Uddhava Gita - Chapter-22

அத்தியாயம்-22

ஞானயோக சுருக்கம்

ஸ்வாமி குருபரானந்தாவின் உபதேச விளக்கம்

திருத்தம் செய்யப்பட்டது-24-02-2022

ஸ்ரீபகவானுவாச

பரஸ்வபா4வகர்மாணி ந ப்ரஶம்ஸேன்ன க3ர்ஹயேத் |

விஶ்வமேகாத்மகம் பஶ்யன்ப்ரக்ருத்யா புருஷேண ச || 1 ||

ஆத்மஞானத்தையுடையவன் உலகத்தை எப்படி மனதுக்குள் பார்த்து கொண்டிருப்பான் எப்படி வெளிவுலகத்தோடு விவகாரம் செய்து கொண்டிருப்பான் என்பதை விளக்குகின்றார்.

சம்சாரத்தில் புகழ்ச்சி, இகழ்ச்சி இவையிரண்டும் இருக்கிறது. ஞானியானவன் யாரையும் மனதால் புகழவோ, இகழவோ மாட்டான்.

பர ஸ்வபா4வ கர்மாணி – மற்றவர்களுடைய செயல்களையும், குணங்களையும், இயற்கையாக நடந்து கொள்ளும்போதும்

ந ப்ரஶம்ஸே ந கர்ஹயேத் – புகழவும் மாட்டான், இகழவும் மாட்டான். அதாவது மனதில் ஏற்றுக் கொள்ளவும் மாட்டான், நிராகரிக்கவும் மாட்டான்.

விஶ்வம் ஏகாத்மகம் பஶ்யன் – இந்த உலகத்தை அத்வைத தத்துவமாக உணர்ந்து கொண்டு, ஒன்றாகத்தான் பார்க்கின்றான்.

ப்ரக்ருத்யா புருஷேன ச – பிரம்மன், மாயை இவையிரண்டின் சேர்க்கையாக உலகம் இருக்கின்றது. ஈஸ்வரனே இந்த உலகமாக காட்சியளிக்கிறார்

பரஸ்வபா4வகர்மாணி ய: ப்ரஶம்ஸதி நிந்ததி |

ஸ ஆஶு ப்4ரஶ்யதே ஸ்வார்தா2த3ஸத்யபி4னிவேஶத: || 2 ||

பரஸ்வபாவ கர்மாணி – யாரொருவன் மற்றவர்களுடைய குணங்களை, செயல்களைப் புகழ்ந்து கொண்டும், இகழ்ந்து கொண்டும் இருக்கின்றானோ அவன் உடனடியாக மோட்சத்தை அடையும் லட்சியத்திலிருந்து விழுந்து விடுகின்றான்.  அவன் மித்யாவில் சத்யத்வத்தை பார்த்துக் கொண்டிருப்பதால் இவ்வாறு செயல்படுகின்றான்.

தைஜஸே நித்3ரயாபன்னே பிண்டஸ்தோ2 நஷ்டசேதன: |

மாயாம் ப்ராப்னோதி ம்ருத்யும் வா தத்3வன்னானார்த2த்3ருக்புமான் || 3 ||

நம்மை பிறர் இகழும்போது அந்த வார்த்தைகளுக்கு நாம் மனதில் அதிகமான  முக்கியத்துவம் கொடுப்பதால் அதனால் பாதிப்பை அடைகிறோம்.  நிந்தனையும், ஸ்துதியும் பொய்யானது என்று நன்கு புரிந்து கொள்ள வேண்டும். எனவே யார் நம்மை நிந்தாஸ்துதி செய்தாலும் அவர் பொய் சொல்கிறார் என்று மனதில் நினைத்தால் அதனால் பாதிக்கமாட்டோம்.

விழிப்பு நிலையில் அனுபவிக்கும் அனைத்தும் கனவு நிலையில் அனுபவிப்பதற்கு சமமாகும்.  ஆத்மஞானமானது விழிப்புநிலை அனுபவங்களனைத்தும் பொய்யானவை என்று நினைக்க வைக்கும்.

பிண்டஸ்தஹ – சரீரத்தை உடைய ஜீவன்

நித்ரயாபன்னே – உறக்கம் என்ற சக்தி ஆட்கொள்ளும்போது

தைஜஸஹ – இந்திரியங்களை, சூட்சும சரீரத்தை

நஷ்ட சேதனஹ – ஜாக்ரத் அவஸ்தையில் இழந்து

மாயாம் ப்ராப்னோதி – கனவு நிலையை அடைகின்றான். அல்லது

ம்ருத்யும் வா – ஆழ்ந்த உறக்கத்திற்கு செல்கின்றான்

தத்3வத் – அதுபோல

புமான் – விழிப்பு நிலையில் இருக்கும் ஜீவன்

நானார்த2 த்3ருக் – அந்த நிலையிலும் கனவு கண்டுகொண்டுதான் இருக்கின்றான்

இதிலிருந்து விழிப்புநிலை அனுபவங்களும் கனவு நிலை அனுபவங்களைப் போல பொய்யானவை என்ற அறிவை அடைய வேண்டும்.

கிம் ப4த்3ரம் கிமப4த்3ரம் வா த்3வைதஸ்யாவஸ்துன: கியத் |

வாசோதி3தம் தத3ந்ருதம் மனஸா த்4யாதமேவ ச || 4 ||

அவஸ்துன: த3வைதஸ்யா – பொய்யான இந்த பிரபஞ்சத்தில்

கியத் – எவ்வளவு தூரம், எந்த அளவுக்கு

கிம் பத்ரம், கிம் அபத்ரம் வா – எது நல்லது, எது கெட்டது என்று எண்ணுகின்றோம். ஆனால்

வாசா உதிதம் – வாக்கினால் விளக்கப்படுகின்ற உலகம்

மனஸா த்யாதமேவ ச – மனதினால் கற்பனை செய்து வைத்திருக்கின்ற உலகம்

தத்3 அந்ருதம் – இவைகள் வெறும் தோற்றம்தான்,

பொய்யான இந்த உலகத்தில் எந்த அளவுக்கு எது நல்லது, எது கெட்டது என்று நினைத்து கொண்டிருப்பது ஜகத் மித்யா என்ற புத்தி வரும்வரைதான் இருக்க வேண்டும்.  ஆனால் உலகத்தோடு விவகாரம் பண்ணும்போது இந்த அறிவுடன்தான் செயல்பட வேண்டும்.  உலகத்தை மித்யா என்று புரிந்து கொண்டால் தர்ம-அதர்ம விஷயத்தில் இருந்து வரும் துயரங்களை அடைவதில்லை

சா2யாப்ரத்யாஹவயாபா4ஸா ஹயஸந்தோऽப்யர்த2காரிண: |

ஏவம் தே3ஹாத3யோ பா4வா யச்ச2ந்த்யாம்ருத்யுதோ ப4யம் || 5 ||

எவைகள் பயன்படுகின்றதோ அவைகள் சத்யம் என்றும், பயன்படவில்லையென்றால் அவைகள் பொய்யென்று நினைத்து கொண்டிருக்கின்றோம். ஆனால் ஒரு பொருள் பொய்யாக இருந்தாலும் அதனால் நாம் உணர்ச்சிவசப்படுகின்றோம்.  கயிற்றில் தோன்றும் பாம்பை கண்டவுடன் மனதில் பயத்தை அடைகின்றோம். கனவில் காணும் புலியைக் கண்டு பயந்து கொள்கிறோம்.  தைஜஸன் அடைந்த சுக-துக்கங்களை விஶ்வன் கொஞ்ச நேரம் அனுபவிக்கின்றான்.  எனவே உண்மையான வஸ்து மட்டுமே சுக-துக்கங்களை கொடுப்பதில்லை என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அதேபோல இந்த உலகம் பொய்யாக இருந்து கொண்டு அனுபவத்திற்கு உதவுகிறது

சா2யா – நிழல், பொய்யானது.

நிழல் விழும் இடம் எதுவாக இருந்தாலும் அதனால் அந்த இடம்  பாதிக்கப்படுவதில்லை.  வெயிலில் நிற்கும்போது கீழே தோன்றும் நிழல் மற்றவருக்கு வெப்பத்திலிருந்து தப்பிக்க உதவுகின்றது. இதை வைத்து நிழல் சத்யமானது என்று சொல்லமுடியாது.

ப்ரத்யாஹ்வயா – எதிரொலி – மலையிலிருந்து எதிரொலிக்கும் நம் குரலைக் கண்டு நாம் மகிழ்ச்சி அடைகின்றோம்.

ஆபா4ஸா – பிரதிபிம்பம் – கண்ணாடில் தெரியும் நம் முகமானது பொய்யாக இருந்தாலும் அதைக் கண்டு மகிழ்ச்சி அடைகின்றோம்.

ஹி அஸந்தஹ அப்யர்த அகாரிண – இவை மூன்றும் பொய்யாக இருந்தாலும் அவைகள் உண்மையான பலனை கொடுக்கின்றது

ஏவம் தோஹாதயோ பாவ்4வா – இவ்வாறு உடல் போன்ற எல்லா பொருட்களும்

ஆம்ருதியத் – மரண காலம் வரை

ப4யம் யச்சந்தி – பயம் போன்ற உணர்ச்சிகளை கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும்

ஆத்மைவ ததி3த3ம் விஶ்வம் ஸ்ருஜ்யதே ஸ்ருஜதி ப்ரபு4: |

த்ராயதே த்ராதி விஶ்வாத்மா ஹ்ரியதே ஹரதீஶ்வர: || 6 ||

படைப்பில் அனுபவிப்பவன், அனுபவிக்கப்படும் பொருள் என்று முதன்மையான பிரிவு உள்ளது.  அனுபவிப்பவன் பலவிதமாக அனுபவிக்கிறான். அனுபவிக்கப்படும் பொருட்களும் பலவாக இருக்கின்றன. ஆனால் ஒரு தத்துவம்தான் இவை இரண்டுமாக இருக்கின்றது.

ஆத்ம ஏவ இதம் விஶ்வம் - ஆத்ம தத்துவம்தான் நாம் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கின்ற உலகமாக காட்சியளித்துக் கொண்டிருக்கின்றது.

ப்ரபு: - ஈஸ்வரனே

ஸ்ருஜதி இதம் விஶ்வம் – இந்த உலகத்தை படைக்கின்றார்

ஸ்ருஜ்யதே – அவரே தன்னையே உலகமாக படைத்துக் கொள்கிறார்.

இதிலிருந்து அறிவது படைப்பவதும், படைக்கப்படுவதும் ஒன்றேதான்.

விஶ்வாத்மா – உலகத்தை காத்துக் கொண்டிருக்கின்ற தத்துவத்தை

த்ராயதே – தன்னையே காப்பாற்றபடுபவராகவும் இருக்கிறார்.

ஹரதி – அழிக்கிறார்

ஹ்ரியதே – அழிக்கப்படுபவராகவும் இருக்கிறார்.

தஸ்மான்ன ஹயாத்மனோऽன்யஸ்மாத2ன்யோ பா4வோ நிரூபித: |

நிரூபிதேऽயம் த்ரிவிதா4 நிர்மூல பா4திராத்மனி |

இத3ம் கு3ணமயம் வித்3தி4 த்ரிவித4ம் மாயயா க்ருதம் || 7 ||

ஆகவே ஆத்மாவைக் காட்டிலும் வேறாக இருக்கின்ற ஒன்றை நிரூபிக்கப்படவில்லை.

த்ரிவிதா – மூன்று விதமான உலகங்களை

ஆத்மனி பா4தி – இவைகள் எல்லாம் ஆத்மாவில் தோன்றும் வெறும் தோற்றமாக உள்ளது

நிர்மூல – அவைகளுக்கு ஆதாரம் எதுவும் இல்லை

இதம் குணமயம் வித்தி – இவைகள் அனைத்தும் முக்குணங்களாக அறிந்து கொள்

த்ரிவிதம் மாயயா க்ருதம் – மாயையினால் இந்த முக்குணங்கள் செய்யப்பட்டு இருக்கின்றது.

ஏதத்3வித்3வான்மது3தி3தம் ஞானவிக்ஞானநைபுணம் |

ந நிந்த3தி ந ச ஸ்தௌதி லோகே சரதி ஸூர்யவத் || 8 ||

மத்3 உதிதம் – என்னால் இதுவரை உபதேசிக்கப்பட்ட

ஏதத்- இந்த உபதேசத்தை

வித்3வான் – அறிகின்ற ஞானி;

ஞானவிக்ஞானநைபுணம் – அறிவில் நிலைபெற்றவர். அதாவது இது ஞானநிஷ்டையும், விக்ஞான நிஷ்டையும் அடைந்தவன்.

இது மற்றவராலும் அடையக் கூடியது. ஆகவே இவன் யாரையும் நிந்திப்பதில்லை, யாரையும் புகழ்வதில்லை. இவ்வாறு இந்த உலகத்தில் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பான். எப்படி சூரியன் சமமாக அனைத்திற்கும் வெளிச்சத்தை கொடுத்துக் கொண்டு இருக்கின்றதோ அது போல ஞானியும் அனைத்து ஜீவராசிகளையும் சமமாக பாவித்து வாழ்ந்து கொண்டிருப்பான்.

ப்ரத்யக்ஷேணானுமானேன நிக3மேனாத்மஸம்விதா3 |

ஆத்3ய~ண்தவத3ஸஜ்ஞாத்வா நி:ஸங்கோ3 விசரேதி3ஹ || 9 ||

ஒன்றைப் பற்றிய சரியான அறிவை அடைய வேண்டுமென்றால் அதைக் கொடுக்க கூடிய சரியான பிரமாணத்தை பயன்படுத்த வேண்டும். ஜகத் மித்யா என்ற அறிவை நான்குவிதமான பிரமாணத்தை பயன்படுத்தி உறுதி செய்து கொள்ள வேண்டும் என்று பகவான் கூறியுள்ளார்.

