Vichara Sagaram Chapter-3-Rev-01

அத்தியாயம்-3.

குரு சிஷ்ய லட்சணம்

 
கிரந்தாரம்பத்தின் பிரதிக்ஞை.
எந்த புருஷன் அனுபந்த சதுஷ்டயசகித கிரந்தத்தை அறிந்து ஞானசகித குருவினிடத்தில் படிப்பானோ, அல்லது ஏகாக்கிர சித்தனாகக் கேட்பானோ, அந்த புருஷன் மோட்சத்தின் மார்க்கமாகிய ஞானத்தை அடையாமல் இருக்க மாட்டான். குரு சிஷ்ய சம்வாதமாக அர்த்த நிரூபணம் செய்வதால் ஸ்ரோதாவிற்குச் சுகமாகப் போதம் உண்டாகும். இக்காரணத்தால் குரு சிஷ்ய சம்வாதமாகக் கிரந்தம் ஆரம்பிக்கப்படுகின்றது.
 
குரு லட்சணம்
வேதாத்தியனம் செய்து அதன் அர்த்தத்தை நன்றாக அறிந்தவரும், ஜீவ பிரம்ம ஐக்கியத்தை நிச்சயம் செய்தறிந்திருத்தலால் ஆத்மஞானத்தில் நிலைத்திருப்பவரே  ஆச்சாரியாராவார். யார் வேதம் படித்தும் ஞானநிஷ்டை இல்லாமல் இருக்கிறாரோ அவர் சரியான குருவாகமாட்டார். ஞானநிஷ்டை அடைந்து, உபநிஷத்தை படிக்கவில்லையோ, அவரும் தாம் முக்தரேயாயினும் உபதேசம் செய்ய யோக்கியமாகிய குருவாகமாட்டார். எதனாலெனின், அவருக்கு ஜிக்ஞாஸுவின் சந்தேகத்தை நீக்கக்கூடிய யுக்தி தோன்றாது. சந்தேகம் உண்டாகாத உத்தம சம்ஸ்காரத்தையுடைய ஜிக்ஞாஸுக்கு உபதேசம் செய்வதில் சமர்த்துளதேனும், சகலருக்கும் உபதேசம் செய்ய யோக்கியமில்லை. ஆதலால் ஆச்சாரியராகார். வேதத்தை குருமுகமாக கற்றறிந்தவரும், பிரம்மநிஷ்டராக இருப்பவரே தகுதியான குருவாக இருக்கமுடியும்.
 
சிஷ்யர்களது புத்தியில் இருக்கின்ற ஐந்து வகையான பேதங்களை நாலாவித யுக்தியால் நிவிருத்தி செய்வதில் சமர்த்தராக இருக்க வேண்டும். ஜீவ ஈஸ்வரரது பேதம், ஜீவர்களது பரஸ்பர பேதம், ஜீவ ஜடங்களது பேதம், ஈஸ்வர ஜடங்களது பேதம், ஜட ஜடங்களது பேதமாகிய இவ்வைந்து விதங்களான பேதங்களை நீக்க வேண்டும். எதனாலெனின், பேதம் பயத்திற்கு ஹேது. ஆதலால், பேதங்கள் அவசியம் நீக்கப்பட வேண்டும்.
 
பேதத்தின் நீக்கத்தால் அத்வயமாயும், அவித்யாதி மலரகிதமாயுமுள்ள பிரம்மத்தை ஆத்மரூபமாகச சாக்ஷாத்காரம் செய்விக்க வேண்டும்.
 
சகல சம்சாரத்தையும் மித்யா ரூபமாக உபதேசம் செய்விக்க வேண்டும். இத்தகைய அற்புதமான உபதேசம் செய்யத்தக்கவர் ஆச்சாரியர் எனப்படுவர். மற்றும் சம்சாரமாகிய முதலையினின்றும் விடுதலை செய்விக்கும் ஆத்மோபதேசம் செய்யத்தக்கவரே ஆச்சாரியாவர் என்று அறிஞர்களால் சொல்லப்படுகின்றது.
 
சிஷ்யனது லட்சணம்:
எந்தச் சாதனங்களால் கிரந்தத்தின்கண் அதிகாரமுண்டாமோ, அந்தச் சாதனங்கள் சீடனது லட்சணமாம்., எந்த அதிகாரியினது லட்சணம் முன்பு சொல்லப்பட்டதோ அதுவே சீடனாது லட்சணமாகும்.
 
