.   அழிந்து போய்விடுதல்,   

2.   இழந்துவிட்டதாக நினைத்துக் கொண்டிருத்தல், அறியாமையினால் இழந்திருப்பது..  அறியாமையால் இழந்ததை அறிவினால்தான் அடையமுடியும். 

கர்மம் காரகம்   – கர்மம் ஒன்றை உற்பத்தி செய்யும்

ஞானம் ஞாபதம் – அறிவு ஒன்றை காட்டிக் கொடுக்கும்

अर्जुन उवाच ।

परं ब्रह्म परं घाम पवित्रं परमं भवान् ।

पुरुषं शाश्वतम् दिव्यमादिदेवमजं विभुम् ॥ 12 ॥

आहुस्त्वामृषयः सर्वे देवर्षिर्नारदस्तथा ।

असितो देवलो व्यासः स्वयं चैव ब्रवीषि मे ॥ 13 ॥

அர்ஜுனன் கூறுகிறான்.

நீங்கள் மேலான பிரம்மஸ்வரூபம், மேலான இருப்பிடம், அடையக்கூடிய லட்சியம், மேலான அறிவு ஸ்வரூபம், மேலான தூய்மைபடுத்தும் சாதனமாகவும் இருக்கிறீர்கள்.

எல்லா ரிஷிகளும் உங்களை எல்லா உடல்களுக்குள் வீற்றிருப்பவராகவும் (ப்ரத்யகா3த்மா) எங்கும் வியாபித்திருப்பவராகவும், என்றும் இருப்பவராகவும், எதையும் சார்ந்திருக்காமல் சுயபிரகாசமாகவும், எல்லா தேவர்களுக்கும் காரணமாகவும், பிறப்பற்றவராகவும், விதவிதமாக தோன்றிக்கொண்டிருப்பவராகவும், எங்கும் நிறைந்திருப்பவராகவும் இருப்பதாக கூறுகிறார்கள்.  அவ்வாறே தேவரிஷியான நாரதரூம், அஸிதர் என்ற ரிஷியும் தேவலரும், வியாஸரும் கூடக் இவ்வாறே கூறுகிறார்கள்.  என்னிடமும் இவ்வாறே நீங்கள் கூறுகிறீர்கள். உங்களுடைய உண்மையான ஸ்வரூபத்தை எனக்கு கூறினீர்கள்

सर्वमेतदृतं मन्ये यन्मां वदसि केशव ।

न हि ते भगवन्व्यक्तिं विदुर्देवा न दानवा  ॥ 14 ॥

நாம் கேட்கின்ற அனைத்துமே அறிவாகாது, பலன்தராது, கேட்டதில் எதை நிச்சயமாக

நம்புகிறோமோ அதனால்தான் பயனடைவோம். உண்மையான வார்த்தைகளை சரியாக புரிந்து கொள்வதே ஒருவிதமான சக்தி. இதை மனத்தூய்மையினால்தான் அடைய முடியும்

கேசவா! என்னிடம் எதைக் கூறுகிறீர்களோ அவையெல்லாம் உண்மையென்றே எண்ணுகிறேன்.  பகவானே! உங்களுடைய பெருமைகளை தேவர்கள் கூட அறிய மாட்டார்கள், அசுரர்களும் அறிய மாட்டார்கள்.

स्वयमेवात्मनात्मनं वेत्थ त्वं पुरुषोत्तम् ।

भूतभावन भूतेश देवदेव जगत्पते ॥ 15 ॥

உங்களைப் பற்றி நீங்களேதான் அறிவீர்கள், மனிதர்களில் உத்தமமாக இருப்பவரே! புருஷோத்தமா! ஜீவராசிகளை தோற்றுவிப்பவரே, அனைத்தையும் காப்பவரே! எல்லா தேவர்களுக்கும் தேவராக இருப்பவரே! ஜீவராசிகளுக்கு தலைவனாக இருப்பவரே! உலகத்துக்கும் தலைவனாக இருப்பவரே!

वक्तुमर्हस्यशेषेण दिव्या स्यात्मविभूतयः ।

याभिर्विभूतिभिर्लोकानिमंस्तवं व्याप्य तिष्टसि ॥ 16 ॥

எந்தப் பெருமைகளுடன் இந்த உலகத்தை வியாபித்துக் கொண்டு இருக்கிறீர்களோ அப்படிபட்ட உங்களுடைய ஸ்வரூபமாக இருக்கின்ற பெருமைகளை முழுமையாக கூறுவதற்கு நீங்கள்தான் தகுதி வாய்ந்தவர்.

कथं विद्यामहं योगिंस्त्वां सदा परिचिन्तयन् ।

केषु केषु च भावेषु चिन्त्योऽसि भगवन्मया ॥ 17 ॥

யோகேஸ்வரரே! எல்லா சக்திகளையும் உடையவரே! நான் எப்பொழுதும் சிந்தித்துக் கொண்டு எப்படி உங்களை அறிந்து கொள்வது, எப்படி புரிந்து கொள்வேன். பகவானே! என்னால் நீங்கள் எந்தெந்த பொருட்களில் சிந்தித்து அறிந்து கொள்ளத்தக்கவராக விளங்குகிறீர்கள்?

विस्तरेणात्मनो योगं विभूतिं च जनार्दन ।

भूयः कथय तृप्तिर्हि शृण्वतो नास्ति मेऽमृतम् ॥ 18 ॥

ஜனார்தனா! உங்களுடைய யோக சக்தியையும், பெருமைகளையும், விபூதியையும் மீண்டும் விரிவாக கூறுங்கள்.  ஏனெனில் உங்களுடைய அமுதமொழியைக் கேட்டும் எனக்கு திருப்தி ஏற்படவில்லை.

श्रीभवानुवाच ।

हन्त ते कथयिष्यामि दिव्या ह्यात्मविभूतयः ।

प्राधान्यतः कुरुश्रेष्ट नास्त्यन्तो विस्तरस्य मे ॥ 19 ॥

ஶ்ரீபகவான் கூறுகிறார்.

குருகுலத்தில் சிறந்தவனே! இப்பொழுது உனக்கு என்னுடைய தெய்வீகமான, இயற்கையான பெருமைகளில், வெளிப்பட்டிருக்கின்ற ஸ்வரூபத்தில் முக்கியமானதை மட்டும் கூறப்போகின்றேன். என்னுடைய பெருமைகளின் விளக்கத்திற்கு முடிவே கிடையாது.

अतमात्मा गुडाकेश सर्वभूताशयस्थितः ।

अहमाधिश्च मध्यं च भूतानामन्त एव च ॥ 20 ॥

கு3டாகேஶ - உறங்க வேண்டிய நேரத்தில் மட்டும் உறங்குபவன், தமோ குணத்தில் இல்லாதவன், தூக்கத்தின் வசத்தில்லாதவன்

ஹே அர்ஜுனா! எல்லா ஜீவராசிகளின் இதயத்தில் ஆத்மாவாக இருக்கிறேன்.  நானே அனைத்தினுடைய தோற்றத்திற்கும், இருத்தலுக்கும், அழிவுக்கும் காரணமாக இருக்கிறேன்

आदित्यानामहं विष्णुर्ज्योतिषां रविरंशुमान् ।

मरीचिर्मरुतामस्मि नक्षत्राणामहं शशी ॥ 21 ॥

நான் பன்னிரண்டு ஆதித்ய தேவர்களுக்குள் விஷ்ணுவாக இருக்கின்றேன். ஒவ்வொரு மாதத்திற்கும் உள்ள அதிஷ்டான தேவதைகள் இவர்கள். விஷ்ணு தை மாதத்திற்கு அதிபதியாக இருப்பவர்.  ஒளிர்பவைகளுக்குள் கிரணங்களோடு கூடிய சூரியனாகவும், மருத் தேவதைகளுக்குள் மரீசி என்ற தேவதையாகவும், இரவில் வெளிச்சத்தை கொடுக்கக்கூடிய  சந்திரனாக இருக்கின்றேன்.

மனிதர்களுக்குள் புரிந்து கொள்ளும் சக்தி வேறுபடுகின்றது.  மிக சூட்சுமமானதை புரிந்து கொள்ளும் சக்தியானது உச்சநிலை உடையது. இது மாதிரி எந்த சில சக்திகள் உச்சநிலையில் உள்ளதோ அவைகளை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு அவைகள் அனைத்தும் என்னுடைய வெளிப்பாடே என்று கூறுகிறார். அறிவின் உச்சநிலையே ஆத்ம ஞானத்தை அறிவதாகும்.  இந்த ஆத்மஞானமாக நான் இருக்கிறேன் என்று கூறுகிறார். இதேபோல கடைநிலையில் உள்ள அனைத்து சக்திகளும் நானே என்று கூறுகிறார்.  நாம் தியானம் செய்வதற்காக சிலவற்றை எடுத்துக்கொண்டு அவைகளாக நான் இருக்கிறேன் என்று கூறியிருக்கிறார். உலகத்தின் மீதுள்ள துவேஷ புத்தியையும், நம்முடைய கர்வத்தையும், பொறாமையையும் நீக்குவதற்கு இவைகள் உதவுகின்றன.

वेदानां सामवेदोऽस्मि देवानामस्मि वासवः ।

इन्द्रियाणां मनश्चास्मि भूतानामस्मि चेतना ॥ 22 ॥

வேதங்களுக்குள் சாமவேதமாக இருக்கின்றேன்.  தேவர்களுக்குள் நான் இந்திரனாக இருக்கின்றேன்.  இந்திரியங்களுக்குள் மனதாக இருக்கின்றேன். புலன்களுக்கு பின்னால் மனது இல்லையென்றால் அவைகளால் ஒரு பயனும் இல்லை.  எனவே மனதாக இருக்கின்றேன். மேலும் உடல்களுக்குள் சிதாபாஸமாகவும், புத்தியில் பிரதிபலிக்கின்ற ஆத்மாவாகவும், புத்தியாகவும் இருக்கின்றேன்.

रुद्राणां शङ्करश्चास्मि वित्तेशो यक्षरक्षसाम् ।

वसूनां पवकश्चास्मि मेरुः शिखरिणामहम् ॥ 23 ॥

நான் பதினொன்று ருத்ரர்களில் சங்கரனாக இருக்கிறேன்.  ருத்ரர் என்ற சொல்லுக்கு அழ வைப்பவர்கள் என்று பொருள், இவர்கள் துயரங்கள் நீங்குவதற்கு அழுகையை வரவைத்து விடுபவர்கள்.  பிறகு நன்மையை கொடுப்பவர்கள்.  யக்ஷர்களில் (பொருளை தேடுபவர்களில்), அரக்கர்களில் (மற்றவர்களுக்கு கஷ்ட நஷ்டங்களை பார்க்காமல் செல்வத்தை ஈட்டுபவன்) செல்வத்திற்கு அதிபதியான குபேரனாக இருக்கிறேன்.  எட்டு வஸுக்களுக்குளில் அக்னியாக இருக்கிறேன்.  உயர்ந்த மலைகளுக்குள் மேரு மலையாக இருக்கிறேன்.