பிரத்யக்ஷ பிரமாணம் – நம் அனுபவத்தில் பார்ப்பவைகள் அனைத்தும் அழிந்து போகின்றது. அதாவது தோன்றி மறையும் தன்மையுடையது என்று அறிகின்றோம்.  இது மித்யாவிற்கு லட்சணமாக இருப்பதால் உலகம் மித்யா என்று அறிந்து கொள்ளலாம்.

அனுமான பிரமாணம் – அனுமானத்தின் மூலமாகவும் இதை உறுதி செய்து கொள்ளலாம். அழிந்து போன ஜீவராசிகள், கட்டிடங்கள் பார்க்கும் போது இவைகள் தோன்றி பிறகு அழிந்திருக்கிறது.

சாஸ்திர பிரமாணம் – சாஸ்திரத்தின் உபதேசங்களை பிரமாணமாக கொண்டு அதன் மூலமாகவும் அறிந்து கொள்ளலாம்.

ஸ்ரீஉத்தவ உவாச

நைவாத்மனோ ந தே3ஹஸ்ய ஸம்ஸ்ருதிர்த்3ரஷ்டுத்3ருஶ்ய்யோ: |

அனாத்மஸ்வத்3ருஶோரீஶ கஸ்ய ஸ்யாது3பலப்4யதே || 10 ||

உத்தவர் கேட்கிறார்.

ஸம்ஸ்ருதிஹி – சம்சாரம்

அஸ்ய – யாரை

ஸ்யாத் – எதை

சம்சாரம் யாரை சார்ந்தது அல்லது எதைச் சார்ந்தது. இந்த உடலைச் சார்ந்தது அல்ல என்று தெரிகிறது

த்ருஶ்யம் – அனாத்மா – பார்க்கப்படுவது

த்ரஷ்டம் – பார்ப்பவன் – ஆத்மா

இவையிரண்டும் சம்சாரம் இருக்குமிடமல்ல

கிருஷ்ண பகவானே! இந்த அனாத்மவான உடலைப் பார்க்கின்ற ஆத்மாவும் சம்சாரம் அல்ல

உபலப்யதே – ஆனால் அனுபவிக்கப்படுகின்றது

ஆத்மாவ்யயோகு3ண:ஶுத்3த4: ஸ்வயஞ்ஜ்யோதிரனாவ்ருத: |

அக்னிவத்3தா3ருவத3சித்3தே3ஹ: கஸ்யேஹ ஸம்ஸ்ருதி: || 11 ||

ஆத்மா அவ்யயஹ – ஆத்மா அழிவற்றது. எனவே சம்சாரம் இதில் இருக்கமுடியாது

அகுணஹ – மூன்று குணங்களுமற்றது (சம்சாரம் குணங்களுடையது)

ஶுத்தஹ – தூய்மையானது. பாவ-புண்ணியங்களற்றது, செயலற்றதாக இருக்கிறது

ஸ்வயம் ஜ்யோதி – அறிவு ஸ்வரூபம், சாட்சி ஸ்வரூபம், தானே பிரகாசித்துக் கொண்டு மற்றவைகளை பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கிறது

அனாவ்ருத – ஆத்மாவை எதுவும் மறைக்காது

அக்னிவத் – அக்னியைப் போல ஸ்வயம் பிரகாசம்

தா3ருவத் அசித் தேஹ: - தேகமானது மரக்கட்டையைப் போல ஜடமானது

கஸ்ய இஹ ஸம்ஸ்ருதி – ஆகவே இந்த சம்சாரம் ஆத்மாவை சார்ந்ததல்ல பிறகு யாரை சார்ந்தது? அல்லது எதைச் சார்ந்தது?

ஸ்ரீபகவான் உவாச

யாவத்3தேஹேந்த்3ரியப்ராணைராத்மன: ஸன்னிகர்ஷணம் |

ஸம்ஸார: ப2லவாம்ஸ்தாவத3பார்தோ2ऽப்யவிவேகின: || 12 ||

பகவான் கூறுகிறார்.

அவிவேகின ஸம்ஸார ப2லவாம் – அக்ஞானிகளுக்கு சம்சாரம் அனுபவமாக இருக்கிறது

ஆத்மா அனாத்மாவுக்கு இடையே உள்ள சிதாபாசனிடத்தில்தான் சம்சாரம்  இருக்கிறது. இது தன்னை மூன்று சரீரங்களாக நினைக்கலாம் அல்லது ஆத்மாவின் பிரதிபிம்பம் என்றும் புரிந்து கொள்ளலாம், இந்த சிதாபாசன்தான் ஜீவன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறான். எது தேகத்துடனும், இந்திரியங்களுடனும், பிராணன்களுடனும் ஆத்மா அருகே இருந்து கொண்டு பிரகாசிக்கின்றதோ அதுவே சிதாபாசன். இந்த சிதாபாசன் அறியாமையில் இருக்கும்வரை சம்சாரத்தை அனுபவிக்கிறான்.  இது உண்மையிலேயே இல்லாத நிலையிலும் அதை மெய்யாக இருக்கிறது

அர்தே2ऽஹயவித்3யமானே பி ஸம்ஸ்ருதிர்ன நிவர்ததே |

த்4யாயதோ விஷயானஸ்ய ஸ்வப்னேऽனர்த்தா2க3மோ யதா2 || 13 ||

யதா2 – எவ்விதம் கனவில்

அனர்த்தா2க3மஹ – துயரங்களும், வேண்டாததும் வருகின்றதோ அது போல, உண்மையில் இல்லாதவைகளை அடைந்து அனுபவிப்பது போல

அவித்3யமானே அர்தே2 – பிரபஞ்சம் என்ற ஒன்று உண்மையிலே இல்லாதபோதிலும், நம்மை வருத்தப்பட வைத்துக் கொண்டிருக்கும் விஷயங்கள் உண்மையில் இல்லாத போதிலும்

ஸம்ஸ்ருதி ந நிவர்ததே – சம்சாரம் நம்மை விட்டு போவதில்லை

அஸ்ய – இந்த ஜீவனுக்கு

விஷயான் த்யாயதஹ – அந்த மித்யாவான பொருளை உண்மையென்று நினைப்பதால் சம்சாரம்  அவனை விட்டு விலகுவதில்லை.

யதா2 ஹயப்ரதிபு3த்3த4ஸ்ய ப்ரஸ்வாபோ ப3ஹவனர்த2ப்4ருத |

ஸ ஏவ ப்ரதிபு3த்3த4ஸ்ய ந வை மோஹாய கல்பதே || 14 ||

யதா2 ஹி அப்ரதிபுத்தஸ்ய – விழித்துக் கொள்ளாதவனுக்கு,, அறியாமையிலிருப்பவனுக்கு

ப்ரஸ்வாபஹ – கனவானது

பஹு அனர்த2ப்4ருத – பலவிதமான துயரத்தை, சம்சாரத்தை கொடுத்து கொண்டு இருக்கும்

ஸ ஏவ ப்ரதிபு3த்3த4ஸ்ய – அவனே விழித்துக் கொண்டால்

ந வை மோஹாய கல்பதே – அதற்கு பிறகு அவனுக்கு சம்சாரம் என்பது கனவில் கிடையாது. கனவில் அடையும் சோகம்,மோகம் கிடையாது

ஶோகஹர்ஷப4யக்ரோத4 லோப4மோஹஸ்ப்ருஹாத3ய: |

அஹங்காரஸ்ய த்3ருஶ்யந்தே ஜன்ம்ம்ருத்யுஶ்ச நாத்மன: || 15 ||

சம்சாரம் தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருக்கின்ற விதங்களை இதில் கூறுகிறார்.

ஶோக – சோகமாகவும்

ஹர்ஷ – நிலையற்ற மகிழ்ச்சியாகவும்

ப4ய – பயமாகவும்

க்ரோத4 – கோபமாகவும்

லோப4 – கருமியாகவும், பகிர்ந்து கொள்ளாத குணமாகவும், என்னிடத்திலுள்ளது யாரிடமும் போகக்கூடாது என்ற மனப்பாங்காகவும்

மோஹம் – மனமயக்கமாகவும், மதிமயக்கமாகவும், பொருட்கள் மீது அதிக பற்று வைக்கும் உணர்வாகவும்

ஆத3யஹ –சம்சாரமானது அனுபவிக்கப்படுகிறது.

அஹங்காரஸ்ய த்ருஶ்யந்தே – இவைகளெல்லாம் அகங்காரத்தை சார்ந்ததாக இருக்கின்றது. என்னுடைய வெளிப்பாடுகள் அல்ல

ஜன்ம ம்ருத்யு ச – பிறப்பும், இறப்பும் கூட அகங்காரத்தை சார்ந்தது

ந ஆத்மனஹ – ஆத்மாவாகிய என்னோடு சம்பந்தப்பட்டவைகளல்ல என்று சிந்தித்து செயல்பட வேண்டும்.

தே3ஹேந்த்3ரியப்ராணமனோऽபி4மானோ ஜீவோऽந்தராத்மா கு3ணகர்மமூர்த்தி: |

ஸூத்ரம் மஹாநித்யுருதே4வ கீ3த: ஸம்ஸார ஆதா4வதி காலதந்த்ர: || 16 ||

அந்தராத்மா – சுத்த சைதன்யம், உடலுக்கு ஆதாரமாகவும், ஐந்துகோசங்களை கடந்ததாகவும் இருக்கின்ற ஆத்மா

ஜீவஹ – அதுதான் ஜீவனாக இருக்கின்றது

தேஹ இந்திரிய ப்ராண மனோபிமானஹ – ஸ்தூல உடல், புலன்கள், பிராணன்கள், மனம் இவைகளில் அபிமானத்துடன் இருக்கின்றான்

குண கர்ம மூர்த்திஹி – இது ஜீவனை குறிக்கின்றது

முக்குணங்கள் அதற்கேற்ற செயல்களை புரிய வைத்து பாவ-புண்ணியங்களை கொடுக்கின்றது. இவைகள் அதற்கேற்ற மாதிரியான ஸ்தூல, சூட்சும உடல்களையும் மனப்பாங்கையும் கொடுக்கின்றது.

ஸூத்ரம் – ஹிரண்யகர்ப்பன்

மஹான் – மஹத் என்கின்ற தத்துவம் என்று

உருத4ஹ தேவ – விதவிதமாக சாஸ்திரத்தில் கூறப்பட்டிருக்கிறது

கால தந்த்ர – ஈஸ்வரனுடைய கட்டுக்குள் இருந்து கொண்டு

சம்சார ஆதா4வதி – சம்சாரத்தை அனுபவிக்கின்றான், சம்சாரத்தில் உழன்று கொண்டு இருக்கின்றான்

அமூலமேத்த்3ப3ஹுரூபரூபிதம் மனோவச:ப்ராணஶரீரகர்ம |

ஞானாஸினோபாஸனயா ஶிதேன ச்சி2த்த்வா முனிர்கா3ம் விசரத்யத்ருஷ்ண: ||17||

ஏதத் – இந்த அகங்காரம்

பஹூரூபரூபிதம் – விதவிதமான வெளிபாடுகளாக வெளிப்பட்டுள்ளது.  இந்த அகங்கார தத்துவம் விதவிதமான வேஷங்களை போட்டுக் கொண்டு தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருக்கின்றது.

அமூலம் – இது ஆதாரமற்றது, மித்யா, இருப்பது போல காட்சியளித்துக் கொண்டிருக்கிறது

மனோ வச:ப்ராணஶரீர – மனம், வாக்கு போன்ற கர்மேந்திரியங்கள், ஸ்தூல சரீரம்

கர்ம – இவைகளை தன்னிடத்தில் வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றது

ஞானம் என்கின்ற சாதனத்தின் மூலமாக அகங்காரத்தை நீக்கிக்கொள்ள வேண்டும், ஞானம் என்கின்ற வாளால் அகங்காரத்தை வெட்ட வேண்டும்.  இதனால ஜகத் மித்யா என்கின்ற அறிவும் அடையப்படுகிறது

ஶிதேன உபாஸனயா – அனைத்து விதமான உபாஸனைகளின் மூலம் இந்த வாளை கூர்மைப்படுத்த வேண்டும். மேலும் தியானம் மூலமும் மனதை அமைதிப்படுத்த வேண்டும், பக்குவப்படுத்த வேண்டும். தூய்மையாகவும், உறுதியாகவும் வைத்து கொள்ள வேண்டும்.

முனி – அகங்காரத்தி நீக்கி நிறைவான மனதுடைய முனிவன்

கா3ம் – இந்த உலகத்தில்

அத்ருஷ்ணஹ – எந்தப்பற்றும் இல்லாமல்

விசரத் – மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றான்

ஞானம் விவேகோ நிக3மஸ்தபஶ்ச ப்ரத்யக்ஷமைதிஹயமதா2னுமானம் |

ஆத்3யந்தயோரஸ்ய யதே3வ கேவலம் காலஶ்ச ஹேதுஶ்ச ததே3வ மத்4யே || 18 ||

நிகமஹ – இந்த அறிவை உபநிஷத்தின் மூலம் அடையலாம்

தபஶ்ச – உபாஸனையின் மூலமாகவும், உன்னை ஞானத்திற்கு தயார் செய்கின்ற அனைத்து தவங்களின் மூலமாகவும் மனதை செம்மைபடுத்திக் கொள்ளலாம்

ஐதிஹயம் – குருமுகமாக சாஸ்திரத்தை கேட்கவேண்டும்

அனுமானம் – கேட்டதை சிந்தித்து, விசாரம் செய்து அறிவு தெளிவு பெற வேண்டும்

ப்ரத்யக்ஷம் – இந்த அறிவை நாம் சந்திக்கும் அன்றாட அனுபவத்தில் பயன்படுத்த வேண்டும். அடைந்த அறிவை அனுபவமாக்க வேண்டும். 