குரு பக்தியினால் அடையப்படும் பலன்கள்:
குருவினிடத்தில் ஈஸ்வரனிடத்திலும் அதிக பக்தி செய்க. எதனாலெனின், ஒருவன் அனைத்து சாஸ்திரங்களிலும் நிபுணனாக இருந்தாலும் குருவின் உபதேசமின்றி ஞானத்தை அடைய முடியாது. குருவின் உதவியின்றி யார் உபநிஷத்தை விசாரம் செய்வாரோ, அவர் ஜன்ம-மரண ரூபமாகிய துக்கத்தை அடைவார் .
 
குருவினிடத்துப் படித்த வேதத்தின் அர்த்தத்தை விசாரித்தலால் முக்திரூப பலன் பிராப்தியாகாமல் போகாது என்று முன்பு சொல்லப்பட்டது. அதனால் குரு ஞானியாக அல்லது அக்ஞானியாக இருக்க வேண்டுமென்று விசேஷமாகச் சொல்லப்படவில்லை. அதனை இப்பொழுது கூறுவோம். ஞானமின்றியவர் குருவாகாமாட்டார் என்று முன்பு கூறப்பட்டிருந்தால், அதையையே உதாரணத்தால் பிரதிபாதம் செய்வோம்.
 
கடல்நீரை எந்தப்பாத்திரத்தில் இருந்தாலும் அது உப்பாகத்தான் இருக்கும். ஆனால் கடல்நீரைக் குடித்து மேகத்திலிருந்து மழையாக பொழியும் நீரானது சுவையாக இருக்கும். அதுபோல வேதாந்தத்தை பிரம்மநிஷ்டரும், ஸ்ரோத்திரியமான குருவைத்தவிர வேறு யாரிடத்திலும் வேதாந்தத்தை படித்தாலும் அந்தப்பாடம் பயன்படாது. இதில் ஞானி மேகத்திற்குச் சமானமாம். முன்பு இந்தக் கருத்து பிரதிபாதம் செய்யப்பட்டிருக்கின்றன.
 
ஞானவானிடத்தில் வேதத்தினைப் படித்த சிரவணத்தின் மூலமாக ஜீவ பிரம்மத்தின் ஸ்வரூப விசாரணையால் ஞானத்தை அடையலாம். அன்னிய சம்ஸ்கிருத கிரந்தங்களினாலும் பாஷா கிரந்தங்களினாலும் ஞானம் ஏற்படாது. இதனால் பாஷா கிரந்தத்தினது ஆரம்பம் நிஷ்பலமாகும் என்னும் சந்தேகம் கொண்டால், பிரம்மத்தை அறிந்த புருஷன் பிரம்மரூபமாகின்றான் என்னும் வார்த்தை ஸ்ருதியின்கண் பிரசித்திமாயுள்ளது. ஆதலால், அவனது வாக்கு வேதரூபமாம். எவ்விதத்தும் பேதப் பிரம்மத்தைச் சேதனம் பண்ணாதிற்கும். மேலும் வேதத்தின் உபதேசத்தை தவிர வேறெதனாலும் ஞானம் உண்டாகாது. இதனாலேயே சர்வக்ஞராகிய ரிஷிகளும், முனிகளும், ஸ்மிருதி புராண இதிகாச கிரந்தங்களில் பிரம்மவித்யாவின் பிரகரணத்தினைக் கூறியுள்ளனர். வேதத்தாலன்றி ஞானமுளதாகாதாகின், அச்சம்பூர்ணப் பிரகரணங்களும் நிஷ்பலமாகி விடும். ஆதலால், ஆத்ம ஸ்வரூபத்தினது பிரதிபாதகங்களாகிய வாக்கியங்களால் ஞானமுளதாகாமல் போகாது .
 
ஜிக்ஞாஸு பிரம்ம ஞானியாகிய குருவுக்கு சேவை செய்ய வேண்டும் என்று வலியுறுத்தப்படுகிறது. எந்தப் பிரம்மஞானியின் வசனம் வேதத்திற்குச் சமானமாயுள்ளதோ அந்தப் பிரம்ம ஞானியாகிய ஆச்சாரியருக்கு ஜிக்ஞாஸு சேவை செய்ய வேண்டும். அதனால் ஆச்சாரியர் பிரசன்னமாவர். அப்பொழுது தனது ஸ்வரூபத்தினை அறிகின்றான். இங்ஙனம் கூறினமையால் இது அறியத்தக்கதாம். ஆச்சாரியரது சேவை ஈஸ்வரனது சேவையினும் பெரிதாம். அது எதனாலெனின், ஈஸ்வர சேவை அதிர்ஷ்ட பலத்திற்கு ஹேதுவாம், ஆச்சாரியரது சேவை அதிர்ஷ்ட பலம், திருஷ்டபலமாகிய இரண்டிற்கும் ஹேதுவாம்.
 