पुरोधसां च मुख्यं मां विद्धि पार्थ बृहस्पतिम् ।

सेनानीनामहं स्कन्दः सरसामस्मि सागरः ॥ 24 ॥

ஹே அர்ஜுனா! புரோகிதர்களில் ( கர்ம காண்டத்தில் பாண்டித்யம் உடையவர்கள், நன்கு கற்றறிந்தவர்கள், கர்ம காண்டத்திற்கு குருவாக இருப்பவர்கள் ) முக்கியமானவராக இருக்கும் ப்ருஹஸ்பதி என்று என்னை அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.  இவர் இந்திரனுக்கு புரோகிதராக இருப்பவர்.  படைத்தலைவர்களுக்குள் நான் ஸ்கந்தனாக, முருகப்பெருமானாக இருக்கிறேன்.  நீர் நிலைகளுக்குள் கடலாக இருக்கிறேன்.

महर्षीणां भृगुरहं गिरामस्म्येकमक्षरम् ।

यज्ञानां जपयज्ञोऽस्मि स्थावराणां हिमालयः ॥ 25 ॥

மகரிஷிகளுக்குள் ப்4ருகு மஹரிஷியாகவும், சொற்களுக்குள் ஓரெழுத்தான ஓம்காரமாக இருக்கிறேன்.  யக்ஞங்களுக்குள், இறைவழிபாட்டுக்குள் ஜபமாக இருக்கிறேன். அசையாத பொருட்களுக்குள் நான் இமயமலையாக இருக்கிறேன்.

अश्वत्थः सर्ववृक्षाणां देवर्षीणां च नारदः ।

गन्धर्वाणां चित्ररथः सिद्धानां कपिलो मुनिः ॥ 26 ॥

மரங்களுக்குள் அரசமரமாக நான் இருக்கிறேன். தேவரிஷிகளுக்குள் நாரதராகவும், கந்தர்வகளுக்குள் சித்ரகேதனாகவும், சித்தர்களுக்குள் கபிலமுனியாகவும் இருக்கிறேன்.

ரிஷிகள் என்பவர்கள் ஆத்மஞானத்தை அடைந்தவர்கள்

கந்தர்வர்கள் – தேவலோகத்தில் பாடல்களை பாடுபவர்கள்

சித்தர்கள் – இவர்கள் பிறக்கும்போதே தர்மம், ஞானம், வைராக்கியம் இவைகளோடு பிறந்திருப்பவர்கள்

उच्चैःश्रवसमश्वानां विद्धि माममृतोद्भवम् ।

ऐरावनं गजेन्द्राणां नराणां च नराधिपम् ॥ 27 ॥

குதிரைகளுக்குள் உச்சைஸ்வரம் என்ற குதிரையாகவும், இருக்கிறேன் என்று அறிந்து கொள்.  இந்த குதிரை அமிர்தத்தை கடையும்போது வெளிப்பட்டது. இதேப்போன்று அதிலிருந்து வெளிப்பட்ட ஐராவதம் என்கின்ற யானையாகவும், மனிதர்களுக்குள் அரசனாகவும் இருக்கிறேன் என்று அறிந்து கொள்.

आयुधानामहं वज्रं धेनूनामस्मि कामधुक् ।

प्रजनश्चास्मि कन्दर्पः सर्पाणामस्मि वासुकिः ॥ 28 ॥

நான் ஆயுதங்களில் வஜ்ராயுதமாகவும், பசுக்களுக்குள் காமதேனுவாகவும், சந்ததியை உருவாக்குவதற்கு காரணமான மன்மதனாகவும், விஷத்தையுடைய பாம்புகளில் வாசுகியாக இருக்கிறேன்.

अनन्तश्चास्मि नागानां वरुणो यादसामहम् ।

पितॄणामर्यमा चास्मि यमः संयमतामहम् ॥ 29 ॥

விஷமில்லாத பாம்புகளில் அனந்தம் என்கின்ற ஆதிசேஷனாகவும், ஜலதேவதைகளில் வருணனாகவும், பித்ரு தேவதைகளில் அரியமாவாகவும், முறைபடுத்துபவர்களில், அடக்கி ஆள்பவர்களில் யமனாகவும் நாம் இருக்கிறேன்.

प्रह्लदश्चास्मि दैत्यानां कालः कलयतामहम् ।

मृगाणां च मृगेन्द्रोऽहं वैनतेयश्च पक्षिणाम् ॥ 30 ॥

நான் தை3த்யர்களில் (அசுரர்களில்) பிரகலாதனாகவும், நல்லது, கெட்டது கொடுப்பதற்குள் காலமாகவும், மிருகங்களுக்குள் சிங்கமாகவும், பறவைகளுக்குள் கருடனாகவும் இருக்கிறேன்.

पवनः पवतामस्मि रामः शस्त्रभृतामहम् ।

झषाणां मकरश्चास्मि स्रोतसामस्मि जाह्नवी ॥ 31 ॥

நான் தூய்மைபடுத்துபவைகளுக்குள் காற்றாகவும், ஆயுதம் தாங்கியவர்களுக்குள் ராமனாகவும், மீன் இனங்களுக்குள் மகர மீனாக இருக்கின்றேன்.  ஓடுகின்ற நதிகளுக்குள் கங்கையாக இருக்கின்றேன்.

सर्गानामदिरन्तश्च मध्यं चैवाहमर्जुन ।

अध्यात्मविद्या विद्यानां वादः प्रवदतामहम् ॥ 32 ॥

ஹே அரிஜுனா! இந்த அனைத்து தோற்றத்திற்கும், இருத்தலுக்கும், லயத்திற்கும் நான் காரணமாக இருக்கின்றேன். அறிவுகளுக்குள் ஆத்மஞானமாக இருக்கின்றேன். ஆத்ம ஞானத்தை தவிர மற்ற அனைத்து அறிவும் நிலையற்றதாக மாறக்கூடியதாக இருக்கும்.  இந்த ஞானம் ஒன்றுதான் சம்சாரத்திலிருந்து விடுதலையை கொடுக்கும் மனநிறைவைக் கொடுக்கும். இதை அடைந்து விட்டால் வேறெந்த அறிவும் தேவைப்படாது.  வாதம் செய்பவர்களிடம் இருக்கின்ற வாதமாக இருக்கின்றேன். தர்க்கம் செய்பவர்களுடைய தத்துவத்தை தீர்மானம் செய்ய உதவும் வாதமாகவும் நான் இருக்கின்றேன். 

ஸம்வாதம் என்ற சொல் குரு-சிஷ்யன் உரையாடலை குறிக்கும்

விதண்டா:   அடுத்தவன் என்ன சொன்னாலும், அது சரியல்ல என்று வாதிடுவது

ஜல்பம்:          அடுத்தவர் கருத்தை எடுத்துக்கொள்ளாமல், தான் பேசுவதை மட்டும் வற்புறுத்தி பேசுவது

வாதம்:           உண்மையை தெரிந்து கொள்வதற்கு விவாதம் செய்வது. சரியான முடிவு எடுப்பதற்காக விவாதம் செய்வது.

अक्षराणामकारोऽस्मि द्वन्द्वः सामसिकस्य च।

अहमेवाक्षयः कालो धाताहं विश्वतोमुखः ॥ 33 ॥

நான் எழுத்துக்களில் அகாரமாகவும், தனித்தனியான இரண்டு சொற்களின் சேர்க்கை ஸமாஸம் என்று கூறப்படுகிறது.  கூட்டுத்தொகை என்று தமிழில் கூறப்படுகிறது. இது வாக்கியத்தில் சேர்ந்திருக்கும். அதை பிரித்து படித்து புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அப்படி பிரிக்கும்போது சரியான பொருள் வருமாறு இருக்க வேண்டும்.  த்வந்தம் (உம்மைத்தொகை) என்ற ஸமாஸமாக நான் இருக்கின்றேன்.  இந்த ஸமாஸத்தில் இரண்டு சொற்களும் சமமான அந்தஸ்து இருக்கின்றது. (உ-ம்) சுக-துக்கம், இரவு-பகல் போன்றவைகள். நானே அழியாத காலமாகவும் இருக்கின்றேன். நானே கர்ம பலனைக் கொடுப்பவனாகவும், அனைத்து திசைகளையும் பார்த்து கொண்டு இருப்பவனாகவும் இருக்கின்றேன்

मृत्युः सर्वहरश्चाहमुद्भवश्च भविष्यताम् ।

कीर्थिः श्रीर्वाक्च नारीणां स्मृतिर्केधा धृतिः क्षमा ॥ 34 ॥

நான் அனைத்தையும் அழிக்கின்ற மரணமாகவும், இனிமேல் வர இருக்கின்ற அனைத்துமாகவும், புகழாகவும், செல்வமாகவும், வாக்காகவும், ஞாபக சக்தியாகவும், நினைவுத்திறனாகவும், பொறுமையாகவும், உறுதியாகவும் இருக்கின்றேன்.

बृहत्साम् तथा साम्नां गायत्री छन्दसामहम् ।

मासानां मार्गशीर्षॊऽहमृतूनां कुसुमाकरः ॥ 35 ॥

ஸாம கானத்தில் பாடப்பட்டுள்ள மந்திரங்களுக்குள் ப்ருஹதஸாம்மாக இருக்கிறேன். சந்தங்களுக்குள் காயத்ரீ என்ற சந்தமாகவும், மாதங்களில் மார்கழியாகவும், பருவ காலங்களில் வசந்த காலமாகவும் இருக்கிறேன்.

சந்தஸ் – செய்யுளை அமைக்கும் முறை

காயத்ரீ என்ற சந்தஸ் மூன்று வரிகளை கொண்டது.  ஒவ்வொரு வரியிலும் 8 எழுத்துக்கல் இருக்கும்.  காயத்ரீ சந்தஸ்ஸில் உள்ள மந்திரங்கள் தேவதைகளையும் குறிக்கின்றது.  எது உச்சரிப்பவர்களை காப்பாற்றுகின்றதோ அதற்கு காயத்ரீ என்றும் கூறுவர். சூரிய தேவைனை குறித்த மந்திரத்திற்கு காயத்ரீ என்று பெயர். இதை சாவித்திரி என்றும் அழைப்பர்.  இரண்டு விதமாக இந்த சூரியதேவ காயத்ரி மந்திரத்திற்கு பொருள் கூறப்படுகிறது.  இது மனத்தூய்மையை அடையவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

இந்த மந்திரத்திற்கு முன் ஓம் பூ,புவ,ஸ்வ: என்ற மூன்று சொற்கள் சேர்க்கப்படுகிறது. இவை மூன்றும் முதன்முதலில் பிரம்மாவால் உச்சரிக்கப்பட்ட மங்கலமான சொற்கள்.

