ஶ்ரீநாரத ரிஷியின் உபதேசம் - ஶ்ரீமத் பாகவத புராணம்

ஶ்ரீநாரத ரிஷியின் உபதேசம் – 04-31-08

v  மனிதர்களுக்குள் யார் இவ்வுலகில் சர்வஸ்வரூபமான பகவான் ஶ்ரீஹரியை பூஜிக்கிறானோ அவனது பிறவிதான் நல்ல பிறவி, அவன் செய்யும் செயல்கள் அனைத்தும் நற்செயல்களாகும். அவனுடைய ஆயுள், வாக்கு இவைகள் நன்றாக இருக்கும்

v  வேத தர்மங்களை மட்டும் செய்வதாலும், அதனால் அடையும் பலன்களினாலோ, உடல் வலிமை, அறிவுத்திறமை, புத்திக்கூர்மை, புலன்களின் வலிமை இவைகளினால் ஒரு பயனும் கிடையாது.  துறவற்த்தை மேற்கொள்வதாலோ, மற்ற நற்காரியங்களை செய்வதாலோ ஒரு பயனும் கிடையாது.  ஆத்ம ஞானத்தையும், பரமானந்தத்தையும் அளிக்க வல்ல பகவான் ஹரியை பூஜிக்கவிட்டால் என்ன பயன்>

v  எப்படி அடிமரத்தில் ஊற்றும் நீரானது மரத்தின் இலை, கிளை இவைகளின் வளர்ச்சிக்கு காரணமாகின்றதோ அதுபோல ஹரிசேவை எல்லா தேவர்களையும் பூஜித்ததாகின்றது.

v  பகவான் பரமாத்மாவிடமிருந்து சத்துவ, ரஜோ, தமோ என்கின்ற குணங்களே உலக வடிவமாக தோன்றி மறைகின்றன

v  பகவான் ஹரியை ஐக்கிய புத்தியுடன் நன்கு பூஜை செய்யுங்கள், துதியுங்கள்.

v  எல்லா பிராணிகளிடமும் கொண்ட கருணையாலும், கிடைத்ததில் திருப்தி அடையும் மனப்பான்மையாலும், புலனடக்கத்தாலும் பகவான் ஹரியை விரைவில் மகிழ்ச்சி அடையச் செய்யலாம்

v  பகவான் என்ற ஓடமின்றி காமம், கோபம், லோபம், மோஹம், மதம், மாத்ஸர்யம் என்கின்ற ஆறு பெரும் முதலைகளுடன் கூடிய சம்சாரக் கடலை கடக்க முடியாது.

v  பகவான் திருவடிகளை ஓடமாக கொண்டு சம்சாரக் கடலை கடந்துவிடலாம்

பகவான் நாராயணன் ப்ருது மகாராஜாவிற்கு அருளிய உபதேசம்

பகவான் நாராயணன் ப்ருது மகாராஜாவிற்கு அருளிய உபதேசம்

மற்றப்பற்றுக்களை விட்டுவிட்டு ப்ருதுசரித த்தை நாள்தோறும் அன்புடன் கேட்கின்றவனும், சொல்கின்றவனும், பகவானிடம் மிகுந்த ஈடுபாட்டை அடைகிறான்.

v  அரசனே! உலகில் அறிவாளிகளும், ஸாதுக்கள் போன்ற மேலான மனிதர்களும் எந்தப் பிராணிகளிடத்திலும் பகைக் கொள்ள மாட்டார்கள்.  ஏனெனில் இந்த உடலானது ஜீவனல்ல என்று நன்கு உணர்ந்தவர்கள்

v  ஆகையால் இந்த உடலை அறியாமை, ஆசை, செயல் இவைகளால் உருவக்கப்பட்டு இருப்பதாக உணர்ந்த அறிவாளிகள் தங்கள் உடலின் மீது பற்றுதலே கொண்டு இருக்க மாட்டார்கள்.

v  இந்த உடலில் பற்றற்றவன் அதனால் உண்டாக்கப்பட்ட வீடு, மனைவி, மக்கள், செல்வம் இவைகளில் என்னுடையது என்ற அபிமானம் கொண்டிருக்க மாட்டார்கள்.

v  ஆத்மா ஒன்றாகவும், பரிசுத்தமானதாகவும், தானே விளங்கிக் கொண்டிருப்பதாகவும், குணங்களற்றதாகவும் ஆனால் அதேசமயம் அவைகளுக்கு ஆதாரமாகவும், எங்கும் வியாபித்திருப்பதும், மறைவற்றதாகவும், சாட்சி ஸ்வரூபமாகவும், உருவமற்றதாகவும், உடலைக் காட்டிலும் வேறானதாகவும் இருக்கிறது

v  எந்த மனிதன் இந்த ஆத்மாவை தானேதான் என்று அறிகிறானோ அவன் உடலுக்கு வரும் மாற்றங்களுடன் சம்பந்தப்படுவதில்லை.  அவன் என்னிடமே நிலைத்துவிட்டு இருப்பவன்

v  அரசே! யாரொருவன் ஆசையற்ற ஊக்கத்துடன் நாள்தோறும் என்னை தன்னுடைய கடமையை விடாமல் பூஜிக்கிறானோ அவனுடைய மனம் நாளடைவில் தெளிவு பெறுகின்றது

v  மனந்தெளிந்த அவன் நன்கு பெற்ற தெளிவான ஆத்ம ஞானத்தை அடைந்தவனாகி குணதோஷங்களை விட்டவனாகி என்னுடைய இருப்பிடமான மோட்சம் என்ற நிலையான மன அமைதியை அடைகிறான்

v  ஆத்மாவை மனம், புத்தி, புலன்களுக்கு தலைவன் போன்றதாகவும், எதனாலும் பாதிக்கப்படாமல் பற்றற்ற நிலையில் இருப்பவனாகவும், மாற்றங்கள் எதுவும் இல்லாதவனாகவும் உணர்கின்றானோ அவன் மேலான நிலையை அடைகிறான்

v  ஆத்மாவைக் காட்டிலும் வேறான மனம், புத்தி, புலன்கள், உடல் இவைகளுக்குதான் சம்சார பந்தத்தில் இருக்கும் நிலை. என்னிடம் பக்தி கொண்டிருக்கும் அறிவாளிகள் இன்ப-துன்பங்களால் மனமாற்றமடைவதில்லை.