அஸ்ய – இந்த உலகம்

தோன்றுவதற்கு முன்பும், அழிந்த பின்பும் எது இருக்கின்றதோ அதுவே இடைப்பட்ட காலத்திலும் இருக்கின்றது.  அதுவே அனைத்திற்கும் காரணமாக இருக்கின்றது. காலமாகவும் இருக்கின்றது.

யதா2 ஹிரண்யம் ஸ்வக்ருதம் புரஸ்தாத்யஶ்சாச்ச ஸர்வஸ்ய ஹிரண்மயஸ்ய |

ததே3வ மத்4யே வ்யவஹார்யமாணம் நானபதே3ஶைரஹமஸ்ய தத்3வத் || 19 ||

இதில் மித்யா தத்துவமானது புரிய வைக்கப்படுகிறது

ஸுவக்ருதம் – ஆபரணங்கள் செய்வதற்கு முன்பு

யதா2 ஹிரண்யம் – எவ்வாறு தங்கமானது இருக்கின்றது

ஸர்வஸ்ய – எல்லாவிதமான

ஹிரண்மயம் – ஆபரணங்களும்

புரஸ்தாத பஶ்சாத் – உருக்கி அழிக்கப்பட்ட பின்பும்

நானா அபதே – விதவிதமான பெயர்களால் விவகாரம் செய்யப்பட்ட போதிலும் அது இருக்கிறது

ததே3வ மத்4யே – அதுவேதான் இடைக்காலத்திலும்

வ்யவஹார்யமானம் – அதே தங்கம்தான் எந்தப்பெயரோடு, எந்த உருவத்தோடு சம்பந்தப்பட்டிருக்கின்றதோ அதுவாக அழைக்கப்படுகின்றது

தங்கம்தான் எல்லா நிலையிலும் இருக்கின்றது. அதுபோலவே பிரம்ம ஸ்வரூபியான  நானும் இருக்கின்றேன்

விக்ஞானமேதத்ரியவஸ்த2மங்க3 கு3ணத்ரயம் காரணகர்யகர்த்ரு |

ஸமன்வயேன வ்யதிரேகதஶ்ச யேனைவ துர்யேண ததே3வ ஸத்யம் || 20 ||

ஏதத்3 விக்ஞானம் – நம் மனதில் தோன்றுகின்ற அறிவு ஸ்வரூபம், சிதாபாஸத்துடன் கூடிய மனம்

த்ரி அவஸ்தம் – மூன்று அவஸ்தைகளுடன் கூடியது

அங்க – உத்தவா!

குணத்ரியம் – நாம் மூன்றுவிதமான குணங்களின் தூண்டுதலினால் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கின்றோம்

காரண – விவகாரத்திற்கு காரணமான பொருட்களை காரணம் என்று இங்கு பொருட்படுத்த வேண்டும்

காரிய – நம்முடைய உடல் இது இயங்குவதற்கு வெளியேயுள்ள பொருட்கள் காரணமாக இருக்கின்றது

கர்த்ரு – உடலிலுள்ள புலன்களுக்கு அதிஷ்டானமான தேவதைகள் கர்த்தாவாக இருக்கின்றது

அன்வய வ்யதிரேக நியாயத்தை பயன்படுத்தி ஜீவனையும், துரிய தத்துவத்தையும், பரமாத்மாவையும், இவர்களுக்கிடையே உள்ள உறவையும் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். காரிய-காரண சம்பந்தம் இருக்கின்றதா என்று முதலில் பார்க்க வேண்டும். பிறகு காரணம் சத்யம், காரியம் மித்யா என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும். களிமண்-பானை உதாரணத்தில் எது இருந்தால் அது இருக்குமோ, எது இல்லையென்றால் அது இருக்காதோ என்ற இரண்டு நியாயத்தை பொருத்திப்பார்க்க வேண்டும். குயவன் இல்லையென்றாலும் பானை இருக்கின்றது.  ஆனால் களிமண் இந்த இரண்டு நியாயங்களுக்கும் பொருந்தி வருவதால் களிமண் காரணம், அதுவே சத்யம், பானைகளனைத்தும் காரியம், மித்யா என்று அறிந்து கொள்ளலாம்.

ஸமன்வய வ்யதிரேக என்ற நியாயத்தை பயன்படுத்தி எந்த துரிய தத்துவத்தால் அனாத்மாக்கள் இருக்கின்றனவோ அந்த துரிய தத்துவமே சத்யம். சைதன்யம் இருக்கும்போதுதான் சிதாபாஸம் இருக்கும், அது இல்லையென்றால் சிதாபாஸமும் இல்லாமல் போகும்

ந யத்புரஸ்தாது3த யன்ன பஶ்சான்மத்4யே ச தன்ன வ்யபதே3ஶமாத்ரம் |

பூ4தம் ப்ரஸித்3த4ம் ச பரேண யத்3யத்ததே3வ தத்ஸ்யாதி3தி மே மனீஷா || 21 ||

எது தோன்றுவதற்கு முன் இல்லையோ, அழிவுக்குப் பிறகும் இல்லையோ அது இடையிலும் இல்லை என்ற உண்மையை புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஆனால் இடையில் இருப்பது போல தோன்றுவது வெறும் நாம-ரூபம்தான்(வ்யபதே3ஶமாத்ரம்)

எவையெல்லாம் வேறொன்றின் துணையில்லாமல் இருப்பை அடைகின்றதோ, உதாரணமாக உடல் பஞ்சபூதங்களால் உருவாக்கப்பட்டது, அதை எது பிரகாசித்துக் கொண்டு இருக்கிறது அதுவே மெய்ப்பொருளாகின்றது  இதுதான் என்னுடைய தீர்மானமான உபதேசமாகும்.

அவித்3யமானோऽப்யவபா4ஸதே யோ

வைகாரிகோ ராஜஸ ஸர்க3 ஏஸ: |

ப்3ரஹ்ம ஸ்வயம் ஜ்யோதிரதோ விபா4தி

ப்ரஹ்மேந்த்3ரியார்தா2த்மவிகாரசித்ரம் || 22 ||

எந்தவொரு படைப்பு உண்மையில் இல்லாத போதிலும் (அவித்யமானஹ) இருப்பது போல் தோன்றிக்கொண்டிருக்கின்றதோ(அவபா4ஸதே) அதுவே மித்யா. இது அனுபவத்திற்கு இருக்கின்ற காரிய ஸ்வரூபம். இது ரஜோ குணத்தின் படைப்பு. மாயை ரஜோகுணத்தின் வெளிப்பாடு இந்த ஸ்ருஷ்டி. பிரம்ம தத்துவம் சுயப்பிரகாசம் அதாவது தானாகவே பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கின்றது. ஆகவே இந்த பிரம்மனே மாயையின் துணைக் கொண்டு இவ்வாறாக காட்சியளித்துக் கொண்டிருக்கின்றது.  இது மாயையின் துணைக் கொண்டு புலன்கள், மனம், சூட்சும பூதங்கள், ஸ்தூல பூதங்கள் என்றெள்ளம் தோற்றமளித்துக் கொண்டிருக்கின்றது.  ஸ்ருஷ்டி அனைத்தும் வரைப்படங்கள் போல இருக்கின்றது.

ஏவம் ஸ்பு2தம் ப்ரஹ்மவிவேகஹேதுபி4:

பராபவாதே3ன விஶாரதே3ன |

சி2த்த்வாத்மஸந்தே3ஹமுபாரமேத ஸ்வானந்த

துஷ்டோऽகி2லகாமுகேப்4ய: || 23 ||

இவ்விதம் தெளிவாக பிரம்ம ஞானத்தைக் கொடுக்கும் பிரமாணங்கள் (உபநிஷத், பாகவத புராணம்) மூலமாக அறிந்து இந்த அறிவுக்கு எதிராக இருக்கும் கருத்துக்களை திறமையுடன் உறுதியாக நீக்கி விடவேண்டும். ஆத்ம விஷயத்தில் இருக்கும் சந்தேகத்தை நீக்கி விடவேண்டும். பின்னர் தானே ஆனந்தஸ்வரூபமாக உணர்ந்து அனைத்து விஷயங்களிலிருந்தும், புலன்கள் கொடுக்கும் ஆசைகளிலிருந்தும் நீங்கி இருக்க வேண்டும்.

நாத்மா வபு: பார்தி3வமி~ண்த்3ரியாணி

தேவா ஹயஸுர்வாயுர்ஜல்ம்ஹுதாஶ: |

மனோ ன்னமாத்ரம் தி4ஶணா ச ஸத்த்வமஹங்க்ருதி:

க2ம் க்ஷிதிரர்த2ஸாம்யம் || 24 ||

பார்திவம் வபு: - பூமியை ஆதாரமாக கொண்ட இந்த உடல் ஆத்மா அல்ல. இந்த உடலை நான் என்றூ உணர்வுபூர்வமாக நினைக்கக்கூடாது. பத்து புலன்களும் நான் அல்ல. புலன்களுக்கு ஆதாரமாக இருக்கின்ற தேவதைகளும் நான் அல்ல.  ஐந்து பிராணன்களும் நானல்ல. மனம் நானல்ல. புத்தியும் நான் அல்ல. சித்தமும் நானல்ல.  அகங்காரமும் ஆத்மாவல்ல என்று அனைத்தையும் நீக்கிவிட வேண்டும். இதிலிருந்து எல்லா கோசங்களும், மூன்று சரீரங்களும் நீக்கப்படுகிறது. மேற்சொன்னவைகள் அனைத்தும் அன்னத்தின் மூலமாக உருவானது. ஸ்தூலமான வாயு, நீர், அக்னி, ஆகாசம், நிலம் இந்த பூதங்களும் ஆத்மாவல்ல. ஐந்து சூட்சும பூதங்களும் ஆத்மாவல்ல.  மாயையும் பிரம்ம தத்துவம் அல்ல. பிரம்மன் மட்டும்தான் சத்தியம் என்ற உறுதி செய்து கொள்ள வேண்டும்.

ஸமாஹிதை: க: கரணௌர்கு3ணாத்மபி4:

       கு3ணோ ப4வேன்மத்ஸுவிவிக்ததா4ம்ன: |

விக்ஷிப்யமணைருத கிம் நு தூ3ஷணம்

       க4னைருபேதைர்விக3தை ரவே: கிம் || 25 ||

புலன்களையும், மனதையும் நன்கு கட்டுப்படுத்தி நற்குணங்களை எல்லாம் அடைந்து அதனால் நல்ல உறுதியான தூய்மையான மனதை அடைந்தாலும்  ஞானிக்கு இந்த மாதிரியான மனதினால் எந்தப் பலனுமில்லை. 

ஸுவ்விக்ததாம்னஹ – நன்கு பிரம்ம ஸ்வரூபத்தை அடைந்தவன்

சஞ்சலமான மனதிருந்தாலும் அதனால் எந்தப் பாதிப்பும் ஏற்படுவதில்லை.  மேகங்களால் சூரியம் மறைக்கப்பட்டாலும், மறைக்காமலிருந்தாலும் அதனால் சூரியனுக்கு எந்த பாதிப்பும் இல்லை.

யதா2 நபோ4 வாய்வனலாம்பு3பூ4கு3ணை:

       க3தாக3தைர்வர்துகு3ணைர் ந ஸஜ்ஜதே

ததா2க்ஷரம் ஸத்த்வரஜஸ்தமோமலை:

       அஹமதே: ஸம்ஸ்ருதிஹேதுபி4: பரம் || 26 ||

நப: - ஆகாசம்

எவ்வாறு வாயு, நீர், அக்னி பூமி முதலியவைகளின் குணகேடுகளால் ஆகாசத்திற்கு எந்தப்பாதிப்பும் ஏற்படுவதில்லையோ அவ்வாறு பிரம்மமானது சத்துவ, ரஜஸ், தமஸ் ஆகிய குணங்களிலுள்ள அழுக்குகளால் பாதிக்கப்படுவதில்லை.  இந்தக் குணங்கள் சம்சாரத்திற்கு காரணமாக இருக்கின்றது.  இவைகளால் அகங்காரத்தை கடந்துள்ள பிரம்மத்திற்கு எந்தப்பாதிப்பும் ஏற்படுவதில்லை. இந்த முக்குணங்களில் நன்மையும், தீமையும் இருக்கின்றது. இந்த இரண்டு நிலைகளிலும் ஆத்மாவுக்கு எந்தப்பாதிப்பும் இல்லை

ததா2பி ஸங்க3: பரிவர்ஜனீயோ கு3ணேஷு மாயாரசிதேஷு தாவத் |

மத்3ப4க்தியோகே3ன த்3ருடே4ன யாவத்3ரஜோ நிரஸ்யேத மன:கஷாய: || 27 ||

ததா2பி – இரூந்தபோதிலும், ( மனதை அமைதிப்படுத்தவும், தூய்மைபடுத்தவும் வேண்டும்)

ஸங்க3: பரிவர்ஜனீய: - மனதிலுள்ள தோஷங்களான பற்றுக் கொள்ளுதல், உணர்ச்சிவசப்படுதல் இவைகளை மனதிலிருந்து அறவே நீக்கி மனதை பக்குவப்படுத்தி தூய்மைப்படுத்த வேண்டும்.

குணேஷு – விஷயங்களில், புலனுகர் போகப்பொருட்களில் உள்ள பற்றை நீக்க வேண்டும்

மாயா ரசிதேஷு – மாயையினால் தோற்றுவிக்கப்பட்ட இந்த விஷயங்களை, இந்த பற்றை எவ்வாறு, எதன் துணைக்கொண்டு நீக்குவது?