சூரிய காயத்ரி மந்திரம்

ஓம் பூர்புவஸ்வஹ |

தத்3 சவிதுர்வரேண்யம் |

ப4ர்கோ தேவஸ்ய தீ3மஹி |

த்யோயோ ந ப்ரசோதயாத் ||

பொருள்-1

யஹ நஹ த்3யஹ – யார் (சூரிய தேவனை குறிக்கின்றது) எங்களுடைய அறிவை

ப்ரசோதயாத் – தூண்டுகிறாரோ கொடுக்கக்கூடியவரோம், பிரகாசிக்க செய்கிறாரோ

தஸ்ய தெவஸ்ய சவிது: - அந்த சூரிய தேவனுடைய

தத்3 வரேண்யம் ப4ர்க: - அந்த மேலான ஒளியை

தீ3மஹி - தியானிப்போமாக, வணங்குவோமாக

பொருள்-2

தத்3 – இருத்தல் (ஸத்), ப4ர்கஹ – சைதன்யம் (சித்), வரேண்யம் – ஆனந்தம்

தேவஸ்ய சவிது: - ஈஸ்வரனுடைய

யஹ – எந்த ஈஸ்வரனே ஆத்மாவாக, சச்சிதானந்த ஸ்வரூபமாக

நஹ தீ3மஹி ப்ரசோதயாத் – எங்களுடைய புத்திக்கு சாட்சியாக இருக்கின்றதோ

தீமஹி – அதை நிதித்யாசனம் செய்கின்றோம்.

द्यूतं छलयतामस्मि तेजस्तेजस्विनमहम्।

जयोऽस्मि व्यवसायोऽस्मि सत्त्वं सत्त्ववतमहम् ॥ 36 ॥

நான் ஏமாற்றுபவைகளில் சூதாட்டமாகவும், அறிவு, செயல்திறன் உடையவர்களின் அந்தந்த திறமையாக இருக்கின்றேன்,  வெற்றி பெறுபவர்களில் வெற்றியாகவும், முயற்சி செய்பவனின் முயற்சியாகவும், நற்குணங்கள் உடையவர்களிடத்தில் உள்ள அந்த குணங்களாகவும் நான் இருக்கிறேன்.

பொதுவாக ஏதாவது ஒரு நல்ல குணம் இருந்தால் அதனோடு சேர்ந்து தீய குணமும் வரும். இந்த நல்ல குணம் பகவான் என்று நினைத்தால் கெட்ட குணத்தை தவிர்த்து விடலாம்.

वृष्णीनां वासुदेवोऽस्मि पाण्डवानां धनञ्जयः ।

मुनीनामप्यहं व्यासः कवीनामुशना कविः ॥ 37 ॥

நான் யாதவ குலத்தில் இருப்பவர்களுக்குள் வாசுதேவனாகவும், பாண்டவர்களில் அர்ஜுனனாகவும். முனிவர்களில் வியாஸராகவும், சூட்சுமமான விஷயத்தை பார்ப்பவர்களில் சுக்ராச்சாரியராகவும் இருக்கிறேன்.

दण्डो दमयतामस्मि नीतिरस्मि जिगीशताम् ।

मौनं चैवास्मि गुह्यानां ज्ञानं ज्ञानवतामहम् ॥ 38 ॥

தண்டனை கொடுப்பவர்களிடம் இருக்கின்ற தண்டனையாக இருக்கிறேன்.  நமக்கு வரும் கஷ்டம், வியாதி போன்றவைகள் பகவான கர்மபலனாக கொடுக்கும் தண்டனைகள். இதை அவரது பிரசாதமாக ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். வெற்றி பெற விரும்புவர்களிடத்தில் இருக்கின்ற சரியான திட்டமாகவும், திறமையாகவும் இருக்கிறேன்.  வாழ்க்கையில் வெற்றிபெற விரும்புவர்களிடத்தில் இருக்கும் தர்மம், நியாயம், சரியான செயல்திட்டம் போன்றவைகளாக இருக்கிறேன். மறைக்க வேண்டியவைகளுக்குள் மௌனமாக இருக்கிறேன்.  ஞானிகளிடம் இருக்கும் ஞானமாக இருக்கிறேன்.

यच्चापि सर्वभूतानां बीजं तदहमर्जुन ।

न तदस्मि विना य्त्स्यान्मय भूतं चराचरम् ॥ 39 ॥

மேலும் அர்ஜுனா! எல்லா படைப்புகளுக்கும் எது காரணமாக இருக்கின்றதோ அதுவாக நான் இருக்கிறேன்.  அசையும், அசையாத பொருட்கள் அனைத்துமாகவும் இருக்கிறேன். நான் இல்லாமல் அவைகள் இருக்காது.

नान्तोऽस्मि मम दिव्यानां विभूतीनां परन्तप ।

एष तूद्देशतः प्रोक्तो विभूतेर्विस्तरो मया ॥ 40 ॥

என்னுடைய மேலான பெருமைகளுக்கு முடிவே இல்லை அர்ஜுனா! இதுவரை கூறிய என்னுடைய விளக்கமான பெருமைகளை உதாரணத்துக்காக ஓரளவுதான் சுருக்கமாக என்னால் கூறப்பட்டது.

यद्यद्विभूतिमत्सत्त्वं श्रीमदूर्जितमेव वा ।

तत्तदेवावगच्छ त्वं मम तेजोंशसम्भवम् ॥ 41 ॥

எவையெல்லாம் பெருமையுடனும், செல்வத்துடனும், சக்தி படைத்ததாகவும் இருக்கின்றதோ அவைகளெல்லாம் என்னுடைய சக்தியினுடைய ஒரு அம்சமாக அறிந்து கொள்.  இதிலிருந்து நாம் நன்கு தெரிந்து கொள்வது இந்த உலகத்தில் ஈஸ்வரனை தவிர எதையும் பார்க்க முடியாது.

अथवा बहुनैतेन किं ज्ञातेन ताअर्जुन ।

विष्टभ्याहमिदं कृत्स्नमेकांशेन स्थितो जगथ् ॥ 42 ॥

ஹே அர்ஜுனா!  இவ்வாறு அதிகம் தெரிந்து கொள்வதால் உனக்கு என்ன பயன்?  நான் இந்த முழுமையான உலகமனைத்தையும் என்னுடைய ஒரு அம்சத்தினால் வியாபித்து கொண்டிருக்கின்றேன்.  நானே இந்த உலகத்திலுள்ள அனைத்துமாக இருக்கின்றேன்.

தொகுப்புரை

01-03    அறிமுகம்

04-07    பகவானுடைய பெருமைகளின் சுருக்கம் கூறப்பட்டது.  மனதிற்குள் இருக்கும் குணங்கள் அனைத்தும் என்னிடமிருந்து தோன்றியது.  என்னுடைய விபூதியையும், யோகத்தையும் சரியாக புரிந்துகொள்பவருடைய சக்தியும், அது வெளிப்படும் தோற்றமும் நானே

08-11    இந்த விபூதி ஞானம் நம்மை படிப்படியாக ஆத்ம ஞானத்திற்கு கொண்டு செல்லும் என்று கூறப்பட்டது.  1. இந்த ஜகத் இறைவனிடம் இருந்து வந்தது. 2. இறைவனை அனைத்துமாக பார்க்கும் சக்தி, 3. இவைகள் யாவும் தோற்றம்

12-18    அர்ஜுனன் பகவானின் விபூதிகள் அனைத்தையும் கூறுங்கள் என்று வேண்டிக் கொண்டான்.

19-38    பகவான் சில விபூதிகளை மட்டும் கூறினார்.

39-42    இதுவரை கூறியதை தொகுத்து கூறி முடிவு செய்தார்.

ॐ तत्सदिति

Srimad Bhagavat Gita - Chapter-11

அத்தியாயம்-11

விஶ்வரூப தர்ஶன யோகம்

ஸ்வாமி குருபரானந்தாவின் உபதேச விளக்கம்

திருத்தம் செய்யப்பட்டது-06-02-2022

முகவுரை:

விஶ்வம்  – பிரபஞ்சம், நாம் பார்த்து அனுபவிக்கும் அனைத்தும்

ரூபம்        – அவரது ஸ்வரூபம்

தர்ஶனம் – காட்சி அளித்தல்

அர்ஜுனனுடைய வேண்டுகோளுக்கிணங்கி தனது விஶ்வரூப தரிசனத்தை கொடுத்தார்.  இரண்டுவித விஶ்வரூபத்தை பார்க்கலாம்.  இந்த உலகமே பகவானாக இருப்பதால், நாம் எவையெல்லாம் பார்க்கின்றோமோ, அனுபவிக்கின்றோமோ அவையெல்லாம் ஈஸ்வரன் என்பதால் அவரது விஶ்வரூபத்தை பார்த்துக் கொண்டேதான் இருக்கிறோம். இந்த உலகத்தை கண்வழியே மனதுதான் பார்க்கின்றது.  மனம்தான் வேற்றுமையை உருவாக்குகின்றது.  மனதின் இந்த தன்மையை ( ராக-துவேஷம்) நீக்கி விட்டு இந்த உலகத்தை பார்ப்பதே விஶ்வரூப தரிசனமாகும்.  ஞானக்கண் என்பது ராக-துவேஷங்களை நீங்கிய மனதுடன் இந்த உலகத்தை பார்ப்பதுதான்.

ஒருவனை புரிந்து கொள்ள வேண்டுமென்றால் மற்றவர்களை பற்றி அவனிடம் விசாரித்தாலே போதும்.  ஒருவனுடைய நடத்தைதான்(Attitude) அவனுடைய குணாதிசயத்தை நிர்ணயிக்கின்றது.  தீயகுணத்தை நீக்க வேண்டுமென்றால் அந்த குணம் இல்லாதவனை பார்த்து அக்குணத்தை நீக்கி கொள்ளலாம்.  இதுவும் ஒருவகை விஶ்வரூப தரிசனமாக எடுத்துக் கொள்ளலாம்.  இது இரண்டாவது விஸ்வரூபம்.  இந்த அத்தியாயத்தில் பகவான் ஒரு உருவத்தை காட்டப்போகின்றார். இதை நாம் சரியாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

अर्जुन उवाच ।

मदनुग्रहाय परमं गुह्यमध्यात्मसंज्ञितम् ।

यत्त्वयोक्तं वचस्तेन कोहोऽयं विगतो मम ॥ 1 ॥

எனக்கு அனுக்ரஹம் செய்வதற்காக அதாவது சோக-மோகத்திலிருந்து என்னை காப்பாற்றுவதற்காக, மேலான லட்சியமான மோட்சத்திற்கு சாதனமாகவும், மிகவும் ரகசியமாகவும் இருக்கின்ற அத்யாத்மம் என்ற பெயருடைய கருத்துக்களை கொண்டதுமான எந்த உபதேசம் உங்களால் கூறப்பட்டதோ, அதனால் என்னுடைய இந்த மோகமானது சென்றுவிட்டது.