எந்த வஸ்து தர்மாதர்மோற்பத்தி வாயிலாய்ப் பலத்திற்கு ஹேதுவாமோ, அது அதிருஷ்ட பலத்திற்கு ஹேதுவெனப்படும். ஈஸ்வர சேவை தர்மோற்பத்தி வாயிலாக அந்தக்கரண சுத்திக்கு ஹேதுவாயுள்ளது. ஆதலால், திருஷ்ட பலத்திற்கு ஹேதுவும், தர்மோற்பத்தி வாயிலாக அந்தக்கரண சுத்திரூப பலத்திற்கு ஹேதுவுமாம்  அதிருஷ்ட பலத்திற்கும் ஹேதுவாம். இதிலிருந்து ஆச்சாரியரது சேவை ஈஸ்வர சேவையினும் உத்தமமாம். ஆதலால், ஜிக்ஞாஸு சர்வப்பிரகாரத்தாலும் பிரம்ம குருவாகிய குருவுக்கு சேவை செய்யத்தக்கது.
 
ஆச்சாரிய சேவையின் கிரமம்:
எப்பொழுது குரு பிராப்தமாவரோ அப்பொழுது தண்டம் போலச் சாஷ்டாங்கமாகப் விழுந்து வணங்க வேண்டும். பவித்திரமாகிய் பாதரூப பத்மங்களினது தூளியைச் சிரஸின்மீது தரிக்க அவருக்கு அருகிலே வாசம் செய்ய வேண்டும். உடல், மனம், தனம், வாக்கு என்பனவற்றை அர்ப்பணம் செய்ய வேண்டும்.
 
சரிரார்ப்பணக் கிரமம்: உடலால் விஸ்தாரமாக பலவித சேவை செய்ய வேண்டும்.
 
மனம் அர்ப்பணக் கிரமம்: மனத்தின்கண் பகவான் ஸ்ரீராமனிடத்தில் போலப் பிரியம் வைக்க வேண்டும். குருவினிடத்தில் கனவிலும் குறைக்காணக் கூடாது.
 
தன் அர்ப்பணக் கிரமம்: பத்தினி, புத்திரன், பூமி, பசு, தாசி, தாசன், திரவியம், கிரகம், தான்யம் இவையாவும் தனமெனப்படும். இவைகள் அனைத்தையும் தியாகம் செய்து குருவை சரணடையவேண்டும். குரு இல்லறத்தில் இருந்தால் தன்னிடத்தில் உள்ள செல்வங்கள் அனைத்தையும் குருவுக்கு கொடுத்துவிட வேண்டும். குரு இல்லறத்தில் உள்ளார் எனவே பிரம்மவித்யாவை உபதேசிக்கும் ஆச்சாரியர் கிடையாது என்று சந்தேகப்படக்கூடாது. ஏனென்றால், பிரம்மஞானி யாக்ஞவல்கியர், உத்தாலகர் முதலியவர்கள் இல்லறத்தில் இருந்து கொண்டு பிரம்மவித்யாவுக்கும் ஆச்சாரியராக இருந்திருக்கிறார்கள் என்று உபநிஷத்தில் கூறப்பட்டிருக்கிறது.
 
வாக்கின் அர்ப்பண முறை: குருவினது குணநலன்களை மட்டும் சொல்ல வேண்டும், அவரிடத்தில் குறைகள் எதுவும் இருந்தாலும் அவைகளை சொல்லக்கூடாது. இதுவே வாக்கின் அர்ப்பணமாம்.
 
சிஷ்யன் குருவின் சம்பந்தத்தில் விவகாரம்.
சிஷ்யன் அறிவை அடைவதற்கு உடல். மனம், வாக்கு ஆகியவற்றை குருவுக்கு அர்ப்பணம் செய்ய வேண்டும். அவரருகேயே வசிக்க வேண்டும். பிச்சையெடுத்தே உயிர்வாழ வேண்டும். பிச்சையெடுத்து வந்த உணவை குருவினிடத்தில் கொடுத்துவிட வேண்டும். அதிலிருந்து அவர் கொடுப்பதை உண்ண வேண்டும். குரு ஓய்வாக இருக்கும் போது அவரருகே சென்று இருகை கூப்பி வணங்கி தனக்கு ஆத்ம வித்யாவை உபதேசம் செய்ய வேண்டும் என்று பணிவுடன் கேட்க வேண்டும்.
 
குருசேவைக்கு இருவிதமான சக்தி உண்டு. ஒன்று குருவின் பிரசன்னத்தன்மை, மற்றொன்று அந்தக்கரணத்தின் சுத்தி அவ்விரண்டும் சீடனுக்கு சித்தமாயுளது.
 

----ooo000ooo----