மத் பக்தியோகேன த்ருடேன – என்னிடத்தில் உறுதியான பக்தி செலுத்துவதன் மூலமாக, பொருட்களின் மீதுள்ள பற்றை நீக்க முடியும்

ரஜஹ – அசுத்தம்

மன:கஷாயஹ – மனதிலுள்ள வெளிபடுத்தப்பட்ட ராக-துவேஷங்கள், மறைந்துள்ள ராக-துவேஷங்கள், வெளித்தோற்றத்திற்கு வராத அழுக்குகள்

நிரஸ்யேத – இவைகள் நீங்கும் வரை இறைவன் மீது பக்தி செலுத்திக் கொண்டேயிருக்க வேண்டும்.

யதா2மயோऽஸாது4 சிகித்ஸிதோ ந்ருணாம் புன: புன: ஸந்துத3தி ப்ரரோஹன் |

ஏவம் மனோऽபக்வகஷாயகர்ம குயோகி3னம் வித்4யதி ஸர்வஸங்க3ம் || 28 ||

மனித சரீரத்தில் நோய் வந்து விட்டால் அது முழுமையாக குணமாகும்படி வைத்தியம் செய்து கொள்ள வேண்டும்.  அரைகுறையாக செய்து கொண்டால் அந்த நோய் மீண்டும் உன்னைத்தாக்கும். அதுபோல போகப்பொருட்களில் பற்றுக் கொண்டிருக்கும் மனதை, முழுமையாக பயன்படுத்தாத நிலையில் அதிலிருந்து வெளிப்படுகின்ற செயல்கள் நம்மை துன்புறுத்தும், தாக்கும்

குயோகி3னோ யே விஹிதாந்தராம்யைர்மனுஷ்ய

பூ4தைஸ்த்ரித3ஶோபஸ்ருஶ்டை |

தே ப்ராக்தனாப்4யாஸப3லேன பூ4யோ யுஞ்ஜந்தி

யோ3கம் ந து கர்மதந்த்ரம் || 29 ||

வேதாந்த சாஸ்திரத்தை கற்றுக் கொள்ள முயற்சி செய்யும்போது தடைகள் பல வரும்.  நல்லதை செய்யும் போதுதான் தடைகளை சந்திக்க நேரிடும். இந்த தடைகளை தாண்டிவிட்டால் அதிக பலன்களை அடைந்திடுவோம்.

குயோகினஹ – மோட்ச சாதனத்தை பின்பற்றிக் கொண்டிருக்கும் சாதகன், இன்றும் மனப்பக்குவத்தை முழுமையாக அடையாத சாதகன்

மனுஷ்ய பூத4 த்ரித3ஶ உபஸ்ருஷ்டை – நம்மை சுற்றியுள்ள மனிதர்கள், மற்ற உயிரினங்கள், 30 தேவர்கள் இவர்களால்

விஹித ஆந்தராய: - நம்மை நோக்கி வருகின்ற, செலுத்தப்படுகின்ற தடைகள் வந்தாலும்

தே – அவர்கள்

பூயஹ – மீண்டும் முயற்சி செய்ய வேண்டும்.

யோக: - சாதனத்தை

ப்ராக்தன் அப்யாஸ ப3லேன – ஏற்கனவே முயற்சி செய்திருந்தது, அந்தப்பலத்தைக் கொண்டு

யுஞ்ஜந்தி – ஈடுபடுத்திக் கொள்ள வேண்டும். விட்ட இடத்திலிருந்து தொடர வேண்டும்.

ந து கர்மதந்த்3ரம் – மீண்டும் கர்மகாண்டத்திற்கு சென்றுவிடக்கூடாது

கரோதி கர்ம க்ரியதே ச ஜந்து: கேனாப்யஸௌ

சோதி3த ஆனிபதாத் |

ந தத்ர வித்3வான்ப்ரக்ருதௌ ஸ்தி2தோऽபி

நிவ்ருத்த த்ருஷ்ண: ஸ்வஸுகா2னுபூ4த்யா || 30 ||

சம்சாரியானவன் விதவிதமான செயல்களை செய்துக் கொண்டிருக்கின்றான். எப்போதும் கர்த்தாவாகவே இருக்கின்றான்.  கர்மத்தின் பலனை அனுபவித்துக் கொண்டு இருக்கின்றான்.  இந்த அக்ஞானிகள் அவர்கள் அறியாமலேயே ஏதாவது காரணத்தால், சம்ஸ்கார பதிவினாலோ மற்றவர்களின் தூண்டுதலினாலோ செயல் செய்து கொண்டு இருக்கிறான்.  மரணம் அடையும் வரை செயல்களை செய்து கொண்டிருப்பான்.  ஆனால் ஞானியானவன் இந்த விஷயத்தில் அவர்கள் மாதிரி செயல் புரிவதில்லை.  தன்னுடலில் இருந்து கொண்டிருந்த போதும், சூழ்நிலைகளாலும், ஸம்ஸ்காரங்களாலும் தூண்டப்படுவதில்லை. செயல் செய்ய வேண்டிய மன வேட்கையற்று இருக்கின்றான்.  ஏனென்றால் தன்னுடைய ஆனந்த ஸ்வரூபத்தை உணர்ந்துவிட்டதால் அவனால் இவ்வாறு வெறும் சாட்சியாக மட்டும் இருக்க முடிகிறது.

திஷ்ட2ந்தமாஸீனமுத வ்ரஜந்தம் ஶயானமுக்ஷந்தமத3ந்தமன்னம் |

ஸ்வபா4வமன்யக்திமபீஹமானமாத்மானமாத்மஸ்த2மர்தினி வேத3 || 31 ||

ஆத்மாவில் புத்தியை நிலைநிறுத்திவிட்ட ஞானி இந்த உடல் நிற்கிறது, உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கிறது, நடக்கிறது, படுத்திருக்கிறது, மல-மூத்திரத்தை வெளிதள்ளுகிறது, உணவு உட்கொள்கிறது ஆகிய இதுபோன்ற இயல்பான பிற செயல்களை செய்து கொண்டிருக்கிறது என்பதையே அறியமாட்டான். அவன் ஆத்மஸ்வரூபத்திலேயே நிலைத்திருக்கின்றான். இவையெல்லாம் இந்த உடல்தான் செய்கிறது நானல்ல என்று அவன் உணர்ந்திருக்கின்றான்.

யதி3 ஸ்ம பஶ்யத்யஸதி3ந்த்3ரியார்த2ம் நானானுமானேன விருத்3த4மன்யத் |

ந மன்யதே வஸ்துதயா மனீஷீ ஸ்வாப்னம் யதோ2த்தா2ய திரோத3தா4னம் || 32 ||

இந்திரியார்த2ம் – புலன்களுக்கு அனுபவிக்கப்படுகின்ற உலகம்

அஸத் – பொய்யானதாக இருக்கின்ற உலகம்,

நானா – விதவிதமாக இருக்கின்ற உலகம்

யதி3 ஸ்ம பஶ்யதி – எவ்வாறு பார்க்கப்படுகிறது

அனுமானேன விருத்தம் – அனுமானம் மூலமாக பார்த்தாலும், உலகம் வெவ்வேறாகத்தான் இருக்கும். இந்த நிலையில்

அன்யத் – எனக்கு வேறாக தோன்றிக் கொண்டிருக்கின்றது. 

அனைத்தும் பஞ்ச பூதங்களாலானது. எனவே இந்த எண்ணம் தவறானது என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

மனீஷீ – புத்தியுடையவன், 

ஞானியானவன் புலன்களுக்கு தோன்றியபடி இருக்கும்  உலகத்தை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.  விழித்தவுடன் மறைந்து போகின்ற கனவு உலகத்தைப்போல பார்த்து கொண்டிருக்கின்றான்.

பூர்வம் க்3ருஹீதம் கு3ணகர்மசித்ரமஞானமாத்மன்யவிவிக்தமங்க3 |

நிவர்ததே தத்புனரீக்ஷயைவ ந க்3ருஹயதே நாபி விஸ்ருய்ய ஆத்மா || 33 ||

உத்தவா! குணங்களாலும், கர்மங்களாலும் பலவகையாக இருக்கும் சரீரம், புலன்கள் முதலியவை அக்ஞானம் காரணமாக ஆத்மாவில் இருப்பதாக முன்னர் கருதப்பட்டன. ஆனால் ஞானம் ஏற்பட்டவுடன் அக்ஞானமும் அதன் காரியங்களும் மறைந்து விடுகின்றன.  இந்த ஆத்மா உடலை கிரகிக்கவும் இல்லை, நீக்கவும் இல்லை. அதாவது ஆத்மா எப்போதும் ஒரேவிதமாகத்தான் இருந்து வருகிறது. அதில் விகாரம் எதுவும் ஏற்படமுடியாது.  அக்ஞானத்துடன் கூடிய மனம் சம்சாரி, ஞானத்துடன் கூடிய மனதையுடையவன் ஞானி என்று புரிந்து கொள்வாயாக

யதா2 ஹி பா4னோருத3யோ ந்ருசக்ஷுஷாம்

தமோ நிஹன்யான்ன து ஸத்3வித4த்தே |

ஏவம் ஸமீக்ஷா நிபுணா ஸதீ மே

ஹன்யாத்தமிஸ்ரம் புருஷஸ்ய ப்83த்3தே4: || 34 ||

இதில் ஞானத்தின் ஸ்வரூபத்தை பகவான் கூறியிருக்கிறார். ஞானத்தை அடைந்து விட்டால் அறியாமையானது நீக்கப்பட்டு மறைந்திருக்கின்ற மெய்ப்பொருள் தெரிந்துவிடுகிறது. எவ்விதம் சூரியன் உதிக்கும்போது மனிதர்களுடைய பார்வையை மறைக்கின்ற இருளை நீக்குகின்றதோ அதுபோல ஆத்மஞானம் பிரம்மத்தை மறைக்கின்ற அறியாமையை நீக்கிவிடும்.  சூரியோதயம் எந்தப்பொருளையும் உருவாக்குவது இல்லை அதுபோல ஆத்மாவைப்பற்றிய சரியான அறிவு, மிக சக்தி வாய்ந்த அறிவான, உண்மையான ஞானம் அந்த ஜீவனுக்குள் இருக்கின்ற அறியாமையை அழிக்கின்றது

ஏஷ ஸ்வயஞ்ஜ்யோதிரஜோऽப்ரமேயோ மஹானுபூ4தி: ஸகலானுபூதி: |

ஏகோ த்3விதீயோ வசஸாம் விராமே யேனேஷிதா வாக3ஸவஶ்சரந்தி || 35 ||

இதில் ஆத்மாவினுடைய ஸ்வரூபம் விளக்கப்படுகிறது.  இந்த ஆத்மாவானது தானாக பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கின்றது.  பிறப்பற்றது,

அப்ரமேயஹ – புலன்களுக்கு விஷயமாகாதது.  புலன்களுக்கு வசப்படாதது.

மஹானுபூதி – வரையறுக்க முடியாத பூரணமான சைதன்ய ஸ்வரூபம்

ஸகலானுபூ4தி – வரையறுக்கப்பட்ட எல்லா அறிவிற்கும் ஆதாரமாக இருப்பது.

ஏக – ஒன்றாக இருப்பது

அத்வீதிய – இரண்டற்றதாகவும் இருக்கிறது

வசஸாம் விராமே – வாக்கால் விளக்கமுடியாததாக இருக்கிறது

இந்த சைதன்யத்தின் இருப்பினால் வாக் இந்திரியமும், பிராண தத்துவமும் செயல்படுகின்றது.

ஏதாவானாத்மஸம்மோஹோ யத்3விகல்பஸ்து கேவலே |

ஆத்மந்ருதே ஸ்வமாத்மானமவலம்போ3 ந யஸ்ய ஹி || 36 ||

இவ்வளவுதான் ஒருவனுடைய மோஹம். தன்னைப்பற்றிய தவறான எண்ணம் தூய்மையான ஆத்மாவிடம் எல்லாவற்றையும் ஏற்றி வைத்து அனுபவிப்பதுதான் அவனுடைய மோஹத்தின் எல்லை. தன்னுடைய ஆத்ம ஸ்வரூபத்தை தாண்டி இந்த உடலுக்கும், உலகத்திற்கும் இருப்பு என்பது இல்ல என்று உணர வேண்டும். கயிறு இருக்கும்போதுதான் அதில் பாம்பை பொய்யாக பார்க்க முடியும்.

யன்னாமாக்ருதிபி4ர்க்3ரஹயம் பஞ்சவர்ணமபா3தி4தம் |

வ்யர்தே2னாப்யர்த2வாதோऽயம் த்3வயம் பண்டி3தமானினாம் || 37 ||

இதில் பூர்வமீமாம்ஸர்களின் கருத்தான வேதத்தின் முதல்பகுதியான கர்ம காண்டம். அதுதான் பிரமாணம் என்று கருத்தானது நிராகரிக்கப்படுகிறது இந்த ஸ்லோகம்.  நாம-ரூபங்களினால் எது கிரகிக்கப்படுகின்றோ, அதுவே ஐந்து பூதங்களாக உள்ளது.  அதே சமயம் உண்மையாக இருக்கின்றதோ, இருமையாக உள்ள இந்த உலகம் வேதாந்தத்தில் கூறியிருக்கும் வார்த்தைகள் அர்த்தவாதம் என்று அறிவு இருப்பதாக நினைத்துக் கொண்டிருப்பவர்கள் இவ்விதம் கூறிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். இவர்களிடம் பேசுவதினால் எந்தப் பயனும் இல்லை

யோகே3னோ பக்வயோக3ஸ்ய யுஞ்ஜத: காய உத்தி2தை: |

உபஸர்கை3ர்விஹன்யேத தத்ராயம் விஹிதோ விதி4: || 38 ||

சாதனத்தை பூர்த்தி செய்யாமல் இருக்கும் சாதகர்கள் அந்த முயற்சியில் இருக்கும் போது இந்த உடலும், மனமும் ஒருவேளை விதவிதமான தடைகளால் தாக்கப்பட்டால் இந்த சூழ்நிலைகளில் கீழ்வரும் சாதனங்கள் கூறப்பட்டிருக்கிறது.  சாஸ்திரத்தால் வழிக்காட்டப்பட்டுள்ளது.  இவைகளை பயன்படுத்தி தடைகளிலிருந்து மீள வேண்டும்.