குஹ்யம் – சிரத்தையில்லாதவர்களுக்கு மறைக்கப்படவேண்டியது

அத்யாத்மம் – ஆத்மா-அனாத்மா விவேகம், ஜீவாத்மா சம்பந்தப்பட்டது.

இந்த உலகத்திலுள்ள பொருட்கள் எப்படி காட்சியளித்துக் கொண்டிருக்கிறது, எப்படிப்பட்ட உணர்வை கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது என்பது பார்ப்பவனின் மனநிலை பொறுத்து இருக்கின்றது. அதாவது விருப்பு வெறுப்பற்ற மனநிலையோடு இந்த உலகத்தைப் பார்க்க வேண்டும்.  இதுவே உண்மையான விஶ்வரூப தரிசனம், பார்க்கின்ற அனைத்தும் ஈஸ்வர ஸ்வரூபமாகவே தோன்றும்.

भवप्ययौ हि भूतानां श्रुतौ विस्तरशो मया ।

त्वत्तः कमलपत्राक्ष माहात्मयमपि चाव्ययं ॥ 2 ॥

பகவானே! எல்லா உயிரினங்களுடைய தோற்றமும், லயமும் உங்களால் எனக்கு விரிவாக சொல்லப்பட்டது. அவ்வாறே ஈஸ்வரனுடைய விபூதியும், அளவிட முடியாத பெருமைகளும் என்னால் கேட்கப்பட்டது.

கமலபத்ரக்ஷ -  தாமரை இதழைப்போன்ற கண்களை உடையவனே

அவ்யயம் – அளவிட முடியாத, அழிவற்ற

மாஹாத்மயம் – உங்களுடைய பெருமைகளயும்

ப4வப்யயௌ – ஸ்ருஷ்டி லயம் இவைகளைப் பற்றியும்

விஸ்தரஶோ - என்னால் விளக்கமாக

ஶ்ருதௌ – கேட்கப்பட்டது

एवमेतद्यथात्थ त्वमात्मानं परमेश्वर ।

द्रष्टुमिच्छामि ते रूपमैश्वरं पुरुषोत्तम् ॥ 3 ॥

பரமேஶ்வரா! தாங்கள் தங்களைப்பற்றி எவ்வாறு கூறினீர்களோ, அவற்றை அப்படியேதான் நான் என்று நம்புகிறேன். புருஷோத்தமா! உங்களுடைய ஈஸ்வர மாயையினால் தோற்றுவிக்கப்பட்ட உருவத்தை, ஈஸ்வர ஸ்வரூபத்தை, எல்லா பெருமைகளும் சேர்ந்து இருக்கின்ற விஶ்வரூபத்தை கண்கூடாக பார்க்க விரும்புகிறேன்.  

मन्यसे यदि तच्छक्यं मया द्रष्टुमिति प्रभो ।

योगेश्वर ततो मे त्वं दर्शयात्मानमव्ययम् ॥ 4 ॥

பிரபுவே! உங்களுடைய விஶ்வரூபத்தை பார்ப்பதற்கு நான் தகுதியானவன் என்று கருதினால் அப்பொழுது யோகேஶ்வரரே! நீங்கள் எனக்கு அளவிட முடியாத பெருமைகளுடன் கூடிய விஶ்வரூபத்தை காண்பித்து அருளுங்கள்.

श्रीभगवनुवाच ।

पश्य मे पार्थ रूपाणि शतशोऽथ सहस्रशः ।

नानाविधानि दिव्यानि नानावर्णाकृतीनि च ॥ 5 ॥

ஶ்ரீபகவான் கூறுகிறார்.

ஹே அர்ஜுனா!  என்னுடைய நூற்றுக்கணக்காகவும், ஆயிரக்கணக்காகவும் அதாவது எண்ணிலடங்காத பற்பல விதங்களாகவும், மாயா சக்தியினல் தோற்றுவிக்கப்பட்டதும் பலவிதமான வர்ணங்கள், உருவங்களையும் உடைய உருவத்தைப் இப்பொழுது நீ பார்.

पश्यादित्यान्वसून्रुरानश्विनौ मरुतस्तथा ।

बहून्यदृष्टपूर्वाणि पश्याश्चर्याणि भारत ॥ 6 ॥

ஹே அர்ஜுனா! பன்னிரெண்டு ஆதித்யர்களையும், எட்டு வஸுக்களையும், பதினொரு ருத்ரர்களையும், அஸ்வினி குமாரர்கள் இருவரையும், நாற்பத்தியொன்பது மருத்துக்களையும் பார்ப்பாயாக.  அவ்வாறே இதற்கு முன் கண்டிராத பற்பல ஆச்சரியமான உருவங்களையும் பார்.

इहैकस्थं जगत्कृत्स्नं पश्याद्य सचरचरम् ।

मम देहे गुडाकेश यच्चान्यद् द्रष्टुमिच्छसि ॥ 7 ॥

ஹே அர்ஜுனா! இங்கு இப்பொழுது என்னுடைய உடலில் ஒரே இடத்தில் அனைத்து அசைவதையும், அசையாததையும் கூடிய உலகம் முழுவதையும் நீ பார்.  வேறு எதையாவது நீ பார்க்க விரும்பினாலும் அவைகளையும் பார்த்துக் கொள்.

न तु मां शक्यसे द्रष्टुमनेनैव स्वचक्षुषा ।

दिव्यं ददामि ते चक्षुः पश्य मे योगमैश्वरम् ॥ 8 ॥

இப்பொழுது இருக்கின்ற உன்னுடைய சாதாரண கணகளால் என்னைப் பார்க்க முடியாது.  உனக்கு என்னுடைய விஸ்வரூபத்தை பார்க்க தகுதியில்லை என்று குறிப்பால் பகவான் உணர்த்துகிறார்.  உனக்கு தெய்வத்தன்மை பொருந்திய பார்வையை கொடுக்கிறேன்.  என்னுடைய மேலான விஶ்வரூபத்தை பார்ப்பாயாக.  நடக்க முடியாததையும் நடத்தி காட்டுபவர் ஈஸ்வரன். அவர் நம்முடைய அறிவுக்கும் தர்க்கத்திற்கும் அப்பாற்பட்டவர்..

सञ्जय उवाच।

एवमुत्तवा ततो रजन्महायोगेश्वरो हरिः

दर्शयामास पार्थाय परमं रूपमैश्वरम् ॥ 9 ॥

சஞ்ஜயன் கூறினார்.

அரசே! இவ்வாறு கூறிவிட்டு அதற்குப்பிறகு (ஞானக்கண்ணை கொடுத்துவிட்டு) மகா மாயைக்கு தலைவனாக இருக்கின்ற பகவான் ஶ்ரீக்ருஷ்ணர் அர்ஜுனனுக்கு மேலான ஈஸ்வர சக்தியுடைய தன்னுடைய விஶ்வரூபத்தை காண்பித்தார்.

अनेकवक्त्रनयन्मनेकाद्भुतदर्शनम् ।

अनेकदिव्याभरणं दिव्यानेकोद्यतायुधम् ॥ 10 ॥

दिव्यमाल्याम्बरधरं दिव्यगन्धानुलेपनम् ।

सर्वाश्चर्यमयं देवमनन्तं विश्वतोमुखम् ॥ 11 ॥

பலமுகங்களோடும், வாய்களோடும், கண்களோடும் கூடியவரும், பல அற்புதமான காட்சிகள் கொண்டவரும், அனேகவிதமான தெய்வீகமான ஆபரணங்களோடு கூடியவரும், திவ்யமான பற்பல ஆயுதங்களைக் கைகளில் ஏந்தியவராகவும், தெய்வீக மாலைகளை, ஆடைகளை அணிந்து காட்சியளிப்பவரும், திவ்யமான வாசனை திரவியங்களை தம் உடலில் பூசிக் கொண்டிருப்பவரும், எல்லாவிதங்களிலும் ஆச்சரியமானவரும், எல்லையற்றவரும், எல்லா திசைகளிலும் முகங்களோடு விளங்குகின்றவரும், விராட் ஸ்வரூபமானவருமான தேவாதிதேவனான பரமேஶ்வரனை அர்ஜுனன் கண்டான்.

दिवि सूर्यसहस्रस्य भवेध्रुगपदुद्थिता ।

यदि भाः सदृशी सा स्याद्भासस्तस्य महन्मनः ॥ 12 ॥

ஒருவேளை ஆகாயத்தில் ஆயிரக்கணக்கான சூரியன்கள் ஒரே நேரத்தில் உதயமானல் எவ்வளவு பிரகாசமாக இருக்குமோ அந்தப் பிரகாசம் விஶ்வரூப பரமாத்மாவின் பிரகாசத்திற்கு நிகராக இருக்க முடியுமோ!

तत्रैकस्थं जगत्कृत्स्नं प्रविभक्तमनेकधा ।

अपश्यद्देवदेवस्य शरीरे पाण्डवस्तदा ॥ 13 ॥

பாண்டு புத்திரனான அர்ஜுனன் அப்பொழுது பலவிதமாக பிரிந்துள்ள அதாவது தனித்தனியான உலகம் முழுவதும் தேவதேவனான ஶ்ரீகிருஷ்ண பகவானின் அந்த விஶ்வரூப திருமேனியில் ஒரே இடத்தில் இருப்பதைப் பார்த்தான்.

ततः स विस्मयाविष्टो ह्र्ष्टरोमा धनञ्जयः ।

प्रणम्य शिरसा देवं कृताञ्जलिरभाषत् ॥ 14 ॥

அதன்பிறகு வியப்பினால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு மெய்சிலிர்த்து அர்ஜுனான் விஶ்ரூப ஈஸ்வரனை தலைவணங்கி, கூப்பிய கரங்களுடன் கூறத் தொடங்கினான்

अर्जुन उवाच ।

पश्यामि देवंस्तव देव देहे सर्वांस्तथा भूताविशेषसङ्घान् ।

ब्रह्माणमीशं कमलासनस्थं ऋषींश्च सर्वानुरगांश्च दिव्यान् ॥ 15 ॥

அர்ஜுனன் கூறினான்!

அர்ஜுனன் விஶ்வரூபத்தை பார்த்தவுடன் அவனிடத்தில் ஆச்சரியம், பயம், பக்தி என்ற மூன்று பாவனைகள் மாறி மாறி வந்தது.

ஏதாவது ஒரு கண்டுபிடிப்பை நாம் முதலில் பார்க்கும் போது வருவது ஆச்சரியம்.  அதை புத்தியானது முழுவதும் கிரகிக்கும்வரை இந்த நிலையே தொடர்ந்து இருக்கும்.  பிறகு ஆச்சரியம் சென்றுவிடும்.  அறிவுக்கு வராமல் அனுபவம் மட்டும் இருக்கும் வரையில் இந்த ஆச்சரியம் தொடரும். மிகவும் அரிதான ஒன்றை, உத்தமமான ஒன்றை பார்த்தாலும் இந்த ஆச்சரிய உணர்ச்சி ஏற்படும்.

தேவனே! உங்களுடைய உடலில் நான் இவைகளை பார்க்கிறேன்.  அனைத்து தேவர்களையும், அவ்வாறேவிதவிதமான உயிரின கூட்டங்களையும், தாமரை மலரில் வீற்றிருக்கும் சதுர்முக பிரம்மாவையும் எல்லா ரிஷிகளையும் தெய்வீகமான பாம்புகளையும் பார்க்கின்றேன்.

अनेकबाहूदरवक्त्रनेत्रं पश्यामि त्वां सर्वतोऽनन्तरूपम् ।

नान्तं न् मध्यं न पुनस्तवादिं पश्यामि विश्वेश्वर विश्वरूप ॥ 16 ॥

எண்ணிலடங்கா கைகள், வயிறுகள், முகங்கள், கண்கள் கொண்டவராகவும், எல்லாவிடத்திலும் எண்ணற்ற உருவங்களையும் பார்க்கின்றேன்.  உங்களுடைய விஶ்வரூபத்தில் ஆரம்பத்தையும், இடைப்பகுதியையும், முடிவையும் நான் பார்க்கவில்லை.

किरीटिनं गदिनं चक्रिणं च तेजोराशिं सर्वतो दीप्तिमन्तम् ।

पश्यामि त्वां दुर्निरीक्ष्यं समन्ताद् दीप्तानलार्कद्युतिमप्रमेयम् ॥ 17 ॥

உங்களை கிரீடம் தரித்தவராகவும், கதை, சக்கரத்தோடு கூடியவராகவும், எங்கும் பிரகாசிக்கின்ற ஒளிப்பிழம்பாகவும், கொழுந்து விட்டெரிகின்ற அக்னி, சூரியனுடையது போன்ற ஒளியுடன் கூடியவராகவும், பார்க்க கண் கூசுகின்றது.  எங்கும் நிறைந்ததுமான அளவிட முடியாத ஸ்வரூபத்தை உடையவராகப் பார்க்கிறேன்.

त्वमक्षरं परमं वेदितव्यं त्वमस्य विश्वस्य परं निधानं ।

त्वमव्ययः शाश्वतधर्मगोप्ता सनातनस्त्वं पुरुषो मतो मे ॥ 18 ॥

நீங்கள் அறியதக்கவராகவும், மேலானவராகவும், அழிவற்றவற்றவராகவும்,  பரபிரம்மமாகவும், பரமாத்மாவாகவும், உலகத்திற்கு மூல காரணமாகவும் இருக்கின்றீர்கள்.  நீங்களே நிலையான தர்மத்தை காப்பாற்றுபவர், அழிவற்றவர், என்றுமுள்ளவர், பூரணமானவர், எல்லா சரீரத்திலும் இருப்பவர். இது என்னுடைய கருத்து.

முக்குணமாக இருக்கின்ற மாயைதான் இந்த பிரபஞ்சத்திற்கு முதல் காரணமாக இருக்கின்றது.  ஆனால் இது மித்யா, பிரம்மத்தை சார்ந்திருக்கின்றது. பிரம்மம் மாயைக்கு இருத்தல் என்ற சக்தியையும், அறிவையையும், உணர்வையும் கொடுக்கின்றது

अनादिमध्यान्तमनन्तवीर्यम् अनन्तबाहुं शशिसूर्यनेत्रम् ।

पश्यामि त्वां दीप्तहुताशवक्त्रं स्वतेजसा विश्वमिदं तपन्तम् ॥ 19 ॥

தாங்கள் தோற்றம், இடைப்பகுதி, முடிவு இல்லாதவர், எல்லையற்ற சக்தியுடையவர் எண்ணற்ற கைகளும், சூரியனும், சந்திரன் இவைகளை கண்களாக கொண்டவர். கொழுந்துவிட்டு எரியும் தீ போன்ற வாயை உடையவராகவும், தம்முடைய வெப்பத்தினால் உலகத்தை வாட்டுபவரகவும் பார்க்கிறேன்.

द्यावापृथिव्योरिदमन्तरं हि व्यप्तं त्वयैकेन दिशश्च सर्वा ।

दृष्ट्वाद्भुतं रूपमुग्रं तवेदं लोकत्रयं प्रव्यथितं महत्मन् ॥ 20 ॥

பரமாத்மாவே! விண்ணிலும், மண்ணிலும் இடையேயுள்ள இந்த இடைவெளியும், எல்லா திசைகளிலும் உங்கள் ஒருவராலேயே (விஶ்வரூபத்தினாலேயே) வியாபிக்கப் பட்டிருக்கின்றன. இந்த அற்புதமானதும், பயங்கரமானதுமான உருவத்தை பார்த்து மூன்று உலகங்களும் பயத்தால் மிகவும் நடுங்கிக் கொண்டிருக்கின்றன.

अमी हि त्वां सुरसङ्घा विशन्ति केचिद्भीताः प्राञ्जलयो गृणन्ति ।

स्वस्तीत्युत्तवा महर्षिसिद्धसङ्घाः स्तुवन्ति त्वां स्तुतिभिः पुष्कलाभिः ॥ 21 ॥

இந்த தேவர்களில் கூட்டங்கள் உங்களிடம் நுழைகின்றார்கள். சிலர் பயந்துள்ளார்கள்.  கைகூப்பிக்கொண்டு வழிபடுகிறார்கள். அமைதி கிடைக்கட்டும் என்று கூறுகிறார்கள்.  மஹரிஷிகளும், சித்தர்களும், மங்களம் உண்டாகட்டும் என்று கூறி உங்களை வணங்குகின்றார்கள்.  மந்திரங்களால் உங்களை துதிக்கின்றார்கள்.  கருத்து நிறைந்ததும் உயர்ந்ததுமான துதிகளால் உங்களை வணங்குகிறார்கள்.

रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या विश्वेऽश्विनौ मरुतश्चोष्मपाश्च ।

गन्धर्वयक्षासुरसिद्धसङ्घा विक्षन्ते त्वां विस्मितास्चैव सर्वे ॥ 22 ॥

ருத்ரர்கள், பன்னிரண்டு ஆதித்யர்கள், எட்டு வஸுக்கள், ஸாத்யர்கள், விஶ்வ தேவர்கள், இரண்டு அஸ்வினி குமாரர்கள், நாற்பத்தொன்பது மருத்துக்கள், பித்ருக்கள் கூட்டங்கள், கந்தர்வர்கள், யக்ஷர்கள், அசுரர்கள், சித்தர் கூட்டங்கள் இவர்கள் எல்லோரும் ஆச்சரியத்துடன் உங்களைப் பார்க்கிறார்கள்.

रूपं महत्ते बहुवक्त्रनेत्रं महाबाहो बहुबाहूरुपादम् ।

बहूदरं बहुदंष्ट्राकरालं दृष्ट्वा लोकाः प्रव्यथितास्तथाहम् ॥ 23 ॥

நமக்கு பயம் தோன்ற இரண்டு காரணங்கள் உண்டு.  அவைகள் 

1. வேற்றுமை, பிரித்துப் பார்த்தல், இருமைகளை உணரும்போது 
2. பயம் கொடுக்க கூடிய பொருட்களுக்கு அதிக இருப்பைக் கொடுத்தல், பேய், பிசாசு போன்றவைகள் இல்லை என்று நம்புபவர்களுக்கு அவைகளால் பயம் அடைவதில்லை.  

எதைக் கண்டு நாம் அதிகமாக பயந்து கொண்டிருக்கின்றோமோ அதற்கு நாம் அதிக சக்தியை கொடுத்து இருக்கின்றோம். எனக்கு துன்பம் அல்லது வலி வந்துவிடுமோ என்றும், மரணத்தைக் கண்டும், தெரியாத ஒன்றிலிருந்தும் பயத்தை அடைந்து கொண்டிருக்கின்றோம்.  பயத்தினால் மேலும் துன்பப்படுவோம், அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் துன்பம் மேலும் அதிகரிக்கும், நம்மை பாதுகாத்துக் கொள்வதற்கு பகவான் கொடுத்திருக்கின்ற ஆயுதமே பயம் என்ற உணர்ச்சி என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.  பயம் நம்மை தர்மவழியில் நடக்க காரணமாகின்றது. அதர்ம வழியிலிருந்து நீங்கிவிடவும் காரணமாகின்றது.  பக்தியுடையவனாக இருப்பதற்கும் இந்த பயமே காரணமாகின்றது.

அர்ஜுனர் விஶ்வரூபத்தை தன்னிடமிருந்து வேறுபடுத்தி பார்த்துக் கொண்டிருந்ததால், அவனுக்கு அந்தக் காட்சியை கண்டு பயந்து நடுங்கினான்.

नभःस्पृशं दीप्तमनेकवर्णं व्याताननं दीप्तविशालनेत्रम् ।

दृष्ट्वा हि त्वां प्रव्यथितान्तरात्मा धृतिं न विन्दामि शामं च विष्णो ॥ 24 ॥

விஷ்ணு பகவானே! வானளாவிய பிரகாசமான பல வண்ணங்களையுடைய திறந்த வாயும், ஒளிமிகுந்த அகன்ற கண்களும் உடைய உங்களுடைய இந்த தோற்றத்தை பார்த்து பயத்தினால் மிகவும் நடுங்கிய மனமுடைய நான் தைரியத்தையும், அமைதியையும் அடையவில்லை

दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानिदृश्त्वैव कालानलसन्निभानि ।

दिशो न जाने न लभे च शर्म प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥ 25 ॥

கோரைப்பற்களால் பயங்கரமாகவும், ப்ரளயகால தீ போன்று காட்சியளிக்கும் உங்கள் திருமுகங்களை பார்த்து திசைகள் எனக்கு தெரியவில்லை, புரியவில்லை.  மேலும் சுகத்தையும், மன அமைதியையும் அடையவில்லை. எனவே தேவதேவனே! ஜகந்நிவாஸனே அருள் புரிய வேண்டும்.