யோக3தா4ரணயா கம்ஶ்சிதா3ஸனைர்தா4ரணான்விதை: |

தபோமந்த்ரைஷதை4: காம்ஶ்சிது3பஸர்கா3ன்வினிர்த3ஹேத் || 39 ||

சில தடைகளை யோகசூத்திரத்தில் கூறப்பட்ட தாரணை என்ற சாதனத்தின் மூலம் நீக்கிக் கொள்ளலாம்.  தாரணையுடன் கூடிய உடலை ஆரோக்கியமாக வைத்துக் கொள்ள சில ஆசனங்களையும் பயன்படுத்தி நீக்கி கொள்ளலாம்.  வேறு சில தடைகளை தவத்தின் மூலமாக நீக்கி கொள்ள வேண்டும்.  ஆத்ம ‘ஞானத்தை அடைவதற்கான தகுதியை அடைந்துவிட வேண்டும்.  சில மந்திரங்களின் துணைக் கொண்டும், அவற்றை உச்சாடனம் செய்தும், மருந்துகளினால் உடலிலுள்ள நோய்களையும் நீக்கிக் கொள்ள வேண்டும்.

காம்ஶ்சின்ம மானுத்4யானேன நாமஸங்கீர்தனாதி3பி4: |

யோ3கே3ஶ்வரானுவ்ருத்த்யா வா ஹன்யாத3ஶுப4தா3ன்ஶனை: || 40 ||

சில விதமான தடைகளை பகவானை நினைப்பதன் மூலமாக நீக்கிக் கொள்ள வேண்டும், இதனால் இறைவன் மீது நம்பிக்கை அதிகரிக்கும்.  பயம் நீங்கும். ஆழ்மனதில் இறைத்தியானம் செய்து பழகிவிட்டால் எல்லா சமயங்களிலும் பகவான் நாமம் அறியாமல் வாயிலிருந்து வெளிப்படும்.  விராட் புருஷனாக இறைவனை தியானம் செய்தால், உலகத்தின் மீதுள்ள ராக-துவேஷங்கள் நீங்கிவிடும். இறை நாம சங்கீர்த்தனம் போன்றவைகளையும் பயன்படுத்தி தடைகளை நீக்கிக் கொள்ளலாம். 

யோகேஶ்வரானுவ்ருத்த்யா – சாஸ்திர குருவுக்கு சேவை செய்தும், பணிவிடை செய்தும் நீக்கிக் கொள்ளலாம். இறைவன் யாருக்கு பணிவிடை செய்யும் வாய்ப்பு கொடுக்கிறாரோ அதை பயன்படுத்தி கொள்ள வேண்டும், இவைகளின் மூலமாக அசுபத்தைக் கொடுக்கும் தடைகளை படிப்படியாக நீக்கிக் கொள்ள வேண்டும்.

கேசித்3தே3ஹமிமம் தீ4ரா: ஸுகல்பம் வயஸி ஸ்தி2ரம் |

விதா4ய விவிதோ4பாயைரத2 யுஞ்ஜந்தி ஸித்3த4யே || 41 ||

சில சாதகர்கள், யோக அப்யாஸம் செய்து கொண்டிருப்பவர்கள், இந்த சரீரத்தை அதிக காலம் குறையாத சக்தி உடையதாக இருந்தால் உற்சாகத்தினால் பல சாதனங்களை மூலமாக உடலையும், மனதையும் உறுதிப்படுத்திக் கொள்வார்கள். இறுதியில் அவர்கள் அறியாமையினால் சித்திகளை அடைவதற்கு முயற்சியில் ஈடுபட்டுவிடுவார்கள்.  இதனால் முக்கியமான லட்சியப்பாதையிலிருந்து வீழ்ந்து விடுவார்கள்

ந ஹி தத்குஶலாத்ரு3த்3யம் ததா3யாஸோ ஹயபார்த2க: |

அந்தவத்த்வாச்ச2ரீரஸ்ய ப2லஸ்யேவ வனஸ்பதே: || 42 ||

ஆத்ருத்யம் – நாடுவது; குஶலா – அறிவாளிகள்

இந்த சித்திகளையெல்லாம் அறிவாளிகளால் நாடப்படுவதில்லை. இதை அடைவதற்காக எடுத்துக் கொள்ளும் முயற்சி, காலம், உழைப்பு அனைத்தும் வீணாகிப் போய்விடும்.  இந்த சரீரத்திற்கு முடிவு இருப்பதனால் அழிந்து போகும் நிலையையுடையது எனவே அடையப் போகும் சித்திகள் நிலையற்றது, அழிந்து போகக்கூடியது. உதாரணமாக மரத்தில் இருக்கின்ற பழங்கள் நன்கு பழுத்ததும் மரத்தில் இருந்து தானே விழுந்துவிடும். அதுபோல இவைகளும்  நிலையற்றவைகள் காலம் வரும்போது அழியக்கூடியவைகள் என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

யோக3ம் நிஷேவதோ நித்யம் காயஶ்சேத்கல்பதாமியாத் |

தச்ச்2ரத்3த3த்4யான்ன மதிமான்யோக3முத்ஸ்ருஜ்ய மத்பர: || 43 ||

சித்திகள் மீதுள்ள ஆசையை விட்டுவிட வேண்டும்.  மோட்சத்தை அடைவதில் உறுதியாக இருக்க வேண்டும். யோகத்தை தொடர்ந்து செய்து கொண்டிருப்பவனுக்கு உடலும் மனமும் அதிகமான சக்திகளைப் பெற்று அதனால் சித்திகள் பல வரலாம். அப்பொழுது அவைகளில் ஆர்வம் காட்டாதே. அவைகள் மீது உன்னுடைய சிரத்தை இருக்கக்கூடாது. மோட்ச மார்க்கத்தை விட்டுவிட்டு அறிவையுடையவன் என்னை இலக்காக கொண்டவன் சித்திகளின் பின்னால் சென்றுவிடக்கூடாது. என்மீது கொண்டிருக்கும் சிரத்தையை விட்டுவிடக்கூடாது

யோக3சர்யாமிமாம் யோகீ3 விசரன்மத3பாஶ்ரய: |

நாந்தராயைர்விஹன்யேத நி:ஸ்ப்ருஹ: ஸ்வஸுகா2னுபூ4: || 44 ||

மோட்ச மார்க்கத்தில் இருக்கும் சாதகன் இதைப் பின்பற்றிக் கொண்டு எல்லா நேரத்திலும், நிலையிலும் இறைவனையே நம்பிக் கொண்டிருந்தால், அவனுக்கு எந்த தடைகள் வந்தாலும் அதனால் அழிந்துவிட மாட்டான்.  தன் லட்சியத்திலிருந்து நழுவி விட மாட்டான். வைராக்கியத்துடன் இருப்பான்.  இதனால் தன்னிடத்திலே சுகத்தை அனுபவிப்பனாக உணர்கின்றான்.

தொகுப்புரை

இந்த அத்தியாயம் ஞானயோகத்தைப்பற்றி கூறுகிறது. வேதாந்தத்தின் மையக்கருத்தான் ஜீவ-ஈஸ்வர ஐக்கியத்தைத்தான் விளக்குகிறது.

01-09     வேதாந்தத்தின் சாரத்தை பகவான் கூறியிருக்கிறார்.  யாரையும் நிந்திக்காதே. நிந்திக்காத மனம்தான் மோட்சத்தையடைந்த மனமாக இருக்கும்.

10-11     அனுபவிக்கப்படும் சம்சாரத்தை யார் அனுபவிக்கிறார் என்றால் ஆத்மாவும் அல்ல, ஜடமான உடலும் அல்ல பிறகு யார்தான் என்று விவரிக்கிறார். நமக்கு வரும் துயரத்திற்கு யார் காரணம் என்றுதான் யோசிப்போம் ஆனால் அனுபவிப்பவன் யார் என்று யோசிப்பதில்லை

12-25     பகவானுடைய பதில் ஆத்மா சம்சாரியல்ல, ஜடமான மனமும் சம்சாரியல்ல, மனதில் பிரதிபலிக்கும் சிதாபாஸன்தான் இதை அனுபவிக்கிறான். இந்த சிதாபாஸன் உடலில் அபிமானித்தால் சம்சாரம், தான் ஆத்மாவின் பிரதிபிம்பம் என்று உணரும்போது சம்சாரத்தை அனுபவிப்பதில்லை. கனவு மூலமாக ஜகத்தின் மித்யாத்வத்தை புரிய வைக்கிறார்.  ஞானயோகத்தின் போது சில சித்திகளை அடையலாம் அவைகளை துறந்துவிட வேண்டும் என்று அறிவுறுத்துகிறார்

ஓம் தத் ஸத்

Uddhava Gita - Chapter-21

அத்தியாயம்-21 

கிரியாயோகம், இறைவழிபாடு

ஸ்வாமி குருபரானந்தாவின் உபதேச விளக்கம்

திருத்தம் செய்யப்பட்டது-24-02-2022

க்ரியாயேக3ம் ஸமாசக்ஷ்வ ப4வதா3ராத4னம் ப்ரபோ4 |

யஸ்மாத்த்வாம் யே யதா2ர்சந்தி ஸாத்வதா: ஸாத்வதர்ஷப4 || 1  |

உத்தவர் கேட்டார்.

யாதவ குலத்தில் உள்ளவர்களில் சிறந்து விளங்கும் பகவானே! தங்களை வழிபடும் முறையையும், கிரியாயோகத்தைப் பற்றியும் உபதேசியுங்கள்.. என்ன காரணத்தினால் இறைவனாக உங்களை யாரெல்லாம் எவ்விதமாக வழிபடுகின்றார்கள். விஷ்ணு பக்தர்கள் தங்களை எவ்வாறெல்லாம் வழிபடுகிறார்கள்.

தவம், சாஸ்திரம் படித்தல், ஈஸ்வர வழிபாடு இவைகள் மூன்றும் சேர்ந்து செய்வதையே கிரியாயோகம் என்று பதஞ்சலி முனிவர் கூறியிருக்கிறார்.

கிரியாயோகம்

1.      முதல் வகை

தவம் – உடலை உருக்கி தவம் செய்தல், சரீர சம்பந்தமான சாதனங்கள்

ஸ்வாத்யாயம் – வாக்கினால் செய்யப்படுகின்ற சாதனங்கள்

ஈஸ்வர ப்ரணிதானம் – மனதினால் இறைவனை பூஜித்தல்

2.     இரண்டாவது வகை

தவம் – மானசீகமாக செய்யப்படுகின்ற தவங்கள், மனவடக்கம், புலனடக்கம்

ஸ்வாத்யாயம் – வாக்கினால் செய்யப்படுகின்ற சாதனங்கள்

ஈஸ்வர பிரணிதானம் – உடலினால் செய்கின்ற இறைவழிபாடு

3.      மூன்றாவது வகை

ஈஸ்வர பிரணிதானம் – உடலாலும், உள்ளத்தினாலும், வாக்கினாலும் இறைவனை வழிபடுதல்

ஏதத்3வதந்தி முனயோ முஹுர்னி:ஶ்ரேயஸம் ந்ருணாம் |

நாரதோ3 ப4க3வான்வ்யாஸ ஆசார்யோऽங்கி3ரஸ: ஸுத: || 2 ||

 மீண்டும், மீண்டும் மனிதர்களுடைய மனதை தூய்மைபடுத்த உதவுகின்ற உத்தமமான  சாதனம் (நி;ஶ்ரேயஸம்) என்று நாரதராலும், வியாச முனிவராலும், அங்கிரஸ் என்பவரின் மகனான பிரகஸ்வதியாலும், முனிவர்களாலும் கூறப்படுகிறது.

நி:ஸ்ருதம் தே முகா2ம்போ4ஜாத்3யதா3ஹ ப4க3வானஜ: |

புத்ரேப்4யோ ப்4ருகு3முக்2யேப்4யோ தே3வ்யை ச ப4கவான்ப4வ: || 3 ||

தாமரைப் போன்ற சிவந்த தங்களுடைய வாயினால் வகுத்துக் கொடுக்கப்பட்ட பூஜா முறைகளை பிரம்மா தன்னுடைய புத்திரர்களான ப்ருகு முதலியவர்களுக்கு உபதேசம் செய்தார். பகவான் சிவபெருமான் பார்வதி தேவிக்கு உபதேசித்தார்.  இன்றுவரை இது பரம்பரையாக சொல்லப்பட்டு வருகிறது.

ஏதத்3வை ஸர்வ வர்ணானாமாஶ்ரமாணாம் ச ஸம்மதம் |

ஶ்ரெயஸாமுத்தமம் மன்யே ஸ்த்ரீஶூத்3ராணாம் ச மானத3 || 4 ||

இந்த பூஜைமுறையே எல்லா வர்ணத்தாரும், எல்லா ஆசிரமத்திலிருப்போரும் செய்யக்கூடிய வகையில் பொருத்தமானதாக இருக்கின்றது. அதேசமயம் உத்தமமான நன்மையை தருவதாகவும் இருப்பதாக நான் கருதுகிறேன்.  பெண்களும், சூத்திரர்களும் கூட இதைச் செய்யலாம். 