अमी च त्वां धृतराष्ट्रस्य पुत्राः सर्वे सहैवावनिपालसङ्घैः ।

भीष्मो द्रोणः सूतपुत्रस्तथासौ सहास्मदीयैरपि योधमुख्यैः ॥ 26 ॥

திருதராஷ்டிரன் புத்திரர்கள் அனைவரும் மற்ற அரசர்களுடைய கூட்டங்களோடு கூட உங்களிடம் நுழைகிறார்கள்.  பீஷ்மரும், துரோணரும், கர்ணனும் அவ்விதமே நம்மைச் சார்ந்த முக்கியமான போர்வீர்ர்களுடன் கூட உங்களிடம் நுழைகிறார்கள்

वक्त्राणि ते त्वामाणा विशन्ति दंष्ट्राकरालानि भयानकानि ।

केचिद्विलग्ना चूणितैरुत्तमाङ्गैः ॥ 27 ॥

கோரைப்பற்களால் கொடுமையாகவும், பயங்கரமாகவும் உள்ள உங்கள் வாய்களில் வேகமாக ஓடி வந்து புகுகிறார்கள்.  சிலர் தூள்தூளான தலைகளுடன் பல்லிடுக்களில் சிக்கியவாறு காணப்படுகிறார்கள்

यथा नदीनां बहवोऽम्बुवेगाः समुद्रमेवाभिमुखा द्रवन्ति ।

तथा तवामी नरलोकवीरा विशन्ति वक्त्राण्यभिविज्वलन्ति ॥ 28 ॥

எவ்விதம் நதிகளுடைய பற்பல வேகமான நீரோட்டங்கள் இயற்கையாகவே கடலை நோக்கி ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றனவோ அவ்விதம் இந்த தீக்கொழுந்து வீசுகின்ற உங்கள் வாய்களுக்குள் மண்ணுலக வீர்ர்கள் நுழைகிறார்கள்.

यथा प्रदीप्तं ज्वलनं पतङ्गा विशन्ति नशाय समृद्धवेगा ।

तथैव नाशाय् विशन्ति लोकास्- तवपि वक्त्राणि समृद्धवेगाः ॥ ११-२९29 ॥

விட்டிற்பூச்சிகள் வெகுவேகமாக பறந்து வந்து கொழுந்துவிட்டு எரியும் நெருப்பில் அழிவதற்காக வேகமாக விழுகின்றனவோ அதேபோல எல்லாமக்களும் தங்கள் அழிவிற்காக வெகுவேகமாக ஓடிவந்து உங்களுடைய வாய்களில் நுழைகிறார்கள்.

लेलिह्यसे ग्रसमानः समन्ताल्- लोकन्समग्रान्वदनैर्ज्वलद्भि ।

तेहोभिरापूर्य जगत्समग्रं भासस्तवोग्राः पतपन्ति विष्णो ॥ 30 ॥

உங்கள் வாய்க்குள் வந்து வீழ்ந்து கொண்டிருக்கும் மக்களை நாக்கினால் எல்லா பக்கங்களிலும் அவர்களை சுவைத்து விழுங்குகிறீர்கள்.  தீ உமிழ்ந்து கொண்டிருக்கின்ற வாய்களினால் விழுங்கிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்.  அனைத்து உலகத்தையும் உங்களுடைய பயங்கரமான வெப்பகதிர்களால் மிகவும் வாட்டி வதைக்கப்படுகிறது.

आख्याहि मे को भवानुग्ररूपो नमोऽस्तु ते देववर प्रसीद ।

विज्ञातुमिच्छामि भवन्तमाद्यं न हि प्रजानमि तव प्रवृत्तिम् ॥ 31 ॥

நீங்கள் யார் என்று எனக்கு கூறுங்கள்.  பயங்கரமான உருவமுடைய நீங்கள் யார்? உங்களை வணங்குகிறேன். தேவர்களுக்கெல்லாம் மேலாக இருப்பவரே எனக்கு அருள் புரியுங்கள்.  ஆதிபுருஷனான உங்களை நன்கு தெரிந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.  ஏனெனில் உங்களுடைய செயலை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.

श्रीभगवानुवाच ।

कालोऽस्मि लोकक्षयकृत्प्रवृद्धो लोकान्समाहर्तुमिह प्रवृत्तः ।

ऋतेऽपि त्वां न भविष्यन्ति सर्वे येऽवस्थिताः प्रत्यनीकेषु योधाः ॥ 32 ॥

ஶ்ரீபகவான் கூறலானார்.

நான் காலமாக இருக்கின்றேன்.  உலகமனைத்தையும் அழிக்கின்ற முடிவில்லாத காலமாக நான் இருக்கிறேன்.  இப்பொழுது உலகத்திலுள்ளவர்களை அழிப்பதற்காக செயல்பட்டு கொண்டிருக்கின்றேன்.  எந்தப்போர் வீர்ர்கள் எதிரிப்படையில் இருக்கிறார்களோ அவர்கள் எல்லோரும் நீ போர் புரியாமல் இருப்பினும் இருக்கப் போவதில்லை.  அதாவது இவர்கள் போரில் அழிந்தே போவார்கள்

तस्मात्त्वमुत्तिष्ट यशो लभस्व वित्वा शत्रून् भुङ्क्ष्व राज्यं समृद्धम् ।

मयैवैते निहताः पूर्वमेव निमित्तमात्रं भव सव्यसाचिन् ॥ 33 ॥

ஆகவே நீ எழுந்திரு! புகழைப் பெற்றுக்கொள். பகைவர்களை வென்று செழிப்பான அரசை அனுபவிப்பாயாக.  இவர்கள் முன்பே என்னால் கொல்லப்பட்டுவிட்டார்கள்.  இடது கையாலும் அம்பு எய்தும் திறன்படைத்தவனே! நீ எனக்கு நிமித்தக் காரணமாக மட்டும் இருப்பாயாக.

द्रोणं च भीष्मं च जयद्रथं च कर्णं तथान्यान्पि योधवीरान् ।

मया हनांस्त्वं जहि मव्यथिष्टा युध्यस्व जेतासि रणे सपत्नान् ॥ 34 ॥

பீஷ்மர், துரோணர், ஜயந்திரன், கர்ணன் ஆகியோரையும் அவ்வாறே என்னால் ஏற்கனவே கொல்லப்பட்ட மற்ற போர் வீர்ர்களையும் நீ கொல்வாயாக. பயப்படாதே, போரில் எதிரிகளை ஐயமின்றி வென்றுவிடுவாய். ஆகவே போர் புரிவாயாக.  

நீ எனக்கு கீழ்ப்படிகின்ற கர்த்தாவாக மட்டும் இரு. எனக்கு கரணமாக மட்டும் இந்தப் போரில் இருப்பாயாக.  என்று பகவான் கூறுவதாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அதாவது கர்மயோகியாக இரு என்கின்றார்.

கர்த்தாவுக்கு  செயலை தேர்ந்தெடுக்கும் உரிமை உண்டு. நாம் கர்த்தாவாக இருப்பதால்தான் நாம் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை தேர்ந்தெடுக்கின்றோம்.  தேர்ந்தெடுக்கும் நிலையில்தான் மோகம் (மனக்குழப்பம்)  வரும்.  கரணமாக இருந்தோமேயானால் இவையிரண்டும் நேராது. சில நேரங்களில் கரணமாக இருக்கலாம்.  கர்த்தாவுக்கு பாவ-புண்ணியங்கல் என்கின்ற பலன்கள் வந்து சேரும்.  அதனால் சுகத்தையும், துக்கத்தையும் அடைகிறார்கள்

सञ्जय उवाच ।

एतच्छ्रुत्वा वचनं केशवस्य कृताञ्जनिर्वेपमानः किरीटी ।

नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्नां सगद्गदं भीतभीतः प्रणम्य ॥ 35 ॥

சஞ்ஜயன் கூறினார்.

பகவான் ஶ்ரீகேசவனுடைய இந்த வசனத்தைக் கேட்டு மகுடம் அணிந்திருக்கும் அர்ஜுனன் நடுங்கிக்கொண்டே கைகூப்பி வணங்கி மறுபடியும் மிகவும் பயந்து நமஸ்காரம் செய்து பிறகு அவரை நோக்கி பேசலானான்

अर्जुन उवाच

स्थाने ह्रषीकेश तव प्रकीर्त्या जगत्प्रह्र्ष्यत्यनुरज्यते च ।

रक्षंसि भीतानि दिशो द्रवन्ति सर्वे नमस्यन्ति च सिद्धसङघाःय़् ॥ 36 ॥

பக்தி என்ற சொல் அனைவராலும் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.  ஆனால் வெவ்வேறு விதமாக புரிந்து கொண்டிருக்கின்றார்கள். இறைவனுக்கு கற்பூரம் காட்டி, அவர் திருநாமத்தை உச்சரித்தும், அவர் பெருமைகளை பாடிக் கொண்டு இருப்பதுதான் பக்தி என்று பொதுவாக எல்லோரும் நினைத்துக் கொண்டிருக்கின்றனர்.  பக்தி பல்வேறு நிலைகளைக் கொண்டது அவைகளை 12ம் அத்தியாயத்தில் விவரமாக கூறப்பட்டுள்ளது. பகவான் மீது வைக்கும் நம்பிக்கையே பக்தி என்பதாகும்.  பகவான் மீது அன்பு செலுத்துவதும் பக்தியாகும்.  இறைவனால் பற்றிய அறிவே பக்தியை வளர்க்கும்.  அதேபோல பக்திதான் ஞானத்தை வளர்க்கும்.

அர்ஜுனன் தழுதழுத்த குரலில் மீண்டும் கூறலானான்.

அந்தர்யாமியான பகவானே உங்களுடைய பெருமையினால்தான் உலகம் மிக்க மகிழ்ச்சி அடைகிறது, இன்புற்றும் இருக்கின்றது.  பயந்துபோன அரக்கர்கள் எல்லா திசைகளிலும் ஓடுகின்றனர்.  அதர்ம வழியில் செல்பவர்கள் பயந்து ஓடுகிறார்கள்.  மேலும் சித்தர் கூட்டங்களும் உங்களையே வணங்குகிறார்கள்.  இது எல்லாம் பொருத்தம்தான். சித்தர் என்பவர்கள் பிறப்பிலேயே அரியவகை சக்திகளைப் பெற்றிருப்பார்கள், நற்பண்புகள் இயற்கையாக அமையப்பெற்றவர்கள்.

कस्माच्च ते न नमेरन्महात्मन् गरीयसे ब्रह्मणोऽप्यादिकर्त्रे ।

अनन्त देवेश जगन्निवास त्वमक्षरं सदसत्तत्परं यत् ॥ 37 ॥

மஹாத்மாவே! பிரம்மாவுக்கும், ஹிரண்யகர்ப்பனுக்கும் மேலானவராகவும், அனைத்து தோற்றத்திற்கும் காரணமாகவும், கட்டுக்குள் வைத்திருப்பவராகவும் உள்ள உங்களுக்கு ஏன் நமஸ்காரம் செய்யமாட்டார்கள்.  முடிவற்றவரே! தேவதேவ! தேவர்களுக்கும் ஈஸ்வரனாக இருப்பவரே! இந்த உலகத்துக்கே ஆதாரமாக இருப்பவரே! நீங்கள் வெளித்தோற்றத்திற்கு வந்தவைகளாகவும், வராதவைகளாகவும் இருக்கின்றீர்கள்.  நீங்கள் இந்த பிரபஞ்சத்திற்கு காரணமாகவும், காரியமாகவும் இருக்கின்றீர்கள், பரபிரம்மமாகவும் இருக்கின்றீர்கள்.  காரிய-காரணத்தை தாண்டியும், அழிவற்றவராகவும் இருப்பது நீங்களே!

त्वमादिदेवः पुरुषः पुराणस्-त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम् ।

वेत्तासि वेद्यं च परं च धाम् त्वया ततं विश्वमनन्तरूप ॥ 38 ॥

நீங்கள் முழுமுதல் கடவுளாகவும், ஜகத்துக்கு காரணமாகவும், தானே பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கும் சைதன்ய ஸ்வரூபமாகவும், எல்லா சரீரத்திலும் அமர்ந்து இருப்பவராகவும், என்றும் இருப்பவராகவும், இந்த அனைத்து உலகிற்கும் லயமடைகின்ற மேலான இருப்பிடமாகவும் இருக்கிறீர்கள்.  நீங்கள் அறிபவராகவும், நிர்குண பிரம்மாகவும், புத்தியையும், மனதையும் எண்ணங்கள் மூலமாக சாட்சியாக அறிபவராகவும், அறியப்படுபவராகவும் இருக்கிறீர்கள். சகுண பிரம்மமாகவும் இருக்கிறீர்கள், கனவு நிலையில் அனுபவிக்கப்படுவதும், அனுபவிப்பனும் ஒருவனே என்பதாக இதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

வேத்4யம் – அறியத்தக்கது, அறிவதற்கு யோக்கியமானவர்

நீங்களே மேலான அதிஷ்டானமாகவும், இருக்கின்றீர்கள்  உங்களால் உலகம் அனைத்தும் வியாபிக்கப்பட்டுள்ளது.  எண்ணிலடங்கா உருவமுடையவரே!  பகவான் ஸத் ரூபமாக இந்த உலகமனைத்தும் வியாபித்திருக்கின்றார்.  தங்க நகைகளில் உள்ள தங்கத்தை எடுத்துவிட்டால் நாம-ரூபத்தை பார்க்க முடியாது. அதுபோல உலகத்திலுள்ள நாம-ரூபங்கள் பரமாத்மாவையே அதிஷ்டானமாக கொண்டிருக்கிறது.

वायुर्यमोऽग्निर्वरूनाः शशाङ्कः प्रजापतिस्त्वं प्रपितामहश्च ।

नमो नमस्तेऽस्तु समस्त्रकृत्वः पुनस्च भूयोऽपि नमो नमस्ते ॥ 39 ॥

நீங்களே வாயுதேவனாகவும், எமனாகவும், அக்னிதேவனாகவும், வருணபகவானாகவும் சந்திரனாகவும், பிரஜாபதியாகவும், மனிதர்களுக்கு தலைவனாகவும், பிரம்மாவுக்கு தலைவனாகவும் இருக்கின்றீர்கள். உங்களுக்கு நமஸ்காரம், ஆயிரக்கணக்கான நமஸ்காரங்கள். உங்களை நமஸ்கரிக்கின்றேன். மீண்டும் மீண்டும் நமஸ்காரம் செய்கிறேன்.

नमः पुरस्तादथ पृष्टतस्ते नमोऽस्तु ते सर्वत एव सर्व ।

अनन्तवीर्यामितविक्रमस्त्वं सर्वं समाप्नॊषि ततोऽसि सर्वः ॥ 40 ॥

உங்களுக்கு முன்புறமிருந்தும், பின்புறமிருந்தும் நமஸ்கரிக்கிறேன்.  உங்களுக்கு எல்லா பக்கங்களிலிருந்தும் நமஸ்காரம் செய்கிறேன்.  அனைத்துமாகவும் இருப்பவரே!  நீங்கள் அளவற்ற சக்தியுடையவர், அளவற்ற பராக்ரமம் உடையவர், எல்லையற்ற தைரியத்தையும் உடையவர். அனைத்தையும் வியாபித்து இருக்கிறீர்கள். ஆகவே நீங்களே அனைத்துமாக இருக்கிறீர்கள். அதிஷ்டானமாகவும், அதில் ஏற்றி வைக்கப்பட்ட நாம்-ரூபங்களாகவும் இருக்கிறீர்கள்.

सखेति मत्वा प्रसभं यदुक्तं हे कृष्ण हे यादव हे सखेति ।

अजानता महिमानं तवेदम् मया प्रमादात्प्रणयेन वापि ॥ 41 ॥

உங்களுடைய பெருமையை அறியாத என்னால் நண்பன் என்று எண்ணி மரியாதை இல்லாமல் தாழ்த்தியும், சிறுபிள்ளைத்தனமாகவும், ஹே கிருஷ்ணா! யாதவா! நண்பனே என்று எனக்கு சமமாக நினைத்து அழைத்திருக்கிறேன்.  என்னால் அறியாமையினால், உங்களுடைய இந்தப் பெருமையை அறியாத காரணத்தால் இவ்வாறு செய்திருக்கிறேன். என்னுடைய கவனக்குறைவினாலும், அன்பினாலும், நட்பினாலும் இவ்வாறு நடந்து கொண்டிருந்தேன்.

यच्चाअवहासर्थमसत्कृतोऽसि विहारशय्यासनभोजनेषु ।

एकोऽथवाप्यच्युत तत्समक्षं तत्क्षामये त्वामहमप्रमेयम् ॥ 42 ॥

அஸத்க்ருதஹ – கீழ்நிலையுள்ளவர்கள் மேலோர்களை கேலி செய்யக் கூடாது.

உங்களை விளையாட்டின் போதும், நடந்து செல்லும்போதும், படுத்து ஓய்வெடுத்து கொண்டிருக்கும் போதும், அமர்ந்திருக்கும்போதும், உண்ணும்போதும், நீங்கள் தனியாக இருக்கும்போதும், மற்றவர்கள் முன்னிலையிலுக் கூடக்கேலியாகவும், வேடிக்கையாகவும் எந்தவிதமாக அவமதிக்கப்பட்டிருக்கிறீர்களோ, இந்த எல்லா குற்றங்களையும் அளவிட முடியாத பெருமைகளையுடைய நீங்கள் பொறுத்தருள வேண்டும்.

पितासि लोकस्य चराचरस्य त्वमस्य पूज्यश्च गुरूर्गरीयान् ।

न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यो कोकत्रयेऽप्यप्रतिमप्रभाव ॥ 43 ॥

நீங்கள் இந்த உலகில் இருக்கும் அசைவதும், அசையாததுமான எல்லாவற்றிற்கும் தந்தையாகவும், வணங்கத்தக்கவராகவும் (நற்குணங்களை கொண்டவரை வழிபட்டால் அவர்களுடைய குணங்களை நாம் அடைவோம்) அனைத்திற்கும் மேலானவர், மேலான குருவாகவும் இருக்கின்றீர்கள். உங்களுக்கு இணையானவர்கள் யாரும் இல்லை. உங்களுக்கும் மேலானவர் யார் இருக்க முடியும்.  ஈஸ்வரன் ஒருவராகத்தான் இருக்கிறார் என்று இதன் மூலம் குறிப்பால் உணர்த்தப்படுகிறது.  மூவுலகிலும் உங்களுக்கு நிகராக யாருமில்லை, ஒப்பற்ற சக்தி உடையவரே!

तस्मात्प्रणम्य प्रणिधाय कायं प्रसादये त्वामहमीशमीड्यम् ।

पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम् ॥ 44 ॥

ஆகவே வணங்கத்தக்க ஈஸ்வரனான உங்களுடைய பாதங்களில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வணங்கி என் உடலை சமர்ப்பித்து நமஸ்கரிக்கின்றேன். நீங்கள் என்னிடம் மகிழ்ச்சி கொண்டவராக இருக்க வேண்டுகிறேன்.  என்னிடம் கருணை காட்டுங்கள் என்று வேண்டுகிறேன்.  தந்தை மகனின் தவறை மன்னிப்பது போலவும், நண்பன் தன்னுடைய நண்பனுடைய குற்றங்களை பொறுத்துக் கொள்வது போலவும், கணவன் மனைவினுடைய தவற்றை மன்னிப்பது போலவும் என்னுடைய குற்றங்கள் அனைத்தையும் மன்னித்து விட வேண்டும்.

अदृष्टपूर्वं ह्रषितोऽस्मि दृष्ट्वा भयेन च प्रव्यथितं मनो मे ।

तजीव मे दर्शय देव रूपं प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥ 45 ॥

இதற்கு முன் பார்த்திராத இந்த ஆச்சரியமான உருவத்தை பார்த்து மகிழ்ச்சி கொண்டவனாக இருக்கிறேன். இருந்தாலும் என் மனமானது பயத்தினால் நடுங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.  ஆகவே நீங்கள் உங்களுடைய பழைய ஸ்வரூபத்தையே எனக்கு காண்பியுங்கள். தேவதேவனே! ஜகந்நிவாஸனே! திருவருள் புரியுங்கள்

किरीटिनं गदिनं चक्रहस्तं इच्छामि त्वां द्रष्टुमहं तथैव ।

तनैव रूपेण चतुर्भुजेन सहस्रबाहो भव विश्वमूर्ते ॥ 46 ॥

கிரீடத்தை தரித்தவராகவும், கதாயுதத்தையும், சக்கரத்தையும் கையில் ஏந்தியவராகவும் உள்ள அந்த ரூபத்திலே உங்களை தரிசிக்க நான் விரும்புகிறேன். ஆகையால் அதே நான்கு கைகளைக் கொண்ட அந்த ரூபத்துடன் தரிசனம் அளியுங்கள்.  ஆயிரக்கணக்கான கரங்களையுடையவரே விஶ்வரூபமாக இருப்பவரே நீங்கள் நான்கு கைகளையுடைய விஷ்ணு ரூபத்தை காட்டி அருள் புரியுங்கள்.

श्रीभगवानुवच ।

मया प्रसन्नेन तवार्जुनदं रूपं परं दर्शितमात्मयोगात् ।

तेजोमयं विश्वमनन्तमाद्यं यन्मे त्वदन्येन दृष्टपूर्वम् ॥ 47 ॥

ஶ்ரீபகவான் கூறினார்.  

அர்ஜுனா! அனுக்ரஹமாக என்னால் என்னுடைய மாயையினால் மாயாசக்தியினால் இந்த விஶ்வரூபம் உனக்கு காட்டப்பட்டது. ஒளிமயமானதும், பிரபஞ்சமனைத்துமாகவும், முடிவற்றதாகவும், மேலானதும், முதன்மையானதுமான இப்படிபட்ட இந்த விஶ்வரூபத்தை உன்னைத் தவிர வேறெவரும் இதுவரை பார்க்கவில்லை.