ஏதத்3கமலபத்ராக்ஷ கர்மப3ந்த4விமோசனம் |

ப4க்தாய சானுரக்தாய ப்3ரூஹி விஶ்வேஶ்வரேஶ்வர || 5 ||

பக்தர்களை பெருமைப்படுத்தும் பகவானே கிருஷ்ணா! விஶ்வேஶ்வரா! ஈஸ்வரனே! தாமரை இலைப்போன்ற கண்களை உடையவரே! எல்லா தேவதைகளுக்கும் தலைவனாக இருக்கின்ற இறைவா!உங்களிடத்தில் பக்தியும், சிரத்தையும் இருக்கின்ற எனக்கு உங்களை வழிபடும் முறையை உபதேசியுங்கள். 

ஸ்ரீபகவானுவாச

ந ஹயந்தோऽனந்தபாரஸ்ய கர்மகாண்ட3ஸ்ய சோத்3த4வ |

ஸங்க்ஷிப்தம் வர்ணயிஷ்யாமி யதா2வத3னுபூர்வஶ: || 6 ||

பகவான் கூறுகிறார்.

உத்தவா! நீ கேட்ட கேள்வி வேதத்தின் கர்மகாண்டத்தில் உள்ள விஷயத்தைப் பற்றியதாகும்.  அது எல்லையற்றது, முழுமையாக என்னால் விளக்க முடியாது. ஆனால் அதை சுருக்கமாகவும், சரியான வழியைக்காட்டக் கூடியதாகவும் இருக்கின்ற வகையில் கிரமப்படி சொல்லப் போகின்றேன்.

அனந்த பாரஸ்ய கர்மகாண்டஸ்ய – கரை காண முடியாத கர்மகாண்டத்தை

நஹி அந்தஹ – முடிவற்றதான கர்ம காண்டத்தை

யதா2 வதன அபூர்வஶ: - தெளிவாகவும், முறையாகவும்

ஸங்க்ஷிப்தம் வர்ணயிஷ்யாமி – சுருக்கமாக சொல்லப்போகிறேன்

விளக்கம்

·       குறிப்பிட்ட நேரத்தில் பகவானுக்காக ஒதுக்கி அவரை சிரத்தையுடனும், அன்புடனும் வழிப்படுவது நம்முடைய அன்பின் வெளிப்பாட்டை காட்டுகின்றது

·       பக்தி வளர்வதற்கும் பூஜையை செய்ய வேண்டும்

·       மனவொருமுகப்பாட்டை அடைவதற்கு உதவிசெய்யும். இது ஒருவகை உபாஸனமாக இருக்கலாம்

·       இது நம்மையறியாமல் ஒரு ஒழுக்கமான வாழ்க்கை முறையை அமைத்துக் கொடுக்கும்

·       பூஜை செய்வது ஒரு கர்மாவாக இருப்பதால் அதன் பலனாக புண்ணியத்தை அடையலாம்.

·       பூஜை செய்யும் நேரத்தில் நிஷேத கர்மத்தை செய்யாமல் வைத்திருக்கும்

·       பூஜை செய்வதனால் நன்மையே விளையும்

வைதி3கஸ்தாந்த்ரிகோ மிஶ்ர இதி மே த்ரிவிதோ4 மக2: |

த்ரயாணாமீப்ஸிதேனைவ விதி4னா மாம் ஸமர்சரேத் || 7 ||

எனக்கு செய்யக்கூடிய பூஜைமுறையானது மூன்று விதமாக இருக்கின்றது. அவைகள் வைதிக முறை, தாந்திரிக முறை, இவையிரண்டும் கலந்த முறை ஆகும். வைதீக முறை என்பது வேத மந்திரங்களை உபயோகித்து செய்யும் பூஜை.  தாந்த்ரீக முறை என்பது ஆகம அடிப்படையில் செய்யும் பூஜைமுறை. இவையிரண்டும் கலந்து இருக்க கூடிய பூஜை முறை. சைவ, வைஷ்ணவ, சக்தி ஆகம வழிபாடு முறைகள். தமிழ் இறைவழி பாடல்கள் தாந்த்ரீக முறையாகும். பக்தர்கள் எந்த விதியையாவது தேர்ந்தெடுத்து முறைப்படி வழிபட வேண்டும்.

யதா3 ஸ்வனிக3மேனோக்தம் த்3விஜத்வம் ப்ராப்ய பூருஷ: |

யதா2 யஜேத மாம் ப4க்த்யா ஶ்ரத்3த4யா தன்னிபோ3த4 மே || 8 ||

எவ்விதம் அவரவர்களுடைய சம்பிரதாயப்படி பூஜை செய்ய விரும்புபவன் அதை செய்யக்கூடிய தகுதியை அடைந்து எப்படி என்னைவழிபட வேண்டுமோ அதை சொல்லப் போகின்றேன். பக்தியுடனும், சிரத்தையுடனும் வழிபடும் முறையை என்னிடமிருந்து அறிந்து கொள்வாயாக.  பகவான் மீதுள்ள அன்பே பக்தி, அவர்மீது வைத்திருக்கும் முழு நம்பிக்கையே சிரத்தையாகும். இவையிரண்டும் மிக முக்கியமானது

அர்சாயாம் ஸ்த2ண்டி3லோऽக்3னௌ வா ஸூர்யே வாப்ஸு ஹ்ருதி3 த்3விஜ: |

த்3ரவ்யேண பக்தியுக்தோऽர்சேத்ஸ்வகு3ரும் மாமமாயயா || 9 ||

வழிபடுபவன், வழிபடும் இறைவன், ஆலம்பனம் என்ற மூன்றின் துணைக் கொண்டு பூஜையானது செய்யப்படுகின்றது. ஆலம்பனம் என்பது எதன் துணைக் கொண்டு இறைவனை வழிபடுகின்றோமோ அதைக் குறிக்கின்றது.  வழிபட விரும்பும் இறைவனை ஒரு பொருளில் கொண்டுவந்து நிறுத்தி வழிபட ஆலம்பனம் உதவுகின்றது. 

அர்சாயாம் – உருவ சிலைகள்

ஸ்த2ண்டிலோ – யாகம் செய்கின்ற இடம்

அக்3னௌ – அக்னியிலும்,

சூரியனிலும், நீரிலும் தன்னுடைய இதயத்திலும் இறைவனை நிலைநிறுத்தி வணங்கலாம். அந்த ஆலம்பனத்தில் ஏதாவது ஒரு பொருளின் துணைக் கொண்டு அதாவது மலர், இலைகளைக் கொண்டும், விபூதி, குங்குமத்தையும் பயன்படுத்தி பக்தியுடன் கூடியவனாக வழிபட வேண்டும். உனக்கு உண்மையான குருவாக இருக்கின்ற என்னை சிரத்தையுடனும், கபடமில்லாமலும்(அமாயயா) வழிபட வேண்டும்.

பூர்வம் ஸ்னானம் ப்ரகுர்வீத் தௌ4தத3ந்தோऽங்க3ஶுத்3த4யே |

உப4யைரபி ச ஸ்நானம் மந்த்ரைர்ம்ருத்3க்3ரஹணாதி3னா || 10 ||

பூர்வம் ஸ்னானம் ப்ரகுர்வீத் – முதலில் உடலை குளிப்பாட்டி தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ளவேண்டும்

ஏதத3ந்ததஹ – பல்லையும் சுத்தமாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்

அங்க ஸுத்தயே – உடலில் எல்லா உறுப்புக்களையும் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

உப யோக மந்திரஹ – தாந்த்ரிக, வைதீக மந்திரங்களின் துணைக் கொண்டு நீரைத் தெளித்து தூய்மைப்படுத்திப் பிறகு குளிக்க வேண்டும். பிறகு உடலை தூய்மைப்படுத்தும் பொருளைக் கொண்டும் தூய்மைப் படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

ஸந்த்4யோபாஸ்த்யாதி3கர்மாணி வேதே3னாசோதி3தானி மே |

பூஜாம் தை: கல்பயேத்ஸம்யக் ஸங்கல்ப: கர்மபாவனீம் || 11 ||

ஏற்கனவே செய்து கொண்டிருக்கும் சந்தியாவந்தனம், சாஸ்திரத்தில் விதிக்கப்பட்ட கர்மங்ளோடு சேர்த்து இறைவழிபாட்டை செய்ய வேண்டும். சரியான சங்கல்பத்துடன் செய்கின்ற வழிபாட்டின் பலனாக பாவங்கள் அழிந்துவிடும்.

ஶைலீ தா3ருமயீ லௌஹீ லேப்யா லேக்2யா ச ஸைகதீ |

மனோமயீ மணிமயீ ப்ரதிமாஷ்சவிதா4 ஸ்ம்ருதா || 12 ||

இதில் ஆலம்பனத்தைப் பற்றி விவரிக்கின்றார்.  எட்டுவிதமான ஆலம்பனங்களை கூறியிருக்கிறார். அவைகள்

1.       ஶைலி – கல்லால் செய்த உருவச்சிலை

2.       தாருமயி – மரத்தால் செய்யப்பட்ட உருவச்சிலை

3.       லௌஹீ – தங்கம், வெள்ளி போன்ற உலோகங்களால் செய்யப்பட்ட உருவச்சிலை

4.       லேப்யா – சந்தனம், களிமண் போன்றவற்றினால் செய்யப்பட்ட உருவச்சிலை

5.       லேக்யா – வரைப்படத்தில் உள்ள உருவங்கள்

6.       ஸைகதீ – மணலில் செய்யப்பட்ட சிலைகள்

7.       மனோமயீ – மனதிற்குள்ளே உருவாக்கி வைத்திருக்கும் உருவம்

8.       மணிமயீ – மணிகளால் உருவாக்கப்பட்ட சிலை

ஆகியவற்றைக் கொண்டு வழிபாடு செய்தல்

சலாசலேதி த்3விவிதா4 ப்ரதிஷ்டா2 ஜீவமந்தி3ரம் |

உத்3வாஸாவாஹனே ந ஸ்த: ஸ்தி2ராயாமுத்3த4வார்சனே || 13 ||

ஆலம்பனங்கள் இரண்டு விதமாக பிரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஒரே இடத்தில் நிலையாக இருப்பது, வெவ்வேறு இடத்திற்கு எடுத்துச் செல்வது, நகரக்கூடியதாக இருப்பது ஆகியவைகளாகும்

ஜீவ மந்திரம் – உணர்வும், உயிரோட்டமும் உடைய கோவில்கள், ஜீவர்கள் சென்று தரிசனம் செய்வதற்காக உருவாக்கப்பட்டிருக்கும் ஆலயங்கள் இறைவன் முழுமையாக இருக்குமிடம்

உத்தவா! நிலையாக வைக்கப்பட்டிருக்கும் சிலையில் அங்கு ஒவ்வொரு நாளும் 

ஆவாஹனம் - ஒரு பொருளில் இறைவனை எழுந்தருள செய்யும் சடங்கு)

உத்3வாஸா – பூஜை முடிந்ததும் இறைவனை அந்தப் பொருளிலிருந்து அனுப்பி வைத்தல். ஆகியவைகள் நடைபெறாது. கும்பாபிஷேகம் செய்யும் போது மீண்டும் ஆவாஹனம் செய்வார்கள்

அஸ்தி2ராயாம் விகல்ப: ஸ்யாத்ஸ்த2ண்டி3லே து ப4வேத்3த்3வயம் |

ஸனப்னம் ஸ்வவிலேப்யாயாமன்யத்ர பரிமார்ஜனம் || 14 ||

நகர்கின்ற சிலைகளில் அவரவர் விருப்பப்படி ஆவாஹனம், உத்வாஸம் செய்யலாம். ஆனால் புண்ணியமான இடத்தில் இருக்கும் போது இவையிரண்டும் செய்தாக வேண்டும். அந்த நீரில் கரையாத சிலையை நீரால் தூய்மைப்படுத்த வேண்டும். நீரில் கரையும் தன்மையுடைய சிலையை கைகளால் சுத்தம் செய்ய வேண்டும்.

த்ரவ்யை: ப்ரஸித்3தை4ர்மத்3யாக3: ப்ரதிமாதி3ஷ்வமாயின: |

பக்தஸ்ய ச யதா2லப்3தை4ர்ஹ்ருதி3 பா4வேன சைவ ஹி || 15 ||

வழிபாட்டை ஆத்மார்த்தமாக, சிரத்தையாக செய்ய வேண்டும்.  சாஸ்திரத்தில் சொல்லப்பட்ட, யோக்கியமான பொருட்களை வைத்து வழிபட வேண்டும். கடவுளுக்கு படைக்கும் பொருட்களில் போலித்தனமும், கள்ளம் கபடமும் இருக்கக்கூடாது. பக்தியுடனும் படைக்க வேண்டும்.  உன்னால் கொடுக்க முடிந்த பொருட்களை வைத்து என்னை வழிபடலாம். மனமே ஆலம்பனமாக இருந்தால் அதிலேயும் பகவானுக்கு ஏதாவது பொருட்களை வைத்து வழிபட வேண்டும்.

ஸ்னானாலங்கரணம் ப்ரேஷ்ட2மர்சாயாமேவ தூத்3த4வ |

ஸ்த2ண்டி3லே தத்த்வ்வின்யாஸோ வஹனாவாஜ்யப்லுதம் ஹவி: || 16 ||

உத்தவா! நிலையான உருவச்சிலைகளை நீரால் தூய்மைப்படுத்தி, அலங்காரம் செய்வது எனக்கு பிடித்தமானது.  இறைவனை வழிபட ஒரு இடத்தை தேர்ந்தெடுத்து வழிபட விரும்பினால் அங்கே மந்திரங்களால் தேவதைகளை பிரதிஷ்டை செய்ய வேண்டும். பிறகு வழிபட வேண்டும்.  ஒருவேளை அக்னி மூலமாக வழிபட நினைத்தால், அதில் போடும் பொருட்களை நெய்யில் போட்டு எடுத்து போட வேண்டும்.

ஸூர்யே சாப்4யர்ஹணம் ப்ரேஷ்ட2ம் ஸலிலே ஸலிலாதி3பி4: |

ஶ்ரத்3த4யோபாஹ்ருதம் ப்ரேஷ்ட2ம் பக்தேன மம வார்யபி || 17 ||

நீ எனக்கு படைக்கும் பொருட்கள் எனக்கு முக்கியமல்ல. அவைகளை முழு பக்தியுடனும், சிரத்தையுடனும் படைத்திருக்க வேண்டும்.  சூரியனை ஆலம்பனமாக வைத்து வழிபட நினைத்தால் நீரால் மந்திரத்தை தூய்மைப்படுத்தி அர்ப்பணிக்க வேண்டும். 

பூ4ர்யப்யப4க்தோபாஹ்ருதம் ந மே தோஷாய கல்பதே |

க3ந்தோ4 தூ4ப: ஸுமனஸோ தீ3போऽன்னாத்3யம் ச கிம் புன: || 18 ||

நீரை ஆலம்பனமாக வைத்தால் அதையே எனக்கு அர்ப்பணித்து விடு. நீ எதைக் கொடுக்கிறாய் என்பது முக்கியமல்ல எப்படிபட்ட பாவனையுடன் கொடுக்கிறாய் என்பதுதான் முக்கியம். பக்தியுடனும், சிரத்தையுடனும் வெறும் நீரைமட்டும் எனக்கு அளித்தாலே போதுமானது. விலையுயர்ந்த பொருட்கள் பக்தியில்லாமல் எனக்கு படைக்கப்பட்டாலும் அவைகள் எனக்கு திருப்தியை கொடுக்காது. வாசனைப் பொருட்கள், மலர்கள், தீபங்கள், அன்னம் போன்ற பொருட்களை பக்தியுடன் கொடுத்தாலே முற்றிலும் மனநிறைவுடன் ஏற்றுக் கொள்வேன்.

பூர்யஹ – அதிகமாக

அபக்தய உபாஹ்ருதம் – மனதில் பக்தியில்லாமல்

தோஷாய கல்பதே – எனக்கு திருப்தியை கொடுக்காது

ஶுசி: ஸம்ப்4ருதஸம்பா4ர: ப்ரக்3த3ர்பே4: ஸல்பிதாஸன: |

ஆஸின: ப்ராகு3த3வார்சேத3ர்சாயாம் த்வத2 ஸம்முக2: || 19 ||

தன்னை தூய்மைப்படுத்திக் கொண்டு பூஜைக்கு தேவையான பொருட்களை தன்னருகிலே வைத்துக் கொண்டு, முதலில் தர்ப்பத்திலான தரைவிரிப்பை ஆசனமாக வைத்துக் கொண்டு தெய்வத்தை வழிபடுவதற்கு முன் கிழக்கு நோக்கியோ, வடக்கு நோக்கியோ அல்லது வழிபடும் தெய்வத்தின் முன்போ அமர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.

க்ருதன்யாஸ: க்ருதன்யாஸாம் மத3ர்சாம் பாணினாம்ருஜேத |

கலஶம் ப்ரோக்ஷணீயம் ச யதா2வது3பஸாத4யேத் || 20 ||

உடலிலுள்ள எல்லா அங்கங்களையும் மந்திரங்களால் தூய்மைப்படுத்த வேண்டும்.  அந்தந்த அங்கங்களுக்குரிய தேவதைகளை வேண்டி அங்கங்களையும் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். வழிபடும் தெய்வத்தை தன்னுடலில் அமர்த்திக் கொள்ள வேண்டும். கையினாலே அந்த தெய்வத்தை தூய்மைப்படுத்த வேண்டும்.  நீரில் மந்திரத்தை சொல்லி அதை நம் மீது தெளித்துக் கொண்டு துய்மைப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.  கலசத்தில் நீர் நிரப்பி அதை மந்திரத்தாலொ, வில்வம், துளசி போன்றவற்றினால் தூய்மைப்படுத்த வேண்டும்.

ப்ரோக்ஷணீயம் – புரோக்ஷனத்திற்கு தயார் பண்ணிவைக்க வேண்டும்.

ப்ரோக்ஷணம் - தெளித்தல்

தத3த்3பி4ர்தே3வயஜனம் த்ரவ்யாண்யாத்மானமேவ ச |

ப்ரோக்ஷ்ய பாத்ராணி த்ரீண்யாத்3பி4ஸ்தைஸ்தைர்த்ரவ்யைஶ்ச ஸாத4யேத் || 21 ||

பாத்3யார்த்4யாசமனீயார்த2ம் த்ரீணி பாத்ராணி தே3ஶிக: |

ஹ்ருதா3 ஶீர்ஷ்ணாத2 ஶிக2யா கா3யஞ்யா சாபி4மந்த்ரயேத் || 22 ||

ப்ரோக்ஷணம் செய்வதற்காக தயாராக வைத்திருந்த நீரைக் கொண்டு எந்த இடத்தில் இறைவனுடைய உருவச்சிலையை வைத்திருக்கிறோமோ அந்த இடத்தையும், பூஜைக்கு பயன்படுத்தும் பொருட்களான மலர்கள், நைவேத்திய பொருட்கள் ஆகியவற்றை பூஜைசெய்யப்போகும் தன்னையும் நீரை தெளித்து தூய்மைப்படுத்தி கொள்ள வேண்டும்.

பாத்யம் – பாதத்தையும்

அர்க்யம் – அர்ப்பணிக்க வேண்டிய பொருட்களையும்

ஆசமனம் – வாயையும்

மந்திரத்தால் தூய்மைப்படுத்தபட்டு தயாராக வைத்திருந்த நீரால் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். ஹ்ருதாய என்ற மந்திரத்தையும், தலைமுடியை அந்தந்த காயத்ரி மந்திரத்தால் வழிபட வேண்டும்.

பிண்டே3 வாய்வக்3னிஸம்ஶுத்3தே4 ஹ்ருத்பத்3மஸ்தா2ம் பராம் மம |

அண்வீம் ஜீவகலாம் த்4யாயேத் நாதா3ந்தே ஸித்3த4பா4விதாம் || 23 ||

நம் உடலை நீரால் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.  தூய்மையான ஆடைகளை அணிந்து கொண்டு, பிராணாயாமத்தினால் உடலை தூய்மைப்படுத்தி கொள்ள வேண்டும். பிராணாயாமம் நோய்களை விரட்டி, மனதை ஆரோக்கியமாக  வைத்திருக்கும்.

ஸித்தபாவிதாம் – சித்தர்களால் பாவிக்கப்பட்ட தத்துவம்

ஹ்ருத்பத்மஸ்தாம் – பூஜை செய்பவனின் இதய தாமரையினுள்ளே அமர்ந்துள்ள

பராம் மம – என்னுடைய மேலான தத்துவம்

அண்வீம் – புரிந்து கொள்வதற்கு கடினமானது இது

ஜீவகலாம் த்யாயேத் – ஜீவனுடைய உண்மையான ஸ்வரூபத்தை தியானித்து வழிபட  வேண்டும்

நாதந்தே – நாத பிந்து சப்தத்தை வழிபட வேண்டும்.

தயாத்மபூ4தயா பிண்டே3 வ்யாப்தே ஸம்பூஜ்ய தன்மய: |

ஆவாஹயார்சாதி3ஷு ஸ்தா2ப்ய ந்யஸ்தாங்க3ம் மாம் ப்ரபூஜ்யேத் || 24 ||

நமது உடலையே ஆலயமாகக் கொண்டு இதயத்தில் வணங்கும் தெய்வத்தை நிலைநிறுத்தி வழிபட வேண்டும்.  பிறகு அந்த தெய்வத்தை வழிபடும் உருவத்தில் வைக்க வேண்டும். இந்த விதத்தில் நாமே இறைவனாக உணர்வு பூர்வமாக பாவித்துக் கொள்கிறோம். நம் உடலில் உள்ள ஒவ்வொரு அங்கங்களிலும் தேவதைகளை வரவழைத்து நிலைநிறுத்த வேண்டும். இந்த உடலையே ஈஸ்வர தத்துவமாக்கி கொள்ள வேண்டும், இதனால் உடலானது விஷ்ணுமயமாகிவிடுகிறது.  அப்படி இந்த உடலை பூஜிக்க வேண்டும்.  இவ்வாறு ஆவாகனம் செய்த விஷ்ணுவை வெளியே உள்ள ஆலம்பனத்தில் வைத்து ஒவ்வொரு அங்கங்கத்திலும் அவரை ஆவாகனம் செய்து விட்டு வணங்க வேண்டும்.

பாத்3யோபஸ்பர்ஶார்ஹணாதீ3னுபசாரான்ப்ரகல்பயேத் |

த4ர்மாதி3பி4ஶ்ச நவபி4: கல்பயித்வாஸனம் மம || 25 ||

உபா4ப்4யாம் வேத3தந்த்ராப்4யாம் மஹயம் தூப4யஸித்3த4யே || 26 ||

பாத்யம் – பாதத்தை தூய்மைபடுத்த பயன்படுத்தும் நீர்

அர்க்யம் – வாயை தூய்மைப்படுத்த பயன்படுத்தும் நீர்

ஆசமனம் – இறைவனுக்கு படைக்கும் பொருட்களை தூய்மைபடுத்தும் நீர்

இது போன்ற பலவிதமான உபசாரங்களை பகவானுக்கு செய்ய வேண்டும்.  பகவான் அமர்வதற்கு கட்டிலை உருவாக்கி அதன் நான்கு கால்களை தர்மம், ஞானம், வைராக்கியம், ஐஸ்வர்யம் இவைகளாக கற்பணை செய்து ஒன்பது திசைகளிலும் ஒன்பது விதமான சக்திகளுடனும் இருக்கிறார் என்று பாவிக்க வேண்டும். இந்த மாதிரி ஒரு ஆசனத்தை உருவாக்கி, எட்டு இதழ்களை கொண்ட தாமரை பூவில் இருப்பதாகவும், சூரிய, சந்திர கிரணங்கள் அந்த இதழ்களில் பிரதிபலிப்பதாகவும் கற்பனை செய்து கொண்டு, சாஸ்திரத்தில் கூறப்பட்ட மந்திரங்களால் பூஜிக்க வேண்டும். இதனால் ஶ்ரேயஸ், ப்ரேயஸ் இரண்டையும் அடையலாம்

ஸுத3ர்ஶனம் பாஞ்சஜன்யம் க3தா3ஸீஷுத4னுர்ஹலான் |

முஷலம் கௌஸ்துப4ம் மாலாம் ஶ்ரீவத்ஸம் சானுபூஜயேத் || 27 ||

பகவானுடைய கைகளிலிருக்கும் ஆயுதங்களையும் வணங்க வேண்டும்.  முத்திரைகளையும் வழிபட வேண்டும்.  சுதர்ஶன சக்கரம், பாஞ்சஜன்யம் என்கின்ற சங்கு, கதாயுதம், கத்தி, வில், அம்பு, கலப்பை போன்ற ஆயுதங்களையும், ஆபரணங்களான கௌஸ்துபம், மலர்மாலைகள் போன்றவைகளையும், மார்பில் உள்ள ஸ்ரீவத்ஸம் என்கின்ற் மருவையும் வணங்க வேண்டும்.

நந்த3ம் ஸுனந்த3ம் க3ருட3ம் ப்ரசண்ட3ம் சண்ட3ம் ஏவ ச |

மஹாப3லம் ப3லம் சைவ குமுதம் குமுதே3க்ஷணம் || 28 ||

து3ர்கா3ம் வினாயகம் வ்யாஸம் விஷ்வக்ஷேனம் கு3ருன்ஸுரான் |

ஸ்வே ஸ்வே ஸ்தா2னே த்வபி4முகா2ன்பூஜ்யேத்ப்ரோக்ஷணாதி3பி4: || 29 ||

பகவானின் பாதுகாவலர்களான தேவதைகள் நந்த, சுனந்தம், கருடன், ப்ரசண்டம், சண்டம், மஹாபலம், பலம், குமுதம் போன்றவைகளும், மேலும் குமுதேக்ஷணம், துர்கா, வினாயகர், வியாஸர், விஶ்வக்ஷேனம், குருமார்கள் மேலும் மற்ற தேவதைகளையும் வழிபட வேண்டும்.

சந்த3னோஶீரகர்பூர குங்குமாகு3ருவாஸிதை: |

ஸலிலை: ஸ்னாபயேன்மந்த்ரைர் நித்யதா3 விப4வே ஸதி || 30 ||

ஸ்வர்ணக4ர்மானுவாகேன மஹாபுருஷவித்3யயா |

பௌருஷேணாபி ஸூக்தேன ஸாமபி4 ராஜனாதி3பி4: || 31 ||.

பூஜை செய்யும் இடம் நல்ல தெய்வீக வாசனையுடன் கூடியதாக இருக்க வேண்டும்.  வாசனை திரவியங்களுடன், சந்தனம், கற்பூரம், குங்குமம் ஆகியவற்றுடன் நீரால் மந்திரங்களை உச்சரித்துக் கொண்டு நீராட்டி பூஜிக்க வேண்டும்.  தோத்திரங்களாலும், வேத மந்திரங்களாலும், விஷ்ணுபுராணத்திலுள்ள சில மந்திரங்களாலும், புருஷ ஸுக்தம், சாம வேதத்திலுள்ள மந்திரங்களாலும் வழிபட வேண்டும்.

வஸ்த்ரோபவீதாப4ரண பத்ரஸ்ரக்3க3ந்த4லேபனை: |

அலங்குர்வீத ஸப்ரேம மத்பக்தோ மாம் யதோ2சிதம் || 32 ||

பாத்3யமாசமனீயம் ச க3ந்த4ம் ஸுமனஸோऽக்ஷதான் |

தூ4பதீபோபஹார்யாணி த3த3யான்மே ஶ்ரத்3த4யார்சக: || 33 ||

கு3ட3பாயஸ ஸர்பீஷி ஶஷ்குல்யாபூபமோத3கான் |

ஸம்யாவத3தி4ஸூபாம்ஶ்ச நைவேத்3யம் ஸதி கல்பயேத் || 34 ||

அப்4யங்கோ3ன்மர்த3னாத3ர்ஶ த3ந்த தா4வாபி4ஷேசனம் |

அன்னாத்3யகீ3தந்ருத்யானி பர்வணி ஸ்யுருதான்வஹம் || 35 ||

பகவானுக்கு விதவிதமான ஆடைகளை உடுத்தியும், ஆபரணங்களை அணிவித்தும், மலர் மாலைகள், நறுமணம் கமழும் சந்தனம், வாசனை திரவியங்கள் போன்றவைகளை பூசி வழிபட வேண்டும்.  ஆலம்பனத்திற்கேற்றாற் போல அலங்காரம் செய்ய வேண்டும். பாத்யம், அர்க்யம், ஆசமனம் செய்வதற்கேற்ற நீரும், நறுமணம் வீசுகின்ற மலர்கள், விளக்குகள் ஆகியவற்றை மிகுந்த சிரத்தையுடன் வைத்திருக்க வேண்டும்.  பாயாஸம், நெய், மோதகம், இனிப்பு பதார்த்தங்கள், விதவிதமான பலகாரங்களை முடிந்த அளவுக்கு படைக்க வேண்டும்.  சில சிறப்பான நாட்களில், விசேஷ நாட்களில் அவருக்கு கண்ணாடி காட்ட வேண்டும்.  அவரை தூய்மைப்படுத்தி இசையாலும், நாட்டியத்தாலும் மகிழ்விக்க வேண்டும்.

விதி4னா விஹிதே குண்டே3 மேக2லாக3ர்தவேதி3பி4: |

அக்3னிமாதா4ய பரித: ஸமுஹேத்பாணிதோதி3தம் || 36 ||

பரிஸ்தீர்யத2 பர்யுக்ஷேத3ன்வாதா4ய யதா2விதி4 |

ப்ரோக்ஷண்யாஸாத்3ய த்ரவ்யாணி ப்ரோக்ஷ்யாக்3னௌ பா4வயேத மாம் || 37 ||

தப்தஜாம்பூ3னத3ப்ரக்2யம் ஶங்க2சக்ரக3தா3ம்பு3ஜை: |

லஸச்சதுர்பு4ஜம் ஶாந்தம் பத்மகிஞ்சல்கவாஸஸம் || 38 ||

ஸ்புரத்கிரீடகடக தடிஸூத்ரவரங்க3த3ம் |

ஶ்ரீவத்ஸவக்ஷஸம் ப்4ராஜத் கௌஸ்துப4ம் வனமாலினம் || 39 ||

த்4யாயன்னப்4யர்ச்ய தா3ருணி ஹவிஷாபி4க்4ருதானி ச |

ப்ராஸ்யாஜ்யபா4கா3வாகா4ரௌ த3த்த்வா சாஜ்யப்லுதம் ஹவி: || 40 ||

ஜுஹுயான்மூலமந்த்ரேண ஷோடஶர்சாவதா3னத: |

த4ர்மாதி3ப்4யோ யதா2ன்யாயம் மந்த்ரை: ஸ்விஷ்டி2க்ருதம் பு3த4: || 41 ||

அப்4யர்ச்யாத2 நமஸ்த்ருத்ய பார்ஷதே3ப்4யோ ப3லிம் ஹரேத் |

மூலமந்த்ரம் ஜபேத்3ப்3ரஹ்ம ஸ்மரன்னாராயணாத்மகம் || 42 ||

த2த்த்வாசமனமுச்சே2ஷம் விஷ்வக்ஷேனாய கல்பயேத் |

முக2வாஸம் ஸுரபி4மத்தாம்பூ3லாத்3யமதா2ர்ஹயேத் || 43 ||

விதிப்படி ஹோம குண்டத்த்தை அமைத்து அதில் அக்னியை வளர்க்க வேண்டும்.  பிறகு பூஜை செய்ய வேண்டும். எவைகளையெல்லாம் அதில் போட விரும்பகின்றோமோ அவைகளை தூய்மைபடுத்திவிட்டு அதில் போட வேண்டும். மூலமந்திரத்தை சொல்லி என்னை வணங்கவேண்டும். என்னை சுற்றியுள்ள மற்ற தேவதைகளுக்கும் செய்ய வேண்டியவைகளை செய்ய வேண்டும், கொடுக்க வேண்டியவைகளை கொடுக்க வேண்டும்.

உபகா3யன்க்3ருணன் ந்ருத்யன்கர்மாண்யபி4னயன்மம |

மத்கதா2: ஶ்ராவயன்ஶ்ருண்வன்முஹூர்த க்ஷணிகோ ப4வேத் || 44 ||

இறைவனை போற்றி புகழ்ந்து பாடுதல், அவனுடைய லீலைகளை கேட்டல், அவதார கதைகளை மக்களுக்கு கூறுதல், கேட்க வைத்தல் ஆகியவற்றை கடைபிடிக்க வேண்டும்.  என்புகழ் பாடியும், ஆடியும், நடித்தும் சிறிது நேரம் உலகத்தை மறந்து என்னிடத்தில் மூழ்கியிருக்க வேண்டும்.

உபகாயன் – பகவான் கதைகளை

க்3ருணன் – கேட்டுக்கொண்டும்

நிருத்யன் – நடனமாடிக் கொண்டும்

இவைகளை நேரம் போவது தெரியாமல் மனமொன்றி செய்ய வேண்டும்.

ஸ்தவைருச்சாவசை: ஸ்தோத்ரை: பௌராணை: ப்ராக்ருதைரபி |

ஸ்துத்வா ப்ரஸீத3 ப4க3வன்னிதி வந்தே3த த3ண்ட3வத் || 45 ||

பண்டைக்கால பக்தர்களால் செய்யப்பட்டதும், புராணங்களில் கூறப்பட்டதுமான சிறிய-பெரிய தோத்திரப்பாக்களால் என்னை துதித்து, பகவானே எனக்கு அருள் புரியுங்கள் என்று கேட்க வேண்டும்.

பகவான் ப்ரஸீத வந்தேத தண்டவத் – பகவானை தரையில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வணங்கி வேண்ட வேண்டும். எனக்கு அருள் புரியுங்கள் என்று யாசிக்க வேண்டும். இது நம் அகங்காரத்தை இறைவனிடத்தில் பணிய வைக்கின்றது.

ஶிரோ மத்பாத3யோ: க்ருத்வா பா3ஹுப்4யாம் ச பரஸ்பரம் |

ப்ரபன்னம் பாஹி மாமீஶ பீ4தம் ம்ருத்யுக்3ரஹார்ணவாத் || 46 ||

என்னுடைய பாதங்களில் உன்னுடைய தலையை வைத்து இரண்டு பாதங்களையும் இறுக்கி பிடித்துக் கொண்டு, இறைவா! உன்னிடத்தில் சரணடைந்த என்னை காப்பாற்றுவாயாக. மரணம் என்கின்ற முதலை பிடியிலிருந்து, சம்சாரத்தில் துயரப்பட்டு கொண்டிருக்கும் என்னை காப்பாற்றுவாயாக என்று வேண்ட வேண்டும்.

இதி ஶேஷாம் மயா த3த்தாம் ஶிரஸ்யாதா4ய ஸாத3ரம் |

உத்3வாஸயேச்சேது3த்3வாஸ்யம் ஜ்யோதிர்ஜ்யோதிஷி தத்புன: || 47 ||

நமக்கு வரும் அனைத்து அனுபவங்களும் இறைவனின் பிரசாதமாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

இதி மயா த3த்தாம் ஶேஷாம் – உனக்கு கொடுக்கப்பட்டதெல்லாம் என்னால் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது என்று நினைக்க வேண்டும். அதை தலையில் எடுத்து வைத்துக் கொள். 

ஒரு சிலையில் தற்காலிகமாக ஆவாகனம் செய்யப்பட்டிருந்தால் பூஜை முடிந்த பிறகு அவரை முறைப்படி அனுப்பி விட வேண்டும்.  ஏற்றி வைத்திருக்கும் விளக்கில் இருந்து அவரை எழுந்தருள வைத்திருந்தால் அதிலேயே அனுப்பிவிட வேண்டும்.

அர்சாதி3ஷு யதா3 யத்ர ஶ்ரத்3தா4 மாம் தத்ர  சார்சயேத் |

ஸர்வபூ4தேஷ்வாத்மனி ச ஸர்வாத்மாஹமவஸ்தி2த: || 48 ||

வழிபடக்கூடிய என்னுடைய உருவச்சிலை எந்த இடத்தில் இருந்தாலும் சிரத்தையோடு அந்த இடத்திலே என்னை வழிபடலாம, எல்லா ஜீவராசிகளிடத்திலும், உன்னிடத்திலும் சர்வாத்மாவாக நான் குடிக் கொண்டிருக்கின்றேன்.

ஏவம் க்ரியாயோக3பதை2: புமான்வைதி3கதாந்த்ரிகை: |

அர்சன்னுப4யத: ஸித்3தி4ம் மத்தோ விந்த3த்யபீ4ப்ஸிதாம் || 49 ||

இவ்விதம் இங்கு சொல்லப்பட்ட கிரியாயோகத்தின் வைதீக முறைப்படியும், ரிஷிகள் கூறிய தோத்திரங்கள் மூலமாகவும் வழிப்பட்டால் இவ்வுலகிலும், மேலுலகிலும் தான் விரும்பியதெல்லாம் என்னிடமிருந்து பெறலாம்

மத3ர்சாம் ஸம்ப்ரதிஷ்டா2ப்ய மந்தி3ரம் காரயேத்3த்3ருட4ம் |

புஷ்பொத்3யானானி ரம்யாணி பூஜாயாத்ரோத்ஸவாஶ்ரிதான் || 50 ||

பூஜாதீ3னாம் ப்ரவாஹார்த2ம் மஹாபர்வஸ்வதா2ன்வஹம் |

க்ஷேத்ராபணபுரக்3ராமாந்த3த்த்வா மத்ஸார்ஷ்டிதாமியாத் || 51 ||

ப்ரதிஷ்ட2யா ஸார்வபௌ4மம் ஸத்3மனா பு4வனத்ரயம் |

பூஜாதி3னா ப்3ரஹ்மலோகம் த்ரிபி4ர்மத்ஸாம்யதாமியாத் || 52 ||

எனக்காக உறுதியான கோயிலைக் கட்டி என்னை பிரதிஷ்டை செய்து அதனருகே நந்தவனங்களை அமைத்து, விதவிதமான உற்சவங்கள், வருடாந்திர திருவிழாக்கள், தினசரி பூஜைகள் செய்தல், கோயிலுக்கு நிலம் கொடுத்தல், கிராமத்தைக் கொடுத்தல், ஆகிய இத்தகைய செயல்களால் நான் அடையும் இன்பத்தை நீயும் அடைவாய்.  எனக்கு நிகரான செல்வ செழிப்பும் உண்டாகும்.  என் மூர்த்தியை பிரதிஷ்டை செய்தால் மண்ணுலகில் பெரிய பதவியையும், கோவில் கட்டினால் மூவுலக ஆட்சியையும், பூஜை முதலியவைகளுக்கு தகுந்த ஏற்பாடுகள் செய்தால் பிரம்மலோகமும், இந்த மூன்றையும் செய்தால் எனக்கு நிகரான நிலையையும் அடைவாய்

மாமேவ நைரபேக்ஷ்யேண ப4க்தியோகே3ன விந்த3தி |

பக்தியோக3ம் ஸ லப4த ஏவம் ய: பூஜயேத மாம் || 53 ||

பலனில் பற்றில்லாமல் கிரியாயோக முறைப்படி பூஜை செய்தால் என்னையே அடைவாய், இங்கு என்னையே அடைவாய் என்பதை பக்தியோகத்தை அடைவாய் அதில் நிலைபெறுவாய் என்று எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

ய: ஸ்வத3த்தாம் பரைர்த3த்தாம் ஹரேத ஸுரவிப்ரயோ: |

வ்ருத்திம் ஸ ஜாயதே விட்பு4க்3வர்ஷாணாமயுதாயுதம் || 54 ||

கர்துஶ்ச ஸாரதே2ர்ஹதோரனுமோதி3துரேவ ச |

கர்மணாம் பா4கி3ன: ப்ரேத்ய பூ4யோ பூ4யஸி தத்ப2லம் || 55 ||

தன்னாலோ அல்லது பிறரைக் கொண்டோ தெய்வத்திற்கு அல்லது பிராமணனுக்கு அளிக்கப்பட்ட சொத்துக்களை கவர்ந்து கொண்டால் அவன் லட்சோபலட்ச ஆண்டுகள் மலம் புழுவாக பிறந்து துயரப்படுவான். இத்தகைய தீய காரியங்களுக்கு உதவி செய்தாலும், தூண்டிவிட்டாலும், ஆதரித்தாலும் அவர்கள் கூட மரணத்திற்கு பிறகு மீண்டும் மீண்டும் இதே நிலைக்கு ஆளாவார்கள்

ஓம் தத் ஸத்