न वेदयज्ञाध्ययनैर्न दानैर्- न च क्रियाभिर्न तपोभिरूग्रैः ।

एवंरूपः शकय अहं नृलोके द्रष्टुं  त्वदन्येन कुरुप्रवीर ॥ 48 ॥

அர்ஜுனா! வேதத்தினுதைய, யாகத்தினுடைய செயல்முறைகளை கற்பதாலோ, யாகத்தை எப்படி செய்யவேண்டும், எந்த இடத்தில் செய்ய வேண்டும் என்ற விதிமுறைகளை அறிந்திருப்பதாலோ, விதவிதமான தானங்களை செய்வதினாலோ, வேதங்கள் உரைத்த செயல்களை செய்வதாலோ, உக்கிரமான தவங்களாலோ காணப்பட முடியாதவன். இப்படிபட்ட விஶ்வரூபத்தை காணப்பட முடியாது. அவர்களுக்கு  நான் இந்த உருவத்தில் தெரியமாட்டேன்.

मा ते व्यथा मा च विमूढभावो दृष्ट्वा रूपं धोरमीदृङ्ममेदम् ।

व्यपेतभीः प्रीतमनाः पुनस्तव् तदेव मे रूपमिदं प्रपश्य ॥ 49 ॥

இத்தகைய என்னுடைய கோரமான, அச்சுறுத்தலான உருவத்தை பார்த்து உனக்கு பயமும், கலக்கமும் வேண்டாம், குழப்பமும், மயக்கமும் வேண்டாம். நீ பயத்தை விட்டுவிட்டு மீண்டும் மன அமைதியுடன் இருக்க வேண்டும். என்னுடைய இந்த ரூபத்தை மறுபடியும் நன்கு பார்.

सञ्जय उवाच ।

इत्यर्जुनं वसुदेवस्तथोक्त्वा स्वकं रूपं दर्शयामास भूयः ।

आश्वासयामस च भीतमेनं भूत्वा पुनः सौम्यवपुर्महात्मा ॥ 50 ॥

சஞ்சயன் கூறினார், வாசுதேவனான பகவான் அர்ஜுனனிடம் இவ்வாறு கூறிவிட்டு மறுபடியும் அதேவிதமான தன்னுடைய கிருஷ்ண உருவத்தை காண்பித்தார். மறுபடியும் மஹாத்மாவான ஶ்ரீபகவான் இனிய வடிவமாக மனித உருவமெடுத்து பயந்திருந்த அர்ஜுனனுக்கு தைரியமூட்டினார்.

अर्जुन उवाच ।

दृष्ट्वेदं मानुषं रूपं तव सौम्यं जनर्दन ।

इदानीमस्मि संवृत्तः सचेताः प्रकृतिं गतः ॥ 51 ॥

அர்ஜுனன்  கூறினார்.  ஜனார்தனா! உங்களூடைய இந்த மிகவும் இனியதான மானுட வடிவைப்பார்த்து இப்பொழுது நிலைபெற்ற, தெளிவான மனதை உடையவனாக மாறி விட்டேன்.  என் இயல்பான நிலையை அடைந்து விட்டேன்.

श्रीभगवानुवाच ।

सुदुर्दर्शमिदं  रूपं  दृष्टवानसि यन्मम ।

देवा अप्यस्य रूपस्य नित्यं दर्शनकाङिक्षणः ॥ 52 ॥

ஶ்ரீபகவான் கூறினார். என்னுடைய எந்த விஶ்வரூபத்தை நீ பார்த்தாயோ அது காண்பதற்கு மிகவும் அரிது. தேவர்களும்கூட இந்த உருவத்தை எப்பொழுதும் பார்க்க விருப்பம் உடையவர்களாக இருக்கிறார்கள்.

नाहं वेदैर्न तपसा न दानेन न चेज्यया ।

शक्य एवम्विधो द्रष्टुं दृष्टवानसि मां यथा ॥ 53 ॥

வேதத்தை அத்யயனம் செய்வதனாலோ, தவத்தினாலோ, தானங்கள் செய்ததனாலோ யாகங்கள் செய்வதனாலோ எவ்வாறு என்னை நீ பார்த்தாயோ அவ்விதம் பார்க்க முடியாது.

भक्त्या त्वनन्यया शक्य अहमेवंविधोऽर्जुन ।

ज्ञातुं द्रष्टुं च तत्त्वेन प्रवेष्टुं च परन्तप ॥ 54 ॥

ஆனால் அர்ஜுன! இந்த உருவத்தை என்னைத்தவிர வேறொன்றைப் பயனாக கருதாத பக்தியினால் கண்கூடாக காணப்படக்கூடியவன்.  என்னுடைய யதார்த்த உருவத்தை அறியப்பட முடியும்.  பார்ப்பனவையெல்லாம் ஈஸ்வர ரூபம் என்று அறியக்கூடிய சக்தியும் பக்தியினால் மட்டும் முடியும்.  என்னிடத்திலே ஐக்கியமாகி விடவும், பிரம்மமாகவே மாறிவிடவும் பக்தியினால் மட்டும் முடியும்.

அனன்யதா பக்தி – வேற்றுமையில்லாத

*        பக்தன், பகவான், பலன் இவைகள் கலந்த பக்தியென்று ஒன்றிருக்கிறது. இந்த மூன்றில் நம்மைத்தான் நாம் அதிகம் நேசிக்கின்றோம்.

*        பக்தன்-பகவான் பகவானே சாத்தியம், பகவானே சாதனம் என்பது ஒருவிதமான பக்தி. இங்கேயும் நமக்குத்தான் அதிக முக்கியத்துவம்.

*        இந்த உலகமே பகவன், ஈஸ்வரன் நானே எனக்கு வேறாக இல்லை என்ற அறிவோடு வைக்கும் பக்திதான் பிளவுபடாத பக்தி. அனன்யயா பக்தி.

मत्कर्मकृन्मत्परमो मद्भक्तः सङ्गवरजितः ।

निर्वैरः सर्वभूतेषु यः स मामेति पाण्डव ॥ 55 ॥

அர்ஜுனா! எவனொருவன் எல்லா செயல்களையும், செய்ய வேண்டிய கடமைகளையும் என்பொருட்டே ஆற்றுவானோ, என்னையே மேலான லட்சியமாக கொள்வானோ, என்னையே மனதில் நினைத்துக் கொண்டிருக்கின்றானோ, உலகத்திலுள்ள போக விஷயங்களில் பற்றற்றவனாகவும், எல்லா ஜீவராசிகளிடத்தும், பகைமையற்றும், இருக்கின்றானோ அவன் என்னை அடைகிறான்.

தொகுப்புரை

01-02 முதல் 10 அத்தியாயத்தின் சாரம் கூறப்பட்டது. ஜீவதத்துவத்தை பற்றி சுருக்கமான விளக்கம் கூறப்பட்டது. அத்யாத்மம் எனக்கு புரிந்துவிட்டது, ஈஸ்வரனுடைய தத்துவமும், பெருமையையும் கேட்டதாகவும் அர்ஜுனர் கூறினார்.

03-04  பகவானின் விஶ்வரூப தரிசனத்தை வேண்டினான்.  பகவானின் உபதேசத்தை அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டேன் என்று கூறி தன் சிரத்தையை வெளிபடுத்தினான்

05-08  விஶ்வரூப தரிசனம் காட்டுகின்றேன் என்று கூறி அந்தக் காட்சியை பார்ப்பதற்கேற்ற தகுதியையும் கொடுத்தார்.  திவ்யமான கண்களை அர்ஜுனனுக்கு கொடுத்தார்.  இந்த உலகத்தை நம் மனம்தான் பார்க்கின்றது.  கண்கள் ஒரு கருவியாகத்தான் செயல்படும்.  ராக-துவேஷத்துடன் பார்க்கும் போது ஒருவிதமாகவும், இவையில்லாத மனதுடன் உலகத்தைப் பார்க்கும்போது வேறு விதமாகவும் காட்சியளிக்கும். ராக-துவேஷமில்லாத மனதுடன் உலகத்தை பார்ப்பதையே விஶ்வரூப தரிசனமாகும் என்று கூறப்பட்டது.   பானைக்கு களிமண் காரணமாக இருப்பது போல  ஈஸ்வரனே இந்த உலகமாக தோன்றியிருக்கின்றார். இதுவே விஶ்வரூபமாகும். இதற்கு ஒரு மாதிரியாக ஒரு விஶ்வரூபத்தை பகவான் எடுத்துக் காட்டியிருக்கின்றார். அதைப்பார்ப்பதற்காக ஒரு விஶ்வரூபத்தை பகவான் எடுத்துக் காட்டியுள்ளார்.  அதைப் பார்ப்பதற்காக தற்காலிகமாக மனதிலுள்ள ராக-துவேஷத்தை நீக்கி தகுதியை கொடுத்தார்

09-14  சஞ்சயம் விஶ்வரூபத்தை வர்ணித்தல்

15-22  அர்ஜுனன் விஶ்வரூப தரிசனத்தை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்து வர்ணிக்கின்றான்

23-30  விஶ்வரூபத்தைக் கண்டு அடைந்த பயத்தை வெளிப்படுத்தினான்.  பகவான் அனைத்தையும் அழிப்பவராக பார்க்கின்றார். அதனால் அவன் பயந்து நடுங்கினான்.  அந்த உருவத்தில் பலருடைய அழிவுகளையும், போரில் ஏற்படும் இழப்பையும் பார்க்கின்றான்.

31-35  பகவானிடம் தாங்கள் யார் என்று விளக்குங்கள் என்ற வேண்டுகோளை விடுத்தான்.  பகவான் நானே காலமாக இருக்கின்றேன். நீ என்னுடைய கருவியாக மட்டும் இருப்பாயாக என்று அறிவுறுத்தினார்

36-45   அர்ஜுனனுக்கு பயத்திலிருந்து பக்தி பிறந்ததை விளக்கப்படுகின்றது

46-54   பகவானுடைய பழைய உருவத்திற்கு மாறுமாறு வேண்டினான்.  பகவானும் அவ்வாறே பழைய உருவத்திற்கு வந்துவிட்டு இந்த விஶ்வரூபத்தை அனன்யா பக்தியினால் மட்டும்தான் பார்க்கமுடியும் என்று கூறினார்.

55         ஒருவன் ஆரம்பத்திலிருந்து எப்படி படிப்படியாக என் மீதுள்ள பக்தியை வளர்த்துக் கொள்வான் என்பதை சுருக்கமாக பகவான் கூறியிருக்கிறார்.  அனைத்திலிருந்தும் பற்றை விலக்கியவனாக இருந்து கொண்டிருப்பவன் கடைசி நிலையில் இருக்கும் பக்தனாவான். இப்படி இருக்கும்போது யாரிடத்திலும் பகைமை கொள்ள மாட்டான். இந்த பக்தன் இறுதியில் என்னையே அடைகின்றான்

ஓம் தத் ஸத்

--- o0o